Sanırım ben kocama platonik aşığım gerçekten artık böyle düşünmeye başladım.ve bu beni inanılmaz rahatsız ediyor,evlendiğimizin ilk senesi üstüme çok düşüyordu ama ben daha soğuktum fazlaca bi sevgim yoktu.bu yüzden mi bilinmez bana karşı oldukça ilgili alakaliydi..ama suan yani inanılmaz bir sevgiyle seviyorum onu sevgimle bogmuyorum yanlış anlaşılmasın kendime uğraşlar buluyorum gün içerisinde aramiyorm ama o nedense onu Sevdiğimin farkında gibi kavgamiz tartimamiz oldugunda kesinlikle yanıma gelmiyor..geçenlerde porno izlediğini görünce tartistik ben bunu uzatmayi dusunmuyordum en azindan bir ozur veya ne bilim aciklama bekledim gelip gönlümü dahi almadı. Az önce de arkadaşlarıyla çıktı ve o kadar sert bir sekilde esofmanim nerde vesaire şekilde sorular sordu bense sabahtan beri belki hafiften olsa pişman olmuştur diye dusunuyordum..ne yapsam eşimi düşünüyorum ne yaptı ne etti nerdedir diye guzel bir kadınım kendi hayatım arkadaşlarım çevrem var ailem bana yakin ama yok bu sevgiden kendimi alamıyorum ne yapmam lazım gerçekten bana bir akıl verin ya sanki büyü yapılmış gibiyim eski halime dönmek istiyorum en azından daha sert olduğum dur demeyi bildiğim kizdigim zaman tavir koyabildigim zamanlara