16 haftalık hamıleyim 3 haftadır yatıyorum depresyona girmişim çok başım dönüyo kalkamıyorum benim gibi olan varmı
Benim hamileligim de psikolojik olarak zor geciyor. Herkes dogum sonrasi depresyondan bahseder, ancak dogum oncesi depresyon (antepartum depresyon) da bircok hamileyi etkileyen bir durum.
Benim hamilelik oncesi de depresif ataklarim oluyordu, bu sebeple yillardir psikiatriste giderim, yillardir ilac kullanirim. Hamile oldugumu ogrendigimde doktor kontrolunde ilac kullanmayi biraktim. Hem ilaci kullanmiyor olmam, hem hamilelik hormonlari, hem de bu kadar buyuk bir hayat degisikligini yasamak beni kotu ve karanlik bir noktaya itti. Beni rahatsiz eden ve kendimi sorgulamama sebep olan bir nokta da kendimi devamli diger hamilelerle karsilastiriyor olmamdi. Neden herkes cok mutluydu, ben cok mutsuzdum? Neden insanlar hevesli ve sevindirikti, bense bebekle hicbir bag hissetmiyordum? Bunlari dusundukce sucluluk hisselerim artiyordu ve ben gittikce daha mutsuzlasiyordum.
Son iki haftadir, biraz daha iyi hissediyorum. Hala sevindirik ve hevesli bir hamile degilim, hala fetusle bir baglanti hissetmiyorum, hala bazen "bu karari nasil verdim" diye kendimi sorguluyorum, ancak su anda kendimi iki hafta onceki kadar karanlikta hissetmiyorum.
Bence, oncellikle sizi mutsuz eden noktanin ne oldugunu bulmaniz gerekiyor. Iyi bir anne olmaktan mi endiseleniyorsunuz? Bebegin sagligi icin mi endiselisiniz? Bu kadar buyuk bir degisiklige hazir mi hissetmiyorsunuz? Cevrenizde olan bazi olaylar, insanlar mi sizi mutsuz ediyor? Sorunun sebebini tespit ettikten sonra bence hersey daha kolaylasacaktir. Gerekirse, sizi hic tanimayan, rahat konusabileceginiz bir psikologa gidin. Bazen insanin tek ihtiyaci kafasindakileri, dinleyen ve yargilamayacak birine, yuksek sesle soylemek oluyor. Alternatif olarak kafanizda sizi sikan, rahatsiz ve mutsuz eden noktalari bir kagida yazabilirsiniz.
Umarim kendinizi daha iyi hissedersiniz. Bilin ki yalniz degilsiniz, sizin gibi hisseden baska insanlar da var.
