Kardeşim 1 aylık yengem 2 aylıkken kaybettiler bebeklerini. Bende kafamda keseyi ve kalp atışını duyduktan sonra söylerim diye ayarladım kendimi 8. Haftamda söylemiştim herkese değil tabi sadece ailelere. 3 3 bucuk aylıktan sonra akrabalara söyledik biz çocuk kana cana gelince
11 haftalik ve 8 haftalik kaybedince 3. Ayı bitirmeden söylemem daha. Soyledigim herkese donup bi daha nasıl niye kaybettigimi anlattım. O kafayla hic cekilmiyor. En doğrusu düşük riski olan 3 ayı atlatıp paylaşmak bana gör tabi yaşanılan olumsuz tecrübelerin etmiş buyuk bunda
Ailelere öğrendiğim gün 3 haftaliktim söyledim. Ailemizden neden saklayalım kii? Allah korusun dış gebelikse de boş gebelikse de bilsinler onlar bilmeyecek te kim bilecek grip olsak bile söylüyoruz. Diğer geri kalan herkese de bebeği görür görmez söyledim valla gizleyemezdim. 3 ay. Söyledim gittigim yerde yedigime öyle dikkat ettim kimse iş yaptırmadı falan
Ben de 3 ayı bekleme taraftarıydım ancak şartlar izin vermedi :) işim gereği sürekli şehir dışı görevlendirmelerim oluyor uzun da süreli o riski almamak adına 6 haftalıkken müdürüme söylemek zorunda kaldım sonrasında 3 hafta içinde de tüm iş yerim öğrendi aslında. Öyle olunca ailelere söylemek için de beklemedik eşimle zaten biraz sabırsız :) 6. Haftada bebeği görür görmez söyledik ailelerimize
bende öğrenir öğrenmez arkadaslarıma kuzenlerime söledim doktor arastırması yaparken mecburi oldu aslında biraz sadece eşimin ailesi bilmiyor oda kendi tercih etmedi öslemeyi kalp atısını duyunca sölemek istiyormus ben dayanamadım walla :)