Bitecekse zaten kendiliğinden biter. Demek ki benimle görüşmek istemiyor der bırakırım. Ama bir iki ay sonra arayıp buluşup o sürede neler olduğunu neler yaptığımızı da konuşabiliriz. Ben süreci sıkıntımı varsa fiziksel ağrımı vs anlatırım, o da biten ilişkisinin kendisine etkilerini anlatır. Hemen o gün o hafta konuşup raporlamak zorunda değiliz. İniş çıkışlar mutlaka olur. Lisede üniversitede değiliz ki her gün birbirimizi görecek ortamımız olsun? Belki evlilik düşündüğü aile kurma amaçlı bir ilişkisiydi. 37 yaşındaymış, belki O da anne olma hevesi taşıdı ama ayrıldı bitirdi ilişkisini. Bu nedenle sizin tüp bebek, anne olma sürecinize dahil olmak istememiş bile olabilir. Size yansıtıp, istemeyerek kıracak üzecek bir şey olmasın diye kendini geri çekmiş de olabilir. Yani arkadaşlıklarda bugün olmadıysa hiç olmasın denmemeli. Eş değiliz ebeveyn değiliz, birbirimizi her an göremeyebiliriz konuşamayabiliriz.
Belki de gerçekten arkadaş vasfı taşımıyor, umursamaz önem vermeyen biri. Ama yazdığınıza göre yediğiniz içtiğiniz ayrı gitmiyormuş. Sevgilisinden ayrıldığı bir dönem olmasa haklısınız ama bazen derdini üzüntünü kendi içinde yaşamak istersin. Hazmedip, yüzleşip, kapatıp, hayata kaldığın yerden devam edersin. Bence kendisine mesafeli olmak kaydıyla bir şans daha verin.
