merhaba arkadaşlar.ben daha önceden bir konu acmıştım aslında aynı konu sayılır .biraz uzun yazabilirim okuduğunuz için teşekkür ederim şimdiden.evleneli 3 yıl oldu sorunum alkoldü başlarda sadece hep olaylar oldu affettim yuvam dağılmasın dedim dündüm uzun bir aradan sonra tekrar başladı alkole.sorun tek alkolken daha sonra ciddi problemlere dönüştü benim lafıma önem vermedi beni küçümsedi.başta kirada otururken bir daire alıp borcunu odeyemedi ve babasının evine yerleştik bunada razı geldim.sonra bir çouğum oldu biz çocugumla odada akşam uyurken eşim kayınpederim ve kayınvalidem alkol alıp alem yaptılar bu sürekli boyle devam etti.annesiyle dudak dudağa yanak yanaga benim önümde sarılıp koklaşıyolardı yine sesimi çıkarmadım anneme babama küfürler ediyodu sustum benim ihtiyacımı karşılamıyordu fakat kendi ailesinin eksiklerini alıyordu yine ses etmedim.en son pazar günü alkol alıp beni dövdü çocugumun gözü önünde ve çocugumda harap oldu bana vurayım derken cocuguma denk geldi.bende babamın evine geldim.dün içmiş beni almaya geldi kapıya bende polisi çağırıp şikayetçi oldum.cocugum şuan yanımda ben babamın evindeyim neyapacağımı bilemiyorum çocu varken yanlışmı yaptım benim durumumda olan varmı şimdi ne yapmam gerekiyor kafam çok karışık yardımcı olurmusunuz teşekkürler.
şu aşamada yapılacak en iyi şeyi yapmışsınız.
keşke çocuktan önce boşanabilseydiniz, keşke çocuk küçükken buna son verebilseydiniz diye diye bu keşkeler uzar gider
ve Allah korusun yıllar sonra keşke ömrümü bu kıymet bilmez kişiye harcamasaydıma kadar dayanır. evlilik bu üstüe bir çocuk daha eklenir vs. vs. vs.
insanlar mutlu olmak için evleniyorlar, kimsenin kimseyi ölmeden mezara sokmaya hakkı yok.
hadi alkol alıyor uslu uslu içiyor olsa neyse (-ki rabbim uzak etsin) ne o öyle ailece alem ypmalar, yanak yanağa kısmını anladım da dudak dudağa poz vermeler ne kadar mide bulandırıcı.
böyle bir ortamda büyüyen çocuğa da yazık değil mi?
ne kadar sağlıklı olabilir ki psikolojik bakımdan, şu şartlarda çok mümkün görünmüyor
evet bu zor bir karar
evet hayatınızın kararı ama kendiniz düşünün o günahsız çocuğu düşünün öyle karar vermeye çalışın.
karakteri bozuk, ev geçindirmekten, evlat sevgisinden aciz bir adam ve o'nun ar edep bilmeyen ailesi için değer mi?
ek olarak; "babasız zor olur mu?" demisşiniz ama ben bu hikayede "BABA" filan göremiyorum.
çocuk bu ıslak çamur gibi şekillenecek büyüdükçe. babası gibi bir adam olup çıksın ister misiniz?
maadem sevgi de yok hiç arkanıza bakmayın, alın evladınızı kanadınızın altına yetiştirin gönlünüzce. Rabbim bir kapı açar elbet.
bir ek daha olarak; o kafayla nereye alıyor çocuğu. alkol olayı zaten almış yürümüş hangi hakim verir bir ayyaşa (çok özür dilerim eşiiz ama dayanamadım) avuç kadar çocuğu. avukatın en sağlamı tutulur, şahit gösterilir olay tüm teferruatıyla anlatılır. kimse alamaz anneden çocuğunu filan.
