Üç kişi yürürken el ele tutusmaktan bahsetmiyorum. Beni arasın sorsun da demiyorum siz hep arayan taraf olduğunuzda bir kere de beklemez misiniz karşı tarafın aramasını. Bu zorunluluktan ondan bundan değil. Yakın ilişki kurmaktan. Nişana kadar iyiydi de nişandan sonra böyle olduyu anlatmaya çalışıyorum.3 kisi ile beraber yürürken, el ele tutusmak nedir ya? Kusura bakmada cok itici oluyor. Ve 3üncü kisi kendisini elbette dislanmis hiseder. Ben burda zerre kadar kiskanclik görmüyorum. En fazlasi kim bilir kiz kendisi sevgilisinden ayrildi yada yalniz hisediyor kendini.
Ya gercekten simdi kiz sizin ile daima gezmek istese, sizin ile ayni oda'da kalmak istese "görümce bizi rahat birakmiyor" olurdu. Ne yapsalar yaranamiyorlar cidden.
Ve ben bu genel olan "kv'de, görümce beni arasin" havasini zaten hic anlamiyorum. Bu insanlar daha yeni giriyor hayatina, telefonda zaten neyi konusacaksin? Evet bir aile olunuyor fakat bu demek degil ki ayni zamanda cok siki fiki iyi bir dost olacaginizi.
Umarim nisanlini bu sekilde o kiz'a karsi doldurmazsin, gercekten üzülürüm kiz adina.
Üç kişi yürürken el ele tutusmaktan bahsetmiyorum. Beni arasın sorsun da demiyorum siz hep arayan taraf olduğunuzda bir kere de beklemez misiniz karşı tarafın aramasını. Bu zorunluluktan ondan bundan değil. Yakın ilişki kurmaktan. Nişana kadar iyiydi de nişandan sonra böyle olduyu anlatmaya çalışıyorum.
Kıskanmıştır abisinden alışır zamanla fazla takılmayınBu size bir dert yakınmaktan çok tavsiyelerinizi beklemek..
Ailelerimiz ocak ayında devreye girdi ve böylelikle evlilik yolunda ciddi adımlar katettik. Düğünüm ağustosta ancak nikahı geçtiğimiz hafta gerçekleştirdik.
Benden 2 eşimden 4 yaş küçük bir görümcem var 2 kardeşler.
Görümcem şehir dışında okuduğu için çok görüşemiyoruz çoğu gelenek görenek olan adetlerimize katılamadı.
İlk tanıştığımız günlerde biz o zaman sevgiliyken çok yakın abla kardeş gibiydik.
Ama işler ne zaman ciddiye bindi o zaman iş değişti. Özellikle büyük nişan yaptıktan sonra kendimi çok dışlanmış hissediyorum. Ne arama ne sorma hiçbirisi yok. Ben ablalık yapmak adına arayıp soruyorum ama her seferinde ben arayınca artık aramak istemiyorum. Kırılıyorum beklenti içine giriyorum ister istemez.
Neyse konumuza gelirsek de memlekete geldiği zamanlar abisine yaklaşımı çok farklı ne biliyim sanki üzerine kuma gitmişim gibi.
Yakınlığı olsun başka şeyler olsun aşırı bence. Burda yazamadığım ufak tefek o kadar çok şey yaşıyoruz ki. Diyorum acaba ben mı yanlış anlıyorum ama kendi ailem kardeşim de durumun farkında.
Abisini elinden almışım gibi bir girişim içinde. Böyle olunca da neye uğradığımı nasıl davranacağımı şaşırıyorum. Benim abim erkek kardeşim yok empati yapamıyorum.
Erkek kardeşi abisi olan varsa bana anlatırsa belki öyle daha iyi anlarım. Ya da bununla başa çıkan aynı şeyi yaşayan kişiler..
az önce buna benzer bi konu açtım. ama takmamak gerek sanırım. görümcem de beni gebe olduğumu tebrik etmek için ne aradı ne sordu. cevap verecek arkadaşlar da sanırım takmamanı söyelyeceklerdir. böyle takmaya devam edersek sonumuz iyi görünmüyorBu size bir dert yakınmaktan çok tavsiyelerinizi beklemek..
