geneLde hep dert payLaştım,bu sefer de mutLuLuk payLaşmak istiyorum...
konusu tabi ki de aşk... :)
üzüntüLü,depresyonLu,acıLı geçen ve kendimi 15 sene yaşLanmışım gibi hissettiren bir buçuk ayın sonunda yawaş yawaş düzene giriyor gaLiba hayatım...
karşı tarafın pişmanLık itirafLarı,sewgi sözcükLeri we benim de sabrım sayesinde sanırım tekrar başLıyoruz...sanırım diyorum çünkü eLimizde oLmadan 2mizin de çekindiği bazı noktaLar war...özeLLikLe karşı tarafın...
çünkü ayrıLığı kendi istedi,kendi terketti..acaba hawana bana yeniden güwenebiLecek mi?oLanLarı unutabiLecek mi kaygısı war biLiyorum...
benimse acaba aynı hatayı yeniden tekrarLayacak mı kaygım war doğaL oLarak...
ama benim öyLe bir yapım war ki,ben içimde kin,nefret taşımam...bana bunca şey yaşatmasına rağmen oLanLarı bir anda siLebiLirim...çünkü o da çok acı çekti biLiorum,böyLe oLmasını o da hiç istemedi...beni düşündüğü için böyLe bir karar aLdı...
bu kadar sakin oLduğuma bakmayın asLında son bikaç gündür içim içime sığmıyor,yeniden doğmuş gibiyim.. :)
peki ben ne yaptım bu bir buçuk ayda...arayıp sormak için can attım tabikide,nerde napıor acaba başına bi iş geLdi mi diye geceLeri uyuyamaz oLdum...arada bir mesaj attım aradım,msnden yazdım,bağımı koparmadım hiçbir şekiLde..istedim ki her zaman onun yanında oLduğumu biLsin...we tabi biraz da,ben eLimden geLeni yaptım,içimde keşke'nin k si kalmadı diyebiLmek için...
sadece inandım..bana geri döneceğine inandım...kocaman karanLık bir odada zayıf,titrek bir mum ışığım wardı we ben sadece onun o cıLız ışığıyLa yaşadım...we şimdi o küçük mum ışığı aLevLenmeye başLadı.. :)
okuyan herkeze teşekkür ediyorum ve benim gibi bekLemekte oLan bütün arkadaşLarıma tüm kaLbimLe mutLuLukLar diLiyorum... :)