Geçmiyor

A R Y A

Naif Çiçek ♥
Kayıtlı Üye
7 Kasım 2014
7.457
13.437
448
Merhaba kızlar...

Bu gece çok doldum yine, zaten babamı kaybettiğimden beridir hiç iyi olmadım ki.
Babamın bir sabah bizi sessiz sedasız bırakıp gidişinden bu yana 1 sene geçti. Babacım hiçbir şey demeden yatağında kalp krizi geçirerek bu dünyadan göç etti.Bu 1 sene de onsuzluğa alışmaya çalışsam da acısı hiç geçmedi, her sabah üzgün uyanır mı insan? Her sabah fotoğraflara bakıp, anıların olduğu yerlere gidip hüngür hüngür ağlar mı insan? Bu ruh halim hem beni hem de çevremdekileri çok yordu, ne kadar belli etmemeye çalışsam da özellikle annem hep anladı. Son zamanlarda "sen böyle yaptıkça ben de çok üzülüyorum yavrum, bak sen böyle yapmaya devam edersen ben de ölürüm tek kalırsın" demeye başladı, sanırım bu üzüntüm onu da yıpratıyor. Annem de 60'lı yaşlarda, çok korkuyorum ona da birşey olacak diye... Sanırım ben anksiyete bozukluğu yaşıyorum. Telefonla haber almıştım babamın ölüm haberini, her telefonum çaldığında özellikle sabahları veya akşam kalp atışlarım hızlanıyor.
Dışarıdan buz gibi durmaya çalışmaktan, sıkıntılarımı halı altına itip durmadan gün yüzüne çıkmasından yoruldum.Nefes alamadığımı hissediyorum çoğu zaman, kendimi buz gibi havada dışarıya atıyorum.
Babamın numarasını da silmemiştim rehberimden, bu akşam aradım numarasını, aradığınız numara kullanılmamaktadır dedi. Sanırım kapanmış, türk telekomdu hattı. Geri almak istiyorum o numarayı, nasıl alabilirim fikriniz var mı? Yada daha önce alan var mı?
 
Ücret karşılığı tekrar çıkartılabiliyor.
Psikolojik destek almayi düşünüyor musunuz?
 
Ben rahmetli babamın numarasını üstüme almıştım, başka bir operatördü.
ölüm belgesi ile gittim , halletmişlerdi. Her operatör başka mı bilmiyorum ama ..

Allah babanızın mekanını cennet eylesin. Bir gün hepimiz gideceğiz. 🥺😘
 
Ücret karşılığı tekrar çıkartılabiliyor.
Psikolojik destek almayi düşünüyor musunuz?
Aslında şu süreçte annem ve kayınvalidem bir bebek size iyi gelir, hayatınızı neşelendirir dedi. Biz de eşimle zaten düşünüyorduk, oyüzden ilaç falan kullanmak istemediğim için gitmedim. Ama keşke gitseydim. En azından şuana kadar toparlanmış olurdum, kabullenip hayatıma kaldığım yerden devam edebilirdim. Yada bir psikologtan sadece terapi alabilirdim.Pişmanım ☹️
 
Yapmayın lütfen bunu kendinize, anlıyorum evet çok üzücü tabi ki babanızı hiç unutmucaksiniz , ama hayat devam ediyor, psikolojik destek almalısınız .

Allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun inşallah babanızın 🤲🏻
 
Ben rahmetli babamın numarasını üstüme almıştım, başka bir operatördü.
ölüm belgesi ile gittim , halletmişlerdi. Her operatör başka mı bilmiyorum ama ..

Allah babanızın mekanını cennet eylesin. Bir gün hepimiz gideceğiz. 🥺😘
Kapanmadan mı almıştınız? Ben de ölüm belgesini alıp gideyim, belki üstüme alabilirim.

Allah rahmet eylesin 🤲
 
Aslında şu süreçte annem ve kayınvalidem bir bebek size iyi gelir, hayatınızı neşelendirir dedi. Biz de eşimle zaten düşünüyorduk, oyüzden ilaç falan kullanmak istemediğim için gitmedim. Ama keşke gitseydim. En azından şuana kadar toparlanmış olurdum, kabullenip hayatıma kaldığım yerden devam edebilirdim. Yada bir psikologtan sadece terapi alabilirdim.Pişmanım ☹️
Bence size neyin iyi gelecegini kaynananiz anneniz degil bir uzman soylemeli. Hicbir sey icin geç kalınmış degil. Başlayabilirsiniz hemen.
 