Ailelerimiz ocak ayında devreye girdi ve böylelikle evlilik yolunda ciddi adımlar katettik. Düğünüm ağustosta ancak nikahı geçtiğimiz hafta gerçekleştirdik.
Benden 2 eşimden 4 yaş küçük bir görümcem var 2 kardeşler.
Görümcem şehir dışında okuduğu için çok görüşemiyoruz çoğu gelenek görenek olan adetlerimize katılamadı.
İlk tanıştığımız günlerde biz o zaman sevgiliyken çok yakın abla kardeş gibiydik.
Ama işler ne zaman ciddiye bindi o zaman iş değişti. Özellikle büyük nişan yaptıktan sonra kendimi çok dışlanmış hissediyorum. Ne arama ne sorma hiçbirisi yok. Ben ablalık yapmak adına arayıp soruyorum ama her seferinde ben arayınca artık aramak istemiyorum. Kırılıyorum beklenti içine giriyorum ister istemez.
Neyse konumuza gelirsek de memlekete geldiği zamanlar abisine yaklaşımı çok farklı ne biliyim sanki üzerine kuma gitmişim gibi.
Yakınlığı olsun başka şeyler olsun aşırı bence. Burda yazamadığım ufak tefek o kadar çok şey yaşıyoruz ki. Diyorum acaba ben mı yanlış anlıyorum ama kendi ailem kardeşim de durumun farkında.
Abisini elinden almışım gibi bir girişim içinde. Böyle olunca da neye uğradığımı nasıl davranacağımı şaşırıyorum. Benim abim erkek kardeşim yok empati yapamıyorum.
Erkek kardeşi abisi olan varsa bana anlatırsa belki öyle daha iyi anlarım. Ya da bununla başa çıkan aynı şeyi yaşayan kişiler..
Hayır ben idare ederim de eşim de durumun farkında arada kalmış hissediyor kendini
Benimde erkek kardesim var hatta evli daha hic gelinimizin yaninda yapismadim koluna falan sevgi sozcukleriyle bogmadim.Bu size bir dert yakınmaktan çok tavsiyelerinizi beklemek..
Ailelerimiz ocak ayında devreye girdi ve böylelikle evlilik yolunda ciddi adımlar katettik. Düğünüm ağustosta ancak nikahı geçtiğimiz hafta gerçekleştirdik.
Benden 2 eşimden 4 yaş küçük bir görümcem var 2 kardeşler.
Görümcem şehir dışında okuduğu için çok görüşemiyoruz çoğu gelenek görenek olan adetlerimize katılamadı.
İlk tanıştığımız günlerde biz o zaman sevgiliyken çok yakın abla kardeş gibiydik.
Ama işler ne zaman ciddiye bindi o zaman iş değişti. Özellikle büyük nişan yaptıktan sonra kendimi çok dışlanmış hissediyorum. Ne arama ne sorma hiçbirisi yok. Ben ablalık yapmak adına arayıp soruyorum ama her seferinde ben arayınca artık aramak istemiyorum. Kırılıyorum beklenti içine giriyorum ister istemez.
Neyse konumuza gelirsek de memlekete geldiği zamanlar abisine yaklaşımı çok farklı ne biliyim sanki üzerine kuma gitmişim gibi.
Yakınlığı olsun başka şeyler olsun aşırı bence. Burda yazamadığım ufak tefek o kadar çok şey yaşıyoruz ki. Diyorum acaba ben mı yanlış anlıyorum ama kendi ailem kardeşim de durumun farkında.
Abisini elinden almışım gibi bir girişim içinde. Böyle olunca da neye uğradığımı nasıl davranacağımı şaşırıyorum. Benim abim erkek kardeşim yok empati yapamıyorum.
Erkek kardeşi abisi olan varsa bana anlatırsa belki öyle daha iyi anlarım. Ya da bununla başa çıkan aynı şeyi yaşayan kişiler..
