gecmek bilmeyen can sıkıntısından bıktım !!

tuciiii35

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
1 Ağustos 2013
82
2
28
İstanbul
kızlar 23 yasındayım ve kendimi bildim bileli canım sıkılır canımın sıkıldıgı yetmiyormuş gibi bazen sebepsiz yere huzursuzluk aglama istegi geliyor cidden bunalttı artık evlenmeden öncede böyleydim hala böyleyim cıkıp dolassam her sey iyi hos fakat eve dönmek icin arabaya bindigim an yine bir sıkıntı cöküyor sadece ben miyim bilmek istiyorum yalnız degilsem siz neler yapıyorsunuzda ic sıkıntınızı hafifletiyorsunuz ?
 
can sıkıntısı haricinde bir şey söylememişsin, yani eğer arkasında sorun yok ben hep böyleyim diyorsan manevi olarak kendini biraz doldur derim. eşinle daha fazla vakit geçir, kendine yeni uğraşılar bul, atıyorum bir muhabbet kuşu al, onunla konuş falan.
bana da arada böyle olurdu ama ben yalnızlıktan diye yorumlardım...
 

canım mevsimdende kaynaklanıyor olabilir şu havalarda benimde çok canım sıkılıyor birde belki saçma ama hava erken karardğındada canım sıkılıyor ve gündüzler kısalmaya başladı:/
 
hiç bir sorunum yok cok sükür ki maalesef ben böyleyim can sıkıntısı deyip gecistirmek istiyorum fakat olmuyor atamıyorum icimden o sıkıntıyı manevi yonden kendini doldur demişsiniz bunu istiyorum fakat calısan bi insanım fırsatımda olmuyor esimle hep beraberiz iyi vakit geciriyoruz ama olmuyor
 
Son düzenleme:
misss_girl .!.:
canım mevsimdende kaynaklanıyor olabilir şu havalarda benimde çok canım sıkılıyor birde belki saçma ama hava erken karardğındada canım sıkılıyor ve gündüzler kısalmaya başladı:/
Genişletmek için tıkla...

mevsimsel de degil aslında ama evet dedigin gibi havalar erken kararmaya baslayınca daha da beter
 
İnsanın anksiyetesi tavan yapmayagörsün. Ben de böyleyim yaz geliyor, boşluktayım sıkkınlığı, kış geliyor havalar kararıyor sıkkınlığı. Eşimle tüm gün berabersek ya bıkarsam sıkkınlığı, tüm gün ayrı olsak özlüyorum, uzaklaşır mıyız sıkkınlığı. Her türlü sıkkınlık mevcut... Kendime çok teşhis koyuyorum ama kabullenmek istemiyorum
 

iste tam da bu bende ki sıkıl sıkıl nereye kadar bilmiyorum psikologa gitmeliyim onuda bilmiyorum
 
Çalıştığım halde bende eve gelince içime sıkıntı basıyor
benim kurtarım kitap okumak nerde olduğunu unutuyor insan
tavsiye derim
 
Depresyonda olur genelde bu can sıkıntısı.Bir psikyatrise gitsen.Özel olursa daha iyi olur.Nezamandır var?

Bir de şükür halinde olmayı dene.Mutlu bir evliliğim var 'de.Olduğun durumdan mutlu olduğunu düşün.Herzaman daha kötüsü vardır diye düşün..
Bazı dualar oluyor..''Hasbinallah ve ni'mel vekil''şeklinde bir dua vardı.
Sonra inşirah suresini ve anlamını oku..
Namaz kılmayı,kuran okumayı dene...Yalnız kalmamaya çalış..Çalışmıyorsan hobi kurslarına git..
 
Sikintini atabilicegin bisey bulmalisin Canim. Bende yazin kendimi sürekli öyle hissederdim.
Cünkü Ben sikintimi kosarak atiyorum ( kosu bantinda) hava güzelse disarda ama düzenli.
Yazin hava sicak oldugu icin yapamadim, canimda istemedim daha dogrusu sicakta. Ve cok belliydi bu deyisiklik.
Simdi tekrar basladim ve kendimi cook Iyi hissediyorum yine! Sanki terle bütün negatif enerji gidiyo üzerimden.
 
Aynen benim de öyle can sıkıntım hiç geçmez...Kitap okuyarak falan gidermeye çalışıyorum işte...Arkadaş olarak ekledim kabul edersen....
 
ruhunuzun gıdasını ihmal etmiş olabilirsiniz büyük ihtimalle. insan bir yerden sonra nefsinin her istediğini yapa yapa onun kölesi haline geliyor ve bu şekilde yaşamaktan sıkılıyor çünkü hep aynı hisler tekerrür edince öncekiler gibi hemen yerine getirdiğimiz zaman dahi mutlu olamamaya başlıyoruz. biraz manevi anlamda hayatımızda değişikler yapınca sizi temin ederim ki çok farklı açılardan bakılıyor yaşantımıza tavsiye ederim.biraz da olsa dünyaya bel bağlamışlığımızı gözden geçirirsek bunların dert olmadığını ve olmayacak kadar minik kaldığının arkına varacağız.
 
çünkü bir takım isteklerimizi karşıladığımız zaman dahi hala mutsuzsak bedenimiz değil ruhumuz ihtiyaçların karşılanmamasından dolayı umutsuz ve karamsar bir havaya bürünüyor. bende uzun zaman böyleydim biraz geç te olsa farkına vardım ve bu şekilde kurtuldum. belki sizi de hayata döndürür.
 

tam anlamıyla depresyonda oldugumu düsünmüyorum aslında ergenlik dönemimden beri var bende bu sıkılma canım sürekli şükür halindeyim kızıyorumda kendime her seyim tam yedigim önümde yemedigim arkamda ne bu sıkıntı diye ama geciremiyorum ne yazık ki namaz kılmayı kuran okumayı istiyorum fakat calısan bir bayanım sürekli hobi edinmeye calısıyorum hobi bile edinemiyorum :44: sanırım son care psikolog :)
 

canım katılıyorum fakat sorun su ki sıkıntımı atabilecegim bir sey yok bulamıyorum bir hobim yok
 

cok güzel anlatmıssınız tesekkürler yani sıkıntının kaynagı bol duadan geciyor bunu anladım :)
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…