Öncelikle basiniz sag olsun. Babanizin mekani cennet olsun insallah. Bende babami genc yasta kaybettim. Hislerinizi o kadar iyi anliyorum ki. Ben hüngür hüngür aglayamadim bile babam öldükten sonra, cünlü kücük kardeslerim vardi ve annem cöktü resmen. Bence insanlar acilarini istedikleri gibi yasiyamali. Beni bir kere babamin mezarindan cekip götürdüler resmen, halbuki birakin oturup duami ediyim, istiyorsam aglarim, topragini oksarim, konusurum biraz, ne diye bir yarali evladi cekip götürüyorsunuz diyemedim o zamanlar. Bence profesyonel destek alin. Disardan biri ile konusmak iyi gelecektir. Ben onu zamaninda akil edemedim. Bebek isini kesinlikle erzeleyin güclenene kadar. Hamilelik öyle cicek böcek gecen bir sürec her zaman degil. Hormonlar duygularinizi istemeden daha da tetikleyebilir. Hem hamileliginizi tadini daha güzel cinartirsiniz sonra. Bebek tabi büyük nese kaynagi ama büyük sorumluluk ayni zamanda, kendinizi hazir hissetmeniz önemli. Her psikolojik destekte ilac gerekmiyor, ama almaya da cekinmeyin. Bende bir süre aldim, ama sonra doktor kontrol altindada biraktim. Insallah sizde biraz ferahlarsiniz. Acinin hafiflemesi zaman aliyor
 
Başınız sağolsun. Bende 2 sene önce kaybettim babamı. Şu an 8.5 aylık hamileyim. 5 ameliyat ve 5 tüp bebek tedavisi ile hamile kaldım.
Babamın acısı bir gün bile azalmadı, babamı özlemediğim 1 gün bile olmadı. Şimdi evlat sahibi olmak babamın kaybına teselli olmuyor. Elimde olsaydı Allah benim ömrümden alıp, babama verseydi. Babasızlık hayatımda yaşadığım en kötü duygu. Elimden çocukluğum alınmış gibi. Mesela bir şey alacağım zaman babama sorardım. Onun onayını beklerdim. Şimdi hiçbir şey için kimsenin onayına ihtiyacım yok ama gel gör ki hiç bir şey alasım yok.
Hayat maalesef böyle bir şey. Babamı toprağa verdiğimizde benim hayatımın dönüm noktasıydı. Allah bize bir ömür vermiş. Ben daha ne kadar yaşayacağım bilmiyorum. Geri kalan ömrümde herkes gibi oyalanacağım. Ama en sonunda canım babama yeniden kavuşacağım. Yine onun biricik kızı olacağım. 🙏🏻
Rabbim ölmüşlerimizin mekanını cennet eylesin. Bizlere de sabır versin.
 
Öncelikle basiniz sag olsun. Babanizin mekani cennet olsun insallah. Bende babami genc yasta kaybettim. Hislerinizi o kadar iyi anliyorum ki. Ben hüngür hüngür aglayamadim bile babam öldükten sonra, cünlü kücük kardeslerim vardi ve annem cöktü resmen. Bence insanlar acilarini istedikleri gibi yasiyamali. Beni bir kere babamin mezarindan cekip götürdüler resmen, halbuki birakin oturup duami ediyim, istiyorsam aglarim, topragini oksarim, konusurum biraz, ne diye bir yarali evladi cekip götürüyorsunuz diyemedim o zamanlar. Bence profesyonel destek alin. Disardan biri ile konusmak iyi gelecektir. Ben onu zamaninda akil edemedim. Bebek isini kesinlikle erzeleyin güclenene kadar. Hamilelik öyle cicek böcek gecen bir sürec her zaman degil. Hormonlar duygularinizi istemeden daha da tetikleyebilir. Hem hamileliginizi tadini daha güzel cinartirsiniz sonra. Bebek tabi büyük nese kaynagi ama büyük sorumluluk ayni zamanda, kendinizi hazir hissetmeniz önemli. Her psikolojik destekte ilac gerekmiyor, ama almaya da cekinmeyin. Bende bir süre aldim, ama sonra doktor kontrol altindada biraktim. Insallah sizde biraz ferahlarsiniz. Acinin hafiflemesi zaman aliyor
Senin de babanın mekanı cennet olsun 🤲 gerçekten insan duygularını saklayınca kendine daha çok zarar veriyor. Ben anneme sarılıp hüngür hüngür ağlayamadım, hiç kimseye sarılamadım. Çünkü babam vefat ettiğinde ben coviddim ve hastaneden bir gün önce akşam taburcu olmuştum. Sadece mezarına sarılıp ağladım, ben hastaneden çıktım seni mezarda mı görmeye gelecektim diye diye üstümü başımı parçaladım. Çok zor süreçlerdi, hala zor...
Bebek konusuna gelince, olmuyor zaten. Rabbim vereceği zamanı biliyor. Belki de ben düzelince gelecek 🤲
 
