Geri döndü ve ne yapacağımı bilmiyorum :(

Bayannhhickimse

Lalaland
Kayıtlı Üye
12 Temmuz 2017
577
612
23
26
Merhaba bayanlar. Baya önce terkedildim ve nedenini bile bilmiyorum diye konu açmıştım. Kısaca anlatayım: Erkek arkadaşımla ufak bi tartışmamız sonucu uzun bi süre ne aradı ne sordu. Bu sırada ailevi problemleri de vardı ve psikolojik tedavi görüyordu. Kendini eve kapattı ve birkaç yakın arkadaşı dışında kimseyle görüşmemiş. Ben o kadar yıprandım ki bu süreçte. Resmen yokmuşum gibi görünmezmişim gibi davrandı. Bitti sandım, kafamda bitirmeye çalıştım, ağladım, ben en ufak bi sıkıntımı bile onunla halletmeye çalışıyorken o bu zor zamanlarında beni resmen kenara attı.
Herneyse konuya geliyorum, günler önce beni aradı, konuşmaya çalıştı, çok kötüydüm dedi hatta telefonda ağladı. Bu telefonlaşmalar bi kaç kere oldu ama her seferinde bağırıp çağırıp kapattım telefonu ya da güçsüz düşüp ağladım. Sizce tekrar şans vermeli miyim? O kadar zaman beni görmezden gelmesi hoşgörülebilir bir şey mi?
O hukuk son sınıf öğrencisi olacak bu sene ben tıp 2. Kampüslerimiz ayrı ama aynı şehirde okuyoruz ve karşı karşıya geleceğimize adım gibi eminim. Ne yapmalıyım:( Yardımcı olun lütfen :(
 
Yaptığı hiç hoş bir şey değil ama ben olsam şans verirdim. Çünkü kendisi zaten psikolojik tedavi görüyormuş, kim bilir hangi psikolojiyle elinde olmadan böyle davrandı. Benimde kötü dönemlerim olmuştu ve en sevdiğim insanı bile görmek istemiyordum. Ama başka hataları olduysa, bu insandan ve sevgisinden emin değilsen tabi ki şans verme. En doğru cevabı sana zaten vicdanın verir..
 
Her insanın iyileşme süreci farklıdır. Ben de kötü olduğumda yanımda kimse olsun istemem kabuğuma çekinirim. Ama sevgilinin yaptığı çok aşırı olmuş. Bana dersler başlıcak diye sana ulaşmaya çalışıyormuş gibi geldi. Yalnız kalmamak için orda
 
Hic bir sey yapma cok seviyorsa kendini affettirsin. Hatali oldugunu anlasin. Zor zaman gecirmis olabilir ama en azindan olayin farkina varinca ozur dilemeyi ve bir daha yapmamayi bilsin.
 
Merhaba bayanlar. Baya önce terkedildim ve nedenini bile bilmiyorum diye konu açmıştım. Kısaca anlatayım: Erkek arkadaşımla ufak bi tartışmamız sonucu uzun bi süre ne aradı ne sordu. Bu sırada ailevi problemleri de vardı ve psikolojik tedavi görüyordu. Kendini eve kapattı ve birkaç yakın arkadaşı dışında kimseyle görüşmemiş. Ben o kadar yıprandım ki bu süreçte. Resmen yokmuşum gibi görünmezmişim gibi davrandı. Bitti sandım, kafamda bitirmeye çalıştım, ağladım, ben en ufak bi sıkıntımı bile onunla halletmeye çalışıyorken o bu zor zamanlarında beni resmen kenara attı.
Herneyse konuya geliyorum, günler önce beni aradı, konuşmaya çalıştı, çok kötüydüm dedi hatta telefonda ağladı. Bu telefonlaşmalar bi kaç kere oldu ama her seferinde bağırıp çağırıp kapattım telefonu ya da güçsüz düşüp ağladım. Sizce tekrar şans vermeli miyim? O kadar zaman beni görmezden gelmesi hoşgörülebilir bir şey mi?
O hukuk son sınıf öğrencisi olacak bu sene ben tıp 2. Kampüslerimiz ayrı ama aynı şehirde okuyoruz ve karşı karşıya geleceğimize adım gibi eminim. Ne yapmalıyım:KK43: Yardımcı olun lütfen :KK43:

cevabı bilemedim, bunu buradan hissetmek çok zor, ne derece samimi olduğunu anlayamayız bence buradan
ama iki şey var
1) "ben en ufak bi sıkıntımı bile onunla halletmeye çalışıyorken..." yazmışsın, evet sevgililer-eşler birbirine destek olmalı ama en ufak sıkıntıyı da yansıtmamak lazım ilişkilere. bence bunu ne bu ilişkinde, ne de sonrakilerde daha fazla yapma
2) bazen bir insanı dipten çekip çıkarabilmek için sevgi yetmez, ne kadar uğraşırsan uğraş yapamazsın, aksine o insan seni dibe çekiverir. eğer gerçekten anlattığın gibi bir ruh halinde ise kendi dengeni de tamamen bozabilirsin, bunu göz ardı etme
 
Ben olsam affederdim.
Her insan bir sansi daha hakeder.
Aldatma yok,hakaret yok,saygisizlik yok.
Size zarar vermemek icin icine kapanmis.Bence bu bir inceliktir.
Keyfi olarak ayrilmamis yani.
 
