bana gayet normal geldi yaşadıklarınkızlar nasıl anlatsam bilmiyorum.ben 25+4 günlük hamileyim.allahım nasip ederse 31 ocakta doğumum olacak ama.ben hamile kaldım kalalı bebeğime birşey olacak korkusu beni bitirmek üzere .aklımdan atmaya çalışıyorum.çalıştıkça daha beter oluyorum.artık rüyalarıma bile giriyor.bütün testlerimi suana kadar hepsini yaptırdım.doktorum çok sağlıklı bir bebegin var diyor.inanırmısınız doktoruma okadar ayrıntılı sorular soruyorum ki kendimden geçiyorum.doktorumun dedikleri o anlık beni rahatlatıyor.eve gittiğim zaman keşke su soruyuda sorsaydım yok su soruyuda sorsaydım diyorum.ve sürekli böyle şeyler aklıma geldikçe aglıyorum.bebeğime kıyafetler alıyorum okadar çok mutlu oluyorum ki.ama eve gelip hepsini serince ya bunları bebeğim giyemezse diye oturup ağlıyorum.herkese bu durumumu anlatmıyorum.çünkü insanın korktuğu başına gelir diyolar ve beni dahada kötü yapıyorlar.bu elimde olan birsey değil biliyorumallahım sen hayırlısını ver yarabbım.herkesin evladını koru.saglıklı bebişleri elimize almayı nasip eyle.
2li test yaptırdım.doktorum çok iyi degerlerin dedi.bunu birileriyle paylaşıyorum.o test dogru göstermiyor herzaman diyorlar.kafama takıyorum.suanda bile yazarken ağlıyorum
insanın korktugu başına gelirmiş derlerya offfffffffffffff ya yavruma birşey olacagına bana olsun.
sadece içimi döküp rahatlamak istedim çok doldum arkadaslar.hamile olupta böyle düşüncelere kapılan varmı?yoksa ben paronayamı oldum.
bana gayet normal geldi yaşadıkların
insan hamileyken çok sağlıklı düşünemiyor
duyguları ağır basıyor
endişe çok çok artıyor
hele bir de çok uzun uğraşlar sonu gelen bebekse, buna birşey olursa ne yaparım
ya bir daha olmazsa falan demek çok normal geliyor bana
korktuğun başına gelir demelerinin sebebi daha çok kendini üzme diye..
testlerini de yaptırmışsın, Allahın izniyle kucağına almana az kalmış
bence Allaha sığınıp bol bol dua etmek sana her şeyden daha iyi gelir
paranoyak falan değilsin
çok çok normal ben doğum yapalı 1 ay oldu.9 ay aynı psikolojideydim.annelik içgüdüsü dışa vuruyor yavaş yavaş.önemli olan sınırlarını bilmek. kendini yıpratacak dereceye getirme bu takıntıları.duanı et başka hiçbirşeye gerek yok
evet sağolsunlar motive eden arkadaslarımda var.sağolsunlar beni mahfeden arkadaslarımda var.o yüzden etrafta fazla konusmuyorum.evet canım bende oğlum olsun şunu yapıcam bunu yapıcam diyorum.ama bir anda içime bir sıkıntı giriveriyor.allahım hayırlısı ile bebeğimi kucagıma bir alsamben yaşadığım riskli gebelikten dolayı bu korkuyu çok yaşadım ama beni dizginleyen arkadaşlarım vardı. onlara çok şey borçluyum. içindeki senin her hissettiğini hissediyor o yüzden mümkün olduğunca sonraya odaklan. bebeğim doğunca şu şöyle olacak...bebeğim doğunca bunu böyle yaparım gibi...
canım hayırlı olsun hamileliğin sağlıkla bebeğini kucağına almanı diliyorum.öncelikle şunu söylemek istiyorum ki seni okurken hamilelik yaşamadım ama kendimi okudum sanki.yani ben kadın doğum doktoruna gidiyorum mesela geliyorum ya diyorum şunu sormayı unuttum ay bunu da sorcaktım.ama niye şikayetlerim devam ediyor madem yok birşey ama birşey olsaydı ben tam anlatamasamda dokto söylerdi herhalde diyorum.bir süre sonra geçiyor.ki sen hamilesin bu düşüncelerin çok ama çok normal.ben de düşünüyorum bazen diyorum ben hamile kalsam aynı senin endişelerin şimdiden geliyor aklıma ama sen hamilesin canım normal yani .her kafan karıştığında hamileliğin tadını çıkarmalıyım da güzel şeyler düşün.
Abooo kıyamam canım benim ya.Bu kadar kasma kendini güzelim Rabbimin izniyle hiçbirşey olmaz bebişine.Hem bak zaten gayet saglıklıymış ufaklıgın.Böyle kendini üzme rabbim ne sana ne bebegine vermesin canım benim öyle birşey.Şurda az kalmış allahın izniyle alırsın yavrunu kucagına
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?