- 18 Nisan 2017
- 3.473
- 7.695
- 108
- Konu Sahibi Bremenmizikacisi
- #1
Üf yine çok kederliyim. Sevgilimden ayrılalı tam 4 ay oldu. Hiç hoş düşüncelerle de ayrılmamıştım. Ayrılınca üstümden yük kalkar sanıyordum, ilk başlarda öyle de zannettim ama şu an sanki tüm dünyanın yükünü omuzlarıma yüklendim. Bu süreçte hayatıma giren bir flörtüm de oldu hatta ama ne var ki ben eski sevgilimi u-nu-ta-ma-dım. 4 aydır bir gün olsun hasretim eksilmedi, bir an olsun aklımdan çıkmadı, hiçbir sabah olmadı ki gözlerimi açar açmaz o gelmesin aklıma. Kendime daha ne kadar zaman vermem gerek unutmak için napmam gerek bilmiyorum. Sanki kendime yok yere işkence ediyormuşum gibi geliyor. Bak ayrılmayı denedin olmuyor işte belli ki seviyorsun git barış diyorum arada kendime sonra bir klişe aklımda beliriveriyor: exten next olmaz 
e nextten de next olduramam ki bu kafayla zaten, hem onlara da ayıp olur. İçime koca bir öküz oturdu, kalkmıyor ordan. Sanırım yerleşti iyice oraya memnun yerinden.
Eski sevgilim de ilk bir ay mesaj falan attı arada o da yazmıyor artık.. sanki hiç ayrılmamışız gibime geliyor bazen, sanki hala hayatımın bir parçasıymış gibi.
Bu arada ayrılık nedenimizi de belirtmem gerekirse; devamlı olarak kilo vermem için bende baskı kuruyor kaba cümleler kullanıyordu. Bana şişko, tosun, sen aynada hiç kendine bakıyor musun, erken yaşlanacaksın, kilo ver, daha çok kilo ver derken bir keresinde eski nişanlısıyla ilgili “çok güzel çok çekiciydi kadın gibi kadındı” demişti. Tabi bana söylediklerine sadece “şakaymış” ona göre ve bunlar için binnnlerce kez özür diledi ama ben artık dikiş tutmayacağını düşündüğüm için ayrıldım.
Şimdiyse sürekli “acaba?” Diyorum. Ve ben çıkar yol bulamıyorum. Siz bana bir yol gösterin. Ruhum sancıyor. Sanki ona dönmek için bir adım atarsam kendime yapılacak en büyük saygısızlığı yapmış olacağım. Ama ayrıyken de istisnasız hep çok mutsuzum. Darda kaldım.
e nextten de next olduramam ki bu kafayla zaten, hem onlara da ayıp olur. İçime koca bir öküz oturdu, kalkmıyor ordan. Sanırım yerleşti iyice oraya memnun yerinden. Eski sevgilim de ilk bir ay mesaj falan attı arada o da yazmıyor artık.. sanki hiç ayrılmamışız gibime geliyor bazen, sanki hala hayatımın bir parçasıymış gibi.
Bu arada ayrılık nedenimizi de belirtmem gerekirse; devamlı olarak kilo vermem için bende baskı kuruyor kaba cümleler kullanıyordu. Bana şişko, tosun, sen aynada hiç kendine bakıyor musun, erken yaşlanacaksın, kilo ver, daha çok kilo ver derken bir keresinde eski nişanlısıyla ilgili “çok güzel çok çekiciydi kadın gibi kadındı” demişti. Tabi bana söylediklerine sadece “şakaymış” ona göre ve bunlar için binnnlerce kez özür diledi ama ben artık dikiş tutmayacağını düşündüğüm için ayrıldım.
Şimdiyse sürekli “acaba?” Diyorum. Ve ben çıkar yol bulamıyorum. Siz bana bir yol gösterin. Ruhum sancıyor. Sanki ona dönmek için bir adım atarsam kendime yapılacak en büyük saygısızlığı yapmış olacağım. Ama ayrıyken de istisnasız hep çok mutsuzum. Darda kaldım.
