Günümün büyük kısmını ağlayarak geçiriyorum..:(:(

6 aylık hamileyim başlarda bu ağlama krizlerinin hamilelik den kaynaklandığını düşünüyordum aslında.zamanla vijdanımın derinliklerindeki sesi duydum bu ikinci gebeliğim ve 2. evliliğim şuanda benim ellerim titriyor gözyaşlarımı tutamıyorum.ilk evliliğim hayatımın en acı drama sahnesi gibiydi. oğlum 4 yaşındaydı maddi imkansızlığımdan dolayı çaresizliğimden kimsesizliğim den dolayı babasına verdiler yavrumu o benimle büyümedi yanında olamadım kokusunu alamadığım günler oldu şimdi oğlum 11 yaşında benim gözyaşlarım hiç dinmedi belki çaresizlik imkanlarımın olmaması yersiz yurtsuz oluşum ama ben hep kendimi suçluyorum kendimi affedemiyorum.affetmek için haklı nedenlerimin arkasına sığınamıyorum anneydim yavrum kuzum yanımda olmalıydı ama ben onun yanında değildim.yetmiyormuş gibi gecen sene evlendim oğluma 2. darbeyi vurdum.şimdi kızım olacak her anne gibi sevinmeyi isterdim ama onu bile yaşayamadım boğazım düğümlendi. bebeğimi ve oğlumu çok seviyorum bana deseler ki onlar için ölmen gerek tereddüt etmem.ama onlar layık olamamak beni perişan ediyor kahrediyor ben kızıma layık bir anne miyim.abisine yaptığım haksızlığı ona nasıl açıklarım.cennet anaların ayaklarının altındaymış ya ben 7 senedir o cennetten muaf yaşıyorum...

canımm benimm yaaa nolur böyle düşünmee ağlamaaa

sen iyi bi annesinn bunları düşünen bi insan vefazız kötü bi insan olamaz kızın seni tanıdıkca nekadar iyi bi anne olduğunu anlar , oğlun zaten biliyodur onu ne çok sevdiğini..


kendine eziyet etme bu dinende iyi bi durum olmazzz .....

Rabbim sana huzur ve içine rahatlık versinnn düşündüklerinin çoğu vesvese nolurr kendini böyle üzme karnındaki bebeğin bunları hissetmesinn o sana arkadaş olucak sırdaşın olucakk bunları düşün ............

bu yüce duyguları yaşadığına göre sen çok iyi bir annesin ama hayat sana bunu yaşama imkanı vermemiş

kader sabrediyorum.geçer belki birgün. tşk ederim sizlere..

oyyyy kader arkadaşım seni ancak ben anlarım bende gözyaşlarımı içime akıtıyorum daha benim oglum küçücük ben istesem alırdım ama babasına çok düşkündü yapamadım ayıramadım şimdi ise sevincimi yaşayamıyorum direk yavrum geliyo aklıma ama ben haftada görüyorum çok şükür allaha ( beterin beteri var inan onlar bizim eksik yanımızz

lütfen kendinize eziyet etmeyin,Rabbim sevdiği kuluna sadece dünyada dert verir derler,bu sıkıntılarınız inşallah ahirette sizi ferahlatacak.elinizde olsaydı vermezdiniz elbet yavrularınızı.şimdi geriye dönüp kahrolmak yerine ileriyi daha iyi yaşamaya bakın.Allahım belkide 2.yavrularınızı size teselli diye gönderdi.nolur üzülmemeye gayret edin.

benim kaderimi paylaşan herkeze allah sabır versin yardım etsin. çok zor günler.

karnindaki bebege ve kendine haksizlik etme, hayat iste insana ne getirecegi belli olmuyor, bilmiyorum ne sebeble bosandiniz ama , bosanmiyip kötü bir evlilik ve bu evlilik iicnde büyüyen bir cocuk , emin ol bu daha kötü.
simdi yavruna kendine iyi bak , oglunda eminim büyünce seni anlayacaktir.

allah yardım etsin kardeşim.....
hayat acımasız işte....
karnındaki bebeğini düşün....
imkansızlıklar yüzünden kendini suçlama..
kim isteyerek o duruma gelir...
içim sızladı inan....

Hata olarak düşündüğün durumları telafi etmek senin elinde.
Çocugunu yanına alamıyorsan, görüşebileceğin fiırsatları kaçırma. Ona sevgini ve annesi olduğunu hissetir. Emin ol çocugunun beklentisi de budur.
Karşılığını alırsın.