- 22 Temmuz 2012
- 119
- 5
- 68
merhaba KK hanımları ,ben 25 yaşındayım ve iki yıllık evliyim . Evlenmeden önce çekirdek aile denen o harika yapıda yetiştim
evlendiğim günden beride kaynanamın alt katında yaşiyorum zorluklarını anlata anlata bitiremem . çunkü eşim 7 kardeş ve haftada en az 2 kere ailecek toplanılıyor kahvaltı yemek vs. yeniyor. ne gıbı bır toplanma olursa olsun bnım evımde oluyor. toplanınca aile bireylerinin hepsi 27 kişi oluyoruz çocuklarla beraber sevgi yumağı şeklinde çaylarımızı yudumluyoruz..
bende bu arada bu ıkı yıllık evlılık hayatımda esımle maksımum evımde 10 kere basbasa yemek yıyebılmısımdır. kahvaltı ise haftada maksimum iki gun edebılıyoruz calısan ınsanlarız sonuçta. ama buna dahı musade edılmıyor . kahvaltıyı hazırla gelıyoruz dıyorlar bende eşim için katlanıyordum bu terhaneye.
ama artık katlanmıyorum ; neden mi çünkü fark ettımkı bu durumdan bn harıç kımse etkılenmıyor herkez yıyor ıcıyor ve evıne gıdıyor . bense evdeki tek izin gunumu temizlik yaparak harcıyorum ve bunun karsılıgında alkış almıyorum kafalarda tasınmıyorum . eşimden bir guzel cumle duyamaz oldum . yavas yavas kendıme olan guvenımı yıtırmeye başladım. ve bu durum artık benı çok yıprattı .
eşimle dün oldukça hararetli bir tartışma yaşadım . ben ona bız bırbırımıze vakıt ayıramıyoruz başa başa bıseyler yapamıyoruz diyorum . hep ailecek toplanıyoruz kurtul şu sürü psıkolojısınden dıyorum .
o bana ; sen hiç demiyosun ablama gıdelım dıye dıyor.
kısacası bnı bnden alıyor artık bu ıkı beynın bırbırı arasındakı mesafesi..
lütfen kusura bakmayın suan cok gergınım devrık cumlelerim olmustur . anlatamamısımdır derdımı . ınanınkı kımseyle paylasamıyorum en ufak sıkıntımı cunku evlendıgım yer bnm cok yabancı oldugum bır yer ve arkadas ortamım olusamıyor . guvenemem kımseye derdımı paylasacak kadar . burada yazıp çizeyım dedim. hepinize mutlu mutlu gunler .
evlendiğim günden beride kaynanamın alt katında yaşiyorum zorluklarını anlata anlata bitiremem . çunkü eşim 7 kardeş ve haftada en az 2 kere ailecek toplanılıyor kahvaltı yemek vs. yeniyor. ne gıbı bır toplanma olursa olsun bnım evımde oluyor. toplanınca aile bireylerinin hepsi 27 kişi oluyoruz çocuklarla beraber sevgi yumağı şeklinde çaylarımızı yudumluyoruz..
bende bu arada bu ıkı yıllık evlılık hayatımda esımle maksımum evımde 10 kere basbasa yemek yıyebılmısımdır. kahvaltı ise haftada maksimum iki gun edebılıyoruz calısan ınsanlarız sonuçta. ama buna dahı musade edılmıyor . kahvaltıyı hazırla gelıyoruz dıyorlar bende eşim için katlanıyordum bu terhaneye.
ama artık katlanmıyorum ; neden mi çünkü fark ettımkı bu durumdan bn harıç kımse etkılenmıyor herkez yıyor ıcıyor ve evıne gıdıyor . bense evdeki tek izin gunumu temizlik yaparak harcıyorum ve bunun karsılıgında alkış almıyorum kafalarda tasınmıyorum . eşimden bir guzel cumle duyamaz oldum . yavas yavas kendıme olan guvenımı yıtırmeye başladım. ve bu durum artık benı çok yıprattı .
eşimle dün oldukça hararetli bir tartışma yaşadım . ben ona bız bırbırımıze vakıt ayıramıyoruz başa başa bıseyler yapamıyoruz diyorum . hep ailecek toplanıyoruz kurtul şu sürü psıkolojısınden dıyorum .
o bana ; sen hiç demiyosun ablama gıdelım dıye dıyor.
kısacası bnı bnden alıyor artık bu ıkı beynın bırbırı arasındakı mesafesi..
lütfen kusura bakmayın suan cok gergınım devrık cumlelerim olmustur . anlatamamısımdır derdımı . ınanınkı kımseyle paylasamıyorum en ufak sıkıntımı cunku evlendıgım yer bnm cok yabancı oldugum bır yer ve arkadas ortamım olusamıyor . guvenemem kımseye derdımı paylasacak kadar . burada yazıp çizeyım dedim. hepinize mutlu mutlu gunler .