Slm
bende evladimi 39.haftasinda dr hatasi yuzunden gebelik zehirlenmesinden kaybettim diyorum cunku gercekten evladim da bos kalan kucagimla bende cok talihsizmisiz

Yasim nedeniyle( 42) riskli gebelik olan durumdaki bir hastaydim dr uyardim hocam cok sisiyorum ellerim yuzum sis ayaklarimda kasinmaktan yaralat cikti dedim kan ve idrar almak yerine gebelikte olabilecrk seyler yasiyorsun diyip beni rahatlatti ve evime gonderdi keske inanmasaydim dr dr gezseydim nerden bilebilirdim evladimin icimde can cekistigini oyle bir sey ki öldugunu bile anlayamadim evladimin

Vesilesiz birhic bir sey olmazmis evladimin demek ki yiyecek ekmegi icecek suyu yokmus bu dunyada

ne desem bos
oyle zorluk ve mucadele ile evladima hamile kalmistim ki kucagimiza alacagimiz gunu bekliyorduk ayrica yine ayni hastane (ank etlik zubeyde hnm) her ay iki kez kontrole gitmeme ragmen evladima son gune kadar kiz dediler her seyini aldik besigine duvar kagidina kadar pembe yaptik cantasi hep pembeydi

son gidisimde bebegimin kalbinin durdugunu soylediler ve bana onbes saat suni sanci verip balon yaptilar defalarca ve bebegim dogmadan koluma getirip mavi bileklik taktilar

yavrumu dogurdum hic bir fiziksel aci yasayamadim cunku evladimin acisi her seyin ustundeydi o dogum aninda bile evladimi gorebilmek icin kendimi halimi unutup ayaga kalktim zor yatirdilar beni bakma diye

gostermediler evladimi sadece gozlerini biraz da burnunu yalvar yakar gorebildim

diyebilecegim cok zir gunler yasiyorum bugun evladimin yoklugunun 29.gunu ve benim dertlerim colde kum tanesi kadar cok...bir gun daha lohusayim yatagimda yatamadim hastaneden ciktigim gibi evladimin mezarina kostum pijamalarimla bir gunluktu yavrumuz uzerine karlar yagmisti esim ve ben oyle cok agladik ki evladimizin uzerinde kar kalmadi eridiler. Diyecegim rabbim kimseyi evladi ile sinamasin belki de evladimiz bizim son sansimiz son umudumuzdu belki bir daha hic ana baba olamayacagiz esim ve ben hic umudum kalmadi artik