Canım basın sagolsun ama madem hassas bir yapın var neden baktın?
Daha çok yeni olduğu için hem çok üzgünüm hemde çok etkilendim.Birde şu var tabi çok düşündüm herşey gözümün önünden geçti.Yaptığım hatalar,günahlar bunların hesabını nasıl vereceğim pişmanlıklar çok derin düşüncelere girdim.Kendimle hesaplaştım adeta.Halam orada öylece yatarken aklımdan neler geçti anlatamam.Yarın birgün bişey olsa ,Allah'ın razı geleceği kullardan olabilecekmiyim?Bir dünya telaşına düştüm gidiyor ahiret için hiçbirşey yapmadığımı farkettim.Bunlarada üzüldüm.Bu düşünceleri kafamdan atamıyorum..
zaman zaman ben de böyle oluyorum...evimin önünde cami var ve sık sık tabut görüyorum...o zamanlarda perdelerimi sıkı sıkı kapatıp dışarıya asla bakmıyorum...sanırım bunun sebebi manevi eksiklik...ölüm bir gerçek ve biz de bir gün....................hazır olmadığımız için de korkuyoruz doğal olarak...böyle zamanlarda kuran okumak ya da namaz kılmak çok fayda ediyor,insan daha güçlü hissediyor kendini...
halan için de üzgünüm,Allah rahmet eylesin,mekanı cennet olsun....
Şu anki sıkıntınız , korkunuz : Ölümün gerçekliğiyle alakalı ..
Bir yakınınızın cansız bedenini gördünüz , taş gibi bir gerçekle - ölümle - birkez daha yüzleştiniz..
Mutsuz oldunuz , dünyanın ne kadar boş ve geçici oldugunu birkez daha idrak ettiniz..
İmanınız ( ruhunuz ) sizi yokladı bunlarla ..
Hepimizin bildiği ama bir türlü kendine gelemediği gerçeklerle acı sekılde yüzleşince insan : rahatsız oluyor ..
Ya ben de kısa sürede ölürsem ?
bende o tabutta olursam naparım dıye korkuyor insan ..
Ama kaçış yok bir gün mutlaka orda olucaz bizde..
Sizi çok iyi anlıyorum ..
İnsanın maneviyatı kuvvetlı olmayınca ölüm bir ayrılık, bir azab gibi gorunuyor ..
Çaresi belli aslında Allah'a sığınmak ..
Halanıza Allah'tan rahmet diliyorum, size ve ailesinede sabr ..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?