Aslında şu süreçte annem ve kayınvalidem bir bebek size iyi gelir, hayatınızı neşelendirir dedi. Biz de eşimle zaten düşünüyorduk, oyüzden ilaç falan kullanmak istemediğim için gitmedim. Ama keşke gitseydim. En azından şuana kadar toparlanmış olurdum, kabullenip hayatıma kaldığım yerden devam edebilirdim. Yada bir psikologtan sadece terapi alabilirdim.Pişmanım ☹️
Olabilecek en kötü öneriyi yapmışlar.
Sizin hayatınızdan 1yilin üzüntü içinde geçmesine sebep olmuşlar ve bu ruh haliyle bebeğe sağlıkli bir annelik yapamazdiniz. Hâla kabullenemediniz, duygusal olarak bu yeterince yorucuyken, hormonlar değiştiğinde ekstra yoğunlukla nasıl başa çıkacaksınız.
Buraya yazdınız mı hiç? 1 yıl önce de mutlaka destek alin yazan olmuştur
 
Olabilecek en kötü öneriyi yapmışlar.
Sizin hayatınızdan 1yilin üzüntü içinde geçmesine sebep olmuşlar ve bu ruh haliyle bebeğe sağlıkli bir annelik yapamazdiniz. Hâla kabullenemediniz, duygusal olarak bu yeterince yorucuyken, hormonlar değiştiğinde ekstra yoğunlukla nasıl başa çıkacaksınız.
Buraya yazdınız mı hiç? 1 yıl önce de mutlaka destek alin yazan olmuştur
Evet yazmıştım, dediğiniz gibi destek almalısın diyenler olmuştu. O süreçte psikolog bir arkadaşımla birkaç seans online görüşme yapmıştım, iyi gelmişti fakat sanırım arkadaşım olduğu için ben beni tanıyan birine herşeyimi anlatamadım. Bir yandan iyi gelirken bir yandan halı altına itilenler karşıma çıkmaya devam etti. Sonra da geçer belki, inanıyorum geçecek diye diye kendime daha çok zarar verdim
 
Evet yazmıştım, dediğiniz gibi destek almalısın diyenler olmuştu. O süreçte psikolog bir arkadaşımla birkaç seans online görüşme yapmıştım, iyi gelmişti fakat sanırım arkadaşım olduğu için ben beni tanıyan birine herşeyimi anlatamadım. Bir yandan iyi gelirken bir yandan halı altına itilenler karşıma çıkmaya devam etti. Sonra da geçer belki, inanıyorum geçecek diye diye kendime daha çok zarar verdim
Hâla geç değil. maddi durumunuz varsa yarın araştırın, bulun ve görüşün. Bu süreçte korunun, çocuk yapmayın. Önce kendinizi toparlayın, hayatınızı yoluna koyun.
 
Bence şahsi fikrim kendinizi toparlamadan bir bebek olayına girmeyin eşimde babasını yakın zamanda kaybetti tam bebeğimiz doğmadan 1,5 ay önce o zamandan beri ha var ha yok kendini hala toparlayamadı
 
Senin de babanın mekanı cennet olsun 🤲 gerçekten insan duygularını saklayınca kendine daha çok zarar veriyor. Ben anneme sarılıp hüngür hüngür ağlayamadım, hiç kimseye sarılamadım. Çünkü babam vefat ettiğinde ben coviddim ve hastaneden bir gün önce akşam taburcu olmuştum. Sadece mezarına sarılıp ağladım, ben hastaneden çıktım seni mezarda mı görmeye gelecektim diye diye üstümü başımı parçaladım. Çok zor süreçlerdi, hala zor...
Bebek konusuna gelince, olmuyor zaten. Rabbim vereceği zamanı biliyor. Belki de ben düzelince gelecek 🤲

