Hissettiklerini birebir yaşayan biri olarak yazıyorum arkadaşım.. Yılgınlık, yorgunluk üstüne umutsuzluk tüm dünya güzelliklerinden tat alamama ve "neden ben?" soruları.. Aslında insanların hamileliklerini kıskanmıyor sadece tekrar kendini sorgulamaya başlıyorsun ve aldığın haberlerden sonra canın sıkıldığı için de vicdan yapıyorsun.. Bunların hepsini yıllarca yaşadım ve çok şükür sabrın sonu selamet oldu. Allahım en kısa zamanda sana da nasip etsin ve sağlıkla kucağına al yavrunu inşallah. Dua edicem senin için de.. Nacizane tavsiyem;bıkmadan araştırman, doktorlarla görüşmen ve tedavi yöntemlerini denemen.Asla vazgeçme ve olacağına inan.. Allahım gönlüne göre versin inşallah. İyi akşamlar..