Bu size bir dert yakınmaktan çok tavsiyelerinizi beklemek..
Ailelerimiz ocak ayında devreye girdi ve böylelikle evlilik yolunda ciddi adımlar katettik. Düğünüm ağustosta ancak nikahı geçtiğimiz hafta gerçekleştirdik.
Benden 2 eşimden 4 yaş küçük bir görümcem var 2 kardeşler.
Görümcem şehir dışında okuduğu için çok görüşemiyoruz çoğu gelenek görenek olan adetlerimize katılamadı.
İlk tanıştığımız günlerde biz o zaman sevgiliyken çok yakın abla kardeş gibiydik.
Ama işler ne zaman ciddiye bindi o zaman iş değişti. Özellikle büyük nişan yaptıktan sonra kendimi çok dışlanmış hissediyorum. Ne arama ne sorma hiçbirisi yok. Ben ablalık yapmak adına arayıp soruyorum ama her seferinde ben arayınca artık aramak istemiyorum. Kırılıyorum beklenti içine giriyorum ister istemez.
Neyse konumuza gelirsek de memlekete geldiği zamanlar abisine yaklaşımı çok farklı ne biliyim sanki üzerine kuma gitmişim gibi.
Yakınlığı olsun başka şeyler olsun aşırı bence. Burda yazamadığım ufak tefek o kadar çok şey yaşıyoruz ki. Diyorum acaba ben mı yanlış anlıyorum ama kendi ailem kardeşim de durumun farkında.
Abisini elinden almışım gibi bir girişim içinde. Böyle olunca da neye uğradığımı nasıl davranacağımı şaşırıyorum. Benim abim erkek kardeşim yok empati yapamıyorum.
Erkek kardeşi abisi olan varsa bana anlatırsa belki öyle daha iyi anlarım. Ya da bununla başa çıkan aynı şeyi yaşayan kişiler..
hem kv hem de görümce tarafından aynılarını yasadımBu size bir dert yakınmaktan çok tavsiyelerinizi beklemek..
Ailelerimiz ocak ayında devreye girdi ve böylelikle evlilik yolunda ciddi adımlar katettik. Düğünüm ağustosta ancak nikahı geçtiğimiz hafta gerçekleştirdik.
Benden 2 eşimden 4 yaş küçük bir görümcem var 2 kardeşler.
Görümcem şehir dışında okuduğu için çok görüşemiyoruz çoğu gelenek görenek olan adetlerimize katılamadı.
İlk tanıştığımız günlerde biz o zaman sevgiliyken çok yakın abla kardeş gibiydik.
Ama işler ne zaman ciddiye bindi o zaman iş değişti. Özellikle büyük nişan yaptıktan sonra kendimi çok dışlanmış hissediyorum. Ne arama ne sorma hiçbirisi yok. Ben ablalık yapmak adına arayıp soruyorum ama her seferinde ben arayınca artık aramak istemiyorum. Kırılıyorum beklenti içine giriyorum ister istemez.
Neyse konumuza gelirsek de memlekete geldiği zamanlar abisine yaklaşımı çok farklı ne biliyim sanki üzerine kuma gitmişim gibi.
Yakınlığı olsun başka şeyler olsun aşırı bence. Burda yazamadığım ufak tefek o kadar çok şey yaşıyoruz ki. Diyorum acaba ben mı yanlış anlıyorum ama kendi ailem kardeşim de durumun farkında.
Abisini elinden almışım gibi bir girişim içinde. Böyle olunca da neye uğradığımı nasıl davranacağımı şaşırıyorum. Benim abim erkek kardeşim yok empati yapamıyorum.
Erkek kardeşi abisi olan varsa bana anlatırsa belki öyle daha iyi anlarım. Ya da bununla başa çıkan aynı şeyi yaşayan kişiler..
Tecrübe ile sabitbence sende arama yaa, ilerde aramamasına sevineceksin valla bak ..
kesinlikle :)Tecrübe ile sabit
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?