Doğuma Hazırlık Hamilelikte ruh haliniz?

umayimo .!.:

Benim şu anki psikolojim kimsede yoktur sanırım Gebelikte ilgili bir sıkıntı yaşamadım çok şükür ama eşimin rahatsızlığı beni çökertti resmen. Hiç böyle bir hamilelik geçireceğimi hayal etmezdim. Çaresizlik umutsuzluk çok kötü. Doğumumda yalnız olacağım muhtemelen, hayatta sadece bir ya da iki kez yaşayabileceğin şeylerin buruk geçmesi çok acı. Belki bunu okumak kendini daha şanslı hissettirir

Genişletmek için tıkla...

Norma J .!.:

Umayimocum sen başından beri biliyorsun zaten bendeki süreci. Ama ben eşini ilk kez duyuyorum, çok geçmiş olsun, kötü bir durum yok inşallah??

Genişletmek için tıkla...

umayimo .!.:

Canım bir ay önce 1 günde toparlayabileceği 1 saatlik basit bir operasyon olacaktı. Sonra ne olduysa az kişide görülen komplikasyonların neredeyse hepsi çıktı. Olmaz denilen ne varsa başımıza geldi. Ameliyat ertelendi ama değerleri bir türlü normale dönmedi. Zayıfladı, halsiz düştü, kan değerleri sapıttı. Hastane hastane gezdik resmen. En son bu hafta yatırdılar. Birkaç gündür yatıyor işte ama bir gelişme de yok. Biz doğumdan önce toparlasın diye beklerken şimdi yeter ki iyi olsun diye dua eder olduk. Doğuma da maksimum 35 gün kaldı. O kadar kitaplar oku, egzersizler yap, stres kontrolü vs uğraş son ay stresin dibini gördüm resmen. Bu da hayattaki şansımız işte.
Yanlış anlama sakın bak haline şükret gibisinden yazmıyorum. Herkesin yaşadığı kendine ağır. Benden kötü durumda olanlar da var elbet. Ama işte sağlık olsun, eşin yanında olsun, bebeğin iyi olsun. Gerisi geçer üzülme

Genişletmek için tıkla...

Norma J .!.:

Çok çok geçmiş olsun çok uzuldum inşallah bir an önce toparlanir. Sağlıktan ötesi boş..biz de eşim için yakın zamanda hastaneye git geller yaptik patoloji sonucu bekledik vs, o stres bambaşka. İnsan kendini unutuyor. Allah başımızdan eksik etmesin onları

Genişletmek için tıkla...

Norma J .!.:

Herkese merhaba.. 34+3 te artık iyice tükenmiş hisseden bir anne adayıyım. Hamileliğimin ikinci ayından itibaren hayat benim icin bambaşka bir boyuta geçti. Öncelikle 5. Ayın sonuna kadar geçmek bilmeyen bulantilarla ugrastim. Bu süreçte adeta zombi gibi yaşadım, günün yarısını yatmakla geçiriyordum ama asla huzurlu bir uyku olmuyordu, dahası uyuyamiyordum bile. Sonrasında bulantılarım azaldı ama ağzımda sürekli tarif edemediğim bir tat. Hiçbir yemeğin tadı yok gibi adeta.. zaten iştahım da pek yok. Bazen yemek yemek işkence gibi..

Bulantilar bitti ama benden geriye çok keyifsiz tatsız hicbir seyden keyif alamayan biri kaldi. Normalde çok neşeli ve kendine yeten bir insandim. Ama hamilelik hormonları mi bilmiyorum beni mutsuz keyifsiz birine donusturdu. Hiçbir şey yapasim gelmiyor, en sevdiğim filmlerden bile keyif alamıyorum, izlemiyorum bile.. hicbisey beni heyecanlandirmiyor..Bu hamilelik depresyonu mu bilmiyorum? Aranızda böyle hissedenler var mı diye paylaşmak istedim.. Belki yalnız olmadığımı bilmek iyi gelir.

Genişletmek için tıkla...

gm26 .!.:

Valla bende öyleyim hamileliğimin henüz ikinci ayındayım ama böyle bitkinim hep Yorgunum ve yataktan kalkasım yok eşim de bana hayat enerjimi düşürüyorsun diyor bende birtek ben böyleyim sanıyordum hamilelikte oluyormuş bunlar bende napıcamı bilmiyorum saçlarımı bile tarayasım gelmiyor öyle sabah kalktığım gibi günü geçiriyorum akşam yatıp uyuyorum biran önce Doğum olsa da kendime gelsem diyorum

Genişletmek için tıkla...

Norma J .!.:

Bulantiniz var mı yoksa sadece halsizlik ve yorgunluk mu var? Benim 2. Ayda bulantılarım başlamıştı ve resmen hayata küsmüstüm

Genişletmek için tıkla...

