Açıkçası bende öyleydim, hareketlerini hissedince geçti bu durum. Önceki kayıplar tüp bebek riskli gebelik derken çıkamadım o düşünceden 16. Haftaya kadar devam etti bende maalesef . Gece gündüz doktora gidiyordum doktorum da anlayışlıydı psikolojimin farkındaydı sağolsun terslemedi. Öyle kendime ya da bebekler zarar verecek kadar pimpirik yapmadım tabiki ama iyiler mi kalpleri atıyor mu düşüncesi hep kafamdaydı sadece. Yaşamayan anlamıyor ne yazık ki. Kendinize zarar verecek boyuta gelmeyin yeterli. Allah sağlıkla kucağınıza almayı nasip etsin ama bebeğinize inanın onun orada varlığına güvenin.
Doktorum bana şöyle demişti o zaman rahatlamıştım: sen her gün gel ben her gün bakarım 7/24 ultrasona da seni bağlasam sen ya da ben bunu engelleyemeyiz biraz rahatla demişti gerçekten de o günden sonra her böyle kötü düşüncede doktorumun dediği aklıma geliyor olacağı varsa o oluyor engellemeyiz maalesef. O yüzden bebeğinize inanın konuşun sevin varlığını kabullenin pozitif olun