Her insanın iyileşme süreci farklıdır. Ben de kötü olduğumda yanımda kimse olsun istemem kabuğuma çekinirim. Ama sevgilinin yaptığı çok aşırı olmuş. Bana dersler başlıcak diye sana ulaşmaya çalışıyormuş gibi geldi. Yalnız kalmamak için orda
Yanında kimseyi istemeseydi gerçekten bir nebze anlayabilirdim ama en yakın arkadaşıyla dertleşiyorlardı devamlı. Bu çok ağrıma gitti
 
cevabı bilemedim, bunu buradan hissetmek çok zor, ne derece samimi olduğunu anlayamayız bence buradan
ama iki şey var
1) "ben en ufak bi sıkıntımı bile onunla halletmeye çalışıyorken..." yazmışsın, evet sevgililer-eşler birbirine destek olmalı ama en ufak sıkıntıyı da yansıtmamak lazım ilişkilere. bence bunu ne bu ilişkinde, ne de sonrakilerde daha fazla yapma
2) bazen bir insanı dipten çekip çıkarabilmek için sevgi yetmez, ne kadar uğraşırsan uğraş yapamazsın, aksine o insan seni dibe çekiverir. eğer gerçekten anlattığın gibi bir ruh halinde ise kendi dengeni de tamamen bozabilirsin, bunu göz ardı etme
Çok güzel yazmışsınız. Beni yumuşatan tek şey bu süreçte psikolojisinin normal olmaması zaten inanın. Ama kendi yaşadıklarımı da unutamıyorum. Bana çok fazla geldi, belki yaşım dolayısıyla bilmiyorum ama çok yıprandım
 
Başlarda sorun olmasa da ilerde hırpalar mağarasına çekilmesi..
Bazı erkekler öyle sorunu olduğunda "Mude modu"na alır kendini sonrasında hiçbir şey olmamış gibi çıkar mağarasından..
Ben vermezdim, çekilmez o tipler :KK51:
 
Bundan önceki kısım önemli, bu ilk hatası mı bu denli büyük? Hep idare eden taraf, dengeleyen taraf sizseniz olmaz. Almaya alışıyorlar veren yok
Daha önce de ufak tefek tartışmalarımız olurdu ama uzatmazdık ikimiz de. Bu sefer benimle tamamen iletişimi kesince bi an afalladım, anlayamadım. 1.5 ay tek kelime etmedi, telefonlarımı açmadı, mesajlarıma cevap yazmadı. Sanki ben hiç olmamışım hayatında gibi davrandı. Psikolojik problemlerine bağlıyorum bu durumu ama kafam çok karışık
 
Vallahi gidip arkadaşlarıyla dertleşebiliyorsa hayatının bir kısmına seni de koyabilirmiş. Çok zor olmasa gerek.
Direkt seni eleyip gözden çıkarmış bile.
Boşluğunu dolduracak bir başkasını bulduğunda yapacağı gibi
 
Daha önce de ufak tefek tartışmalarımız olurdu ama uzatmazdık ikimiz de. Bu sefer benimle tamamen iletişimi kesince bi an afalladım, anlayamadım. 1.5 ay tek kelime etmedi, telefonlarımı açmadı, mesajlarıma cevap yazmadı. Sanki ben hiç olmamışım hayatında gibi davrandı. Psikolojik problemlerine bağlıyorum bu durumu ama kafam çok karışık
Bence son bir şans verebilirsin, dinle onu, yardımcı olabileceğin şeyleri varsa öğrenmeye çalış ama gözlemle bakalım bu çabanın kıymetini biliyor mu
 
Bi sure deneyebilirsin.davranialarini ve size tutumunu degerlendirebilirsin.asik bir erkek gibi mi affettirme cabalarinda mi sizi mutlu etmek icin cabaliyor mu
Çok fazla telefon etmeye başladı, hatta şu an bulunduğum şehre gelmeyi yüzyüze konuşmayı teklif etti ama tabii ki kabul etmedim. Okul başlayınca neler yaşıycağımı gerçekten merak ediyorum. İşte o zaman kaçacak yerim olmayacak:(
 
Back
X