Sagol canim. Insan bazen cidden üstünü basini parcalamak istiyorki. Acisini yasayan bilir türden. Babam uzun süre hastaydi, yinede ölümü öyle sarsti ki. Bence biz aslinda bu duyguyla nasil baş edebilecegimizi bilemiyoruz. Canin gitmis iste, evlat olarak baban gitmis, ama etrafin icin güçlü durmaya calisiyorsun. Ben bunu 3 sene öyle sürdürdüm, herseyi icime attim herkesi ayakta tutmaya calistim. Sonucta ciddi bir sekilde hastalandim. O yüzden simdi acin tazeyken yardim alman önemli. Acina yer verebilmelisin. Aile icinde bu bazen cok zor oluyor, cünkü ailedekiler senin acinla baş edemiyorlar, o yüzden disardan biri ile konusmak önemli. Insallah zamani gelince bebeginiz de olur❤
 
Başınız sağolsun. Bende 2 sene önce kaybettim babamı. Şu an 8.5 aylık hamileyim. 5 ameliyat ve 5 tüp bebek tedavisi ile hamile kaldım.
Babamın acısı bir gün bile azalmadı, babamı özlemediğim 1 gün bile olmadı. Şimdi evlat sahibi olmak babamın kaybına teselli olmuyor. Elimde olsaydı Allah benim ömrümden alıp, babama verseydi. Babasızlık hayatımda yaşadığım en kötü duygu. Elimden çocukluğum alınmış gibi. Mesela bir şey alacağım zaman babama sorardım. Onun onayını beklerdim. Şimdi hiçbir şey için kimsenin onayına ihtiyacım yok ama gel gör ki hiç bir şey alasım yok.
Hayat maalesef böyle bir şey. Babamı toprağa verdiğimizde benim hayatımın dönüm noktasıydı. Allah bize bir ömür vermiş. Ben daha ne kadar yaşayacağım bilmiyorum. Geri kalan ömrümde herkes gibi oyalanacağım. Ama en sonunda canım babama yeniden kavuşacağım. Yine onun biricik kızı olacağım. 🙏🏻
Rabbim ölmüşlerimizin mekanını cennet eylesin. Bizlere de sabır versin.
Başın sağolsun, babacığının mekanı cennet olsun 🤲 sen de zor süreçlerden geçmişsin hem babanın kaybı hem de evlat sahibi olabilmek için verdiğin çabalar...
Dediğin gibi, babasızlık hayatımda yaşadığım en kötü duygu. Ondan sonra hevesim kalmadı hiçbir şeye, hayat bir şekilde devam etse de, bazı şeylerin teselli olacağını düşünsek de bu acı hiç geçmiyor. Ona kavuşacağım günü bekliyorum.
 
travma sonrası stres bozukluğu geçiriyor olabilirsiniz en iyisi profesyonel destek almak. başınız sağolsun 🙏😞
 
Yorumlar da gözüme çarpıyorsun hep.. Rabbim gönlünü yatıştırsın demek istedim canım..

Rabbim mekanını cennet eylesin, merhamet etsin babacığına 🤲

Destek almalısın. Çok zor bir süreçten geçiyorsun bence bu şekilde hamile kalmak seni daha fazla yıpratabilir.. Asla unutmicaksın ama bu büyük acı yerini sadece derin Bi özleme bırakıyor zamanla emin ol 😔😔 özlem hiç bitmicek bunu cok iyi biliyorum..

Rabbim bundan sonraki yasamında gönlünde ki tüm güzellikleri nasip etsin 🌺
 
Allah yardımcın olsun canım benim, sana güç ve metanet versin. Sabırla yatışsın yüreğin… diğer arkadasların yazdığı gibi geçirdiğin süreç çok zorlu bir yol, psikologların iyisine denk gelmek zor bu zamanda (kendimden yola çıkarak söylüyorum) bence bir psikiyatr görmelisin. Bu süreci en azından bir nebze daha iyi atlatmana yardımcı olucaktır..
 
Aslında şu süreçte annem ve kayınvalidem bir bebek size iyi gelir, hayatınızı neşelendirir dedi. Biz de eşimle zaten düşünüyorduk, oyüzden ilaç falan kullanmak istemediğim için gitmedim. Ama keşke gitseydim. En azından şuana kadar toparlanmış olurdum, kabullenip hayatıma kaldığım yerden devam edebilirdim. Yada bir psikologtan sadece terapi alabilirdim.Pişmanım ☹️
Terapi için geç kalmış değilsiniz.
 
Back
X