Hamilelik ve Anne Duygusu

AdayAnneyim

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
30 Eylül 2010
456
4
68
- Yurtdışı
Merhabalar Anneler ve Anne Adaylari...

Ben 28 ya$indayim yurtdi$inda ya$iyorum ve hamileyim (ilk hamileligim). Önceleri büro da çali$iyordum i$ten ayrildim ve stressiz bir hamilelik geçirmek için $uan evdeyim. Bebegim $uan itibariyle 23 haftalik. Haftaya 6ayimiza girecegiz in$allah. :)

Biraz dertle$mek fikir ali$veri$i yapmak için siteye üye oldum aslinda bu siteyi öncelerden de biliyordum ama aklima hamile kalip tekrar gelecegimi hiç tahmin etmemi$tim hehe neyse...

Sorumu anlatmadan önce biraz kendimden bahsedeyim... Efendim bendeniz öyle fazla bebek ve çocuk sesine gelemeyen bir tipim. Hamile kalmayi da hep erteledim i$e verdim kendimi ve biraz da kendimi hazir hisetmedim açikcasi ve diger nedenim de dogum korkumdan dolayi erteledim diyelim. bilmiyorumkismile

Hamile oldugumu ögrendigimde herkes gibi duygulanip agladim, isteyerek hamile kalmi$tim ama hamile kalinca da insan bi tuhaf oluyor i$te... (anlarsiniz :kedi:)

Bakiyorum hamileligi ortalami$im hatta 3 ayim kalmi$ doguma ama ara sira kafama bazi $eyler takilmiyo da degil. Aranizda dogum yapmi$ olanlarin cevabini bekliyorum daha çok.

Bebeginizle anne-bebek ili$kiniz nasil olacak diger anneler gibi olabilcekmiyim?
Ileti$im kurabilcekmiyim bebegimle...
Bebege yabanci olacakmiyim?
Benimseye bilecekmiyim?...
Bu ve bunun gibi soru(n)lar...

Kafamda geçen bu sorular size tanidik geldiyse cevaplarinizi bekliyorum...
Te$ekkürler.:hulya:
 
canım onu ilk kucağına aldığında bu benim mi diyeceksin...
ve onu kimsenin ellemesine sevmesine izin vermeyeceksin
başkasınn sevmesine bile kıyamıyorsun...
annelik öyle birşey ki...
onu herkesten kıskanacaksın...
sen onu öyle bi benimseyeceksinki kılına zarar gelse canın yanacak...
aşı yapılırken,kan alınırken dayanamam diye yanında bile duramıyacaksın...
onun canı yandığında seninde yanacak...
o senin rahmine düştüğü andan itibaren ona zarar gelmesin diye
her hareketinde aman bebeğime bişey olmasın diyorsun...
doğunca bu duygu dahada yoğunlaşacak tatlım...
daha bir sürü şey...
Allahım bebeğini kucağına sağlıkla almayı nasip etsin.
senide bir nefeste kurtarsın...
 
Cevabiniz için te$ekkürler Su-Perisi,

bazen fazla kafa yoruyorum gibi geliyor bana. Bir de titiz çok inceleyen bir tip oldugumdan kaynaklaniyor sanirim bunlar kendime fazla sorun yapiyorum olan veya olmayan $eyleri...
Yukarda bahsettiginiz $eyleri tahmin edebiliyorum sanirim haddinden fazla da baglanabilirim e$ime oldugum gibi hihihi opuyorumnanaktan :kedi:

Yalniz hep anne üzerinden bahsetmi$siniz bebegin tepkilerini de çok merak ediyorum ben, sevilcek miyim? Sevecek mi?

Bir çok yazi okudum ve etrafimda ki insanlardan duydum. Bazi anneler dogum sonrasi bi ali$amama dönemi felan geçiriyorlarmi$ bu herkeste oluyormu?
 
o seni çok ama çok sevecek,senden başka kimsenin kucağında sende bulduğu huzuru bulmayacak bir süre sonra bakacaksın birbirinizden ayrı kalamıyorsunuz. senin yokluğunda o seni arayacak onun yokluğunda sen onu,kokunuz burnunuzda tütecek birbirinizin kokusunu aldığınız an hiç bir şeyin önemi kalmayacak.

alışma süresi kişiden kişiye değişiyor,ben çok istediğim halde kızımın doğduğu hafta bu bocalamayı yaşadım,aklımda hep "önceden daha rahattım neden byle bir salaklık yaptım" gibi sorular geziyordu,hamile kalmadan önce ki yaşantım ile içinde bulunduğum zamanın kıyaslamasını yapıp ağlıyordum :)) ben de 1 hafta kadar sürdü bu durum,bunu atlatamayıp uzman yardımı alanlar da var ama şunu söyleyebilirim bir süre sonra öyle bir duruma geliyorsunuz ki bebeğinizi dünyadaki hiç bir şeye ya da kişiye değişmiyorsunuz,kendinizden vazgeçiyorsunuz ama ondan geçemiyorsunuz.
 

Ne kadar duygulandım yazınızı okuyunca... Ki ben duygusal biri de değilimdir ama çok duygulandım, ne güzel yazmışsınız...
Bu kadar duygulanmamın sebebi biraz da şu ki, aslında hislerime tercüman olmuşsunuz...

"aklımda hep "önceden daha rahattım neden byle bir salaklık yaptım" gibi sorular geziyordu" demişsiniz... O his bende hamile kaldığımdan beri var çünkü :))
O yüzden ben de çok vicdan azabı çekiyorum aslında... Çünkü o bebiş her şeyden bihaber, masum... Dünyaya gelmeyi kendi istemedi, biz istedik dünyaya gelmesini ama şimdi niçin böyle düşünüyorum diye çok üzülüyorum..
Bebişi kucağımıza aldığımız an bütün bu endişeler geride kalacak diye inanıyorum ama :))
Artık sabırsızlanıyorum yavrumuzu görmek için.. :))
 
Cevabiniz için te$ekkürler xkimyagerx ve GizemAkyuz...

Inaniyorum ki benim gibi bu sorularla ha$ir ne$ir olan ba$ka bayanlarda oluyordur.

Ama ben etrafimda ki annelere bunu anlatmakta biraz çekiniyorum açikcasi hor görülmek veya ters gözle bakilmak istemiyorum. Ya$adigim bu duygu karga$anin da normal oldugunu okudum o kadar site gezdim yazilar okudum.
Ama insan bu tarz $eyleri ya$ami$ ve atlatmi$ insanlarla konu$mak istiyor onlari dinlemek istiyor bu yüzden burayi okuyup cevap veren herkese te$ekkür ederim. Aramizda benzer duygulari ya$ayanlar varsa onlarinda payla$masini beklerim.

Mesela $uan farkli bi duygu modunda yaziyorum tamamen bir özlem içerisinde bebi$imi bekliyorum biran önce kucagima alip onu sizler gibi o merak ettigim bebi$imin kendine has kokusunu koklamak. Yum$ak tenini hissetmek gözlerinin içine bakip onu sevdigimi göstermek istiyorum... (bak yazarken bile duygulandim.... :çok üzgünüm:)

I$te herzaman da bu duygu içerisinde olmuyorum tamamen farkli, anne olmaya sanki hazir degilmi$im gibi korkak, tedirgin, uzak, yabanci,... yani tarif edemedigim bir duygu içerisinde olup. Kendimi suçluyorum... bu yüzden açtim bu ba$ligi...

Ve arkada$in dedigi gibi bende inaniyorum bebi$im dogdugunda tüm bu tedirginlikler geride kalcak.
 
hayırlısıyla bir kucağına al da,o zaman "dünyan" nasıl yeniden şekilleniyor gör.
o sevgi,aşk başka hiçbir şeye benzemiyor...
 
bende 23. haftamin icindeyim canim..simdiden oyle benimsedimki melegimi hatta fazla abartip ona bisey olucak korkusuyla yasiyorum eyvahedigeldismile aklimda senin gibi binlerce soru?????ama sorularimin kaynagini kollarima almadan cevabini nasil bulucam dimi ama opuyorumnanaktan dilerim saglikla aliriz bebisleri kollarimiza sevgiyle kal...
 
:) ayni soru (n) lar bendede var..16 hafta
 
merhaba,her insanda annelik duygusu farkli sekilde gelisir,kimisi kucagina aldigi an bebegine asik oldugunu soyler,kimisi dogum sonrasi sudan cikmis baliga doner ve bebegine olan sevgisi zamanla artar.ben ikinci gruba dahil olanlardanim.oglum dogdugunda hic oyle havalara ucamadim cunku inanilmaz bitkindim uzun suren sancilarimdan dolayi.baya baya lohusalik depresyonuna girdim filan.gece boyu aglamalari,gaz sancilari bunlar bebegi de anneyi de yipratan surecler ama ne zamanki bana gulucukler atmaya basladi,tepkiler verdi ozaman icim hergun ogluma baska bi kaynadi..simdi 15 aylik,babasi da bende fanatigiyiz evin icinde duracell ayicik gibi ordan oraya kosusturup saklambac oynarken yerlere yatiyoruz gulmekten benim acimdan soyle ki evladim buyudukce ben rahatliyorum cok sukur .kimisi de keske hic buyumese diyor.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…