Canını sıkma bişi olmaz, bak ben sana, bizimkilerin bana yaptıklarını anlatayım da gül biraz.
12. Haftamda mıydı neydi ayıptır söylemesi, vitamin olsun diye annemler ciğer yapmışlar. Ciğer ilk aylarda tavsiye edilmez pek ama severim de yani. Ufaktan ufaktan yiyorum. 5-6 Çatal aldım, elime ağzıma bulaştırdım filan, annem içeriden sesleniyo "Kızım elini filan batırıp bi yerine elleme, çocukta kara kıllı ben olur".. O ana kadar hiçbir şeyim yoktu, aldı mı aniden bir kaşınma... Kendimi kaşımıyım diye tutuyorum ama huy girdi işte. Yediğim ciğer de burnumdan geldi.
Sonra kayınvalidemler sağolsunlar kelle paça yapmışlar, kemik suyu vs, bebeğe iyi gelirmiş... Ben de severim sakatat yani. Oturduk yicez, "elini bulaştırmadan ye, iz olur bebede kuvvetli yemek bunlar" dedi. Ay bir ağlama geldi bana "Zıkkım oldu her yediğim" diye... Gülüyolar bi de :) Sonra nergis kokladım, komşumuz, çocuğun yüzünde nergis izi çıkar dedi. Çilek yedim, hem de her yerime elleye elleye. Aynı gün arkadaşım "Benim kızın poposunda çilek izi çıktı, bilerek elledim, denedim" dedi... E canım çekiyo, yiyorum ama kaşıntı tutuyo huydan... Korktum. Gittim doktora sordum. Hurafe olduğunu biliyorum ama korkuyorum yine de bir açıklaması var mı diye. Doktor da "Bizim oralarda da yersen değil, yemezsen-canın çekerse izi çıkar derler. Eee