evlendğimizden beri bukadar anlayışsız olmamıştı....heralde benim hamilelğimi bekliyodu..valla neblim kimseyi üzmemek için ailemle dahi paylaşamadım çektiklerimi...kaskafalı ve vurdumduymaz birinsan....geçen gün sıkıntılıydım hadi dr a gidelim dedim,beyimizin maçı varmış...dr sana nezaman gel dediyse ozaman giderizdeyiverdi....okadar ağırlaştım ...geceleri uykum yok...hiç arkadaşım yok oturduğum muhiti sevemedim...........ogundur konuşmuyoruz...onca halsizliği dökülüşümü görmesine rağmen hala dün yemek yapmadım diye bana söyleniyo sen ne işe yararsın diye.............lahavle çekiyorum..derin nefesler.....bugün gidip markete kendime bi bira alsamda içsem sarhoş olsam kafamı dağıtsam diye bile düşündüm....evden bi gitti sabah gidiş o gidiş..nerde ne yapar allah bilir.....gururumdan aramam sormamda.................ama bunların sonunda hergün içimden bşiler eksilip kırılıyor.....ailem feodal tipik bi türk ailesi..heralde boşanıp babaevine dönsem pederzadem bana dünyayı dareder....ama ben sonuçları ne olursa olsun bu iş böyle giderse zaten olan sevgimide yitireceğimki hele bide son zamanlarda artık ihanetemi uğruyorum acaba diye bile şüphelenmeye başladım...allah kimseyi sırtından vurmasın.