Norma J .!.:

Yine şanslısınız o zaman, çünkü gün boyu süren mide bulantısı tarif edilemeyecek kadar kotu bişey.. ilaç bile fayda etmemişti bana. Yaşamdan soyutlaniyorsun adeta. Umarim böyle bişey yaşamadan geçer hamileliğiniz. Halsizlik ve uyku halı normal. İkinci tremesterda daha enerjik olacaksiniz. Benim yaşadığım şey bir tur hamilelik depresyonu gibi. Hayattan keyif alamıyorum hiçbir şekilde. Umarım gecicidir..

Genişletmek için tıkla...

Norma J .!.:

Herkese merhaba.. 34+3 te artık iyice tükenmiş hisseden bir anne adayıyım. Hamileliğimin ikinci ayından itibaren hayat benim icin bambaşka bir boyuta geçti. Öncelikle 5. Ayın sonuna kadar geçmek bilmeyen bulantilarla ugrastim. Bu süreçte adeta zombi gibi yaşadım, günün yarısını yatmakla geçiriyordum ama asla huzurlu bir uyku olmuyordu, dahası uyuyamiyordum bile. Sonrasında bulantılarım azaldı ama ağzımda sürekli tarif edemediğim bir tat. Hiçbir yemeğin tadı yok gibi adeta.. zaten iştahım da pek yok. Bazen yemek yemek işkence gibi..

Bulantilar bitti ama benden geriye çok keyifsiz tatsız hicbir seyden keyif alamayan biri kaldi. Normalde çok neşeli ve kendine yeten bir insandim. Ama hamilelik hormonları mi bilmiyorum beni mutsuz keyifsiz birine donusturdu. Hiçbir şey yapasim gelmiyor, en sevdiğim filmlerden bile keyif alamıyorum, izlemiyorum bile.. hicbisey beni heyecanlandirmiyor..Bu hamilelik depresyonu mu bilmiyorum? Aranızda böyle hissedenler var mı diye paylaşmak istedim.. Belki yalnız olmadığımı bilmek iyi gelir.

Genişletmek için tıkla...

Miss Bride .!.:

Mide yanması dışında bi sıkıntım yoktu ama bana da ara ara depresif haller çöküyor. Önceden çok aktif ve sosyal bir yaşantım vardı ama şimdi 15 dakika yürüyüp bel ağrısı başlayınca gücüme gidiyor. Aldığım kilolardan aynaya pek bakamıyorum, tam 5 kilo aldım hamileliğimin başından beri. Çok süslü püslü gezerdim şimdi onu yapamıyorum mesela. Geçen gün biraz kıyafetime dikkat ettim, bir tanıdığım seni uzun zamandır böyle görmüyorduk deyince bayağı bozuldum. Farkında olmadan salmışım kendimi.
Neyse ki içerden gelen bir iki tekme beni kendime getiriyor. :))

Genişletmek için tıkla...

Hadi yaaa .!.:

Maşallh ama çok almamışsınız kilo niye takılıyorsunuz millet konusur ben 8 kilo aldım ama ödem oldu hep sanki 15 kilo almışm her gören ne şişmişsin diyo ama napım yani az tuz tüketyrm ve gece yemek yemiyrm sadece yoksa yemeden içmeden kesmedm valla doğumdan sonrAa gider inşallh

Genişletmek için tıkla...

Smile_s .!.:

Depresif tedirgin huzursuz. Internette hamileyim diye mutluluk pozlari veren ziplayip hoplayanlari gorunce ne guzel diyorum. Yeniden dogmus gibiler ben neden boyleyim diye sorguluyorum. Oysak cok beklemistim benimde oyle olmam lazimdi

Genişletmek için tıkla...

Hadi yaaa .!.:

Bende ilk gebelikte yaşamdığm herşeyi bunda yaşıyorm mesela ilk aylar mide agrısı ve bulantı vardı ama asla çıkaramıyrm hep o duyguyla geçti 4,5 aylarda mşde yanması ve ekşimesi başladı hala geçmedi yemede sıkıntı yok fazla . aşırı şişkinlik var uykular haram bacak ve kollarım felaket agrıyo yatamıyrmda . tani hepsi birleşince aşırı sinir ve stres oluyo . otururken birden sinir geliyo aglamak bi şeyleri kırmak istyrm sebepsiz sonra gelen baş agrısj falan ama bunada şükür hepsi gececek inşallh . bide evden çıkmayınca daha da artıyo umarım hepsi geçer

Genişletmek için tıkla...

Miss Bride .!.:

Mide yanması dışında bi sıkıntım yoktu ama bana da ara ara depresif haller çöküyor. Önceden çok aktif ve sosyal bir yaşantım vardı ama şimdi 15 dakika yürüyüp bel ağrısı başlayınca gücüme gidiyor. Aldığım kilolardan aynaya pek bakamıyorum, tam 5 kilo aldım hamileliğimin başından beri. Çok süslü püslü gezerdim şimdi onu yapamıyorum mesela. Geçen gün biraz kıyafetime dikkat ettim, bir tanıdığım seni uzun zamandır böyle görmüyorduk deyince bayağı bozuldum. Farkında olmadan salmışım kendimi.
Neyse ki içerden gelen bir iki tekme beni kendime getiriyor. :))

Genişletmek için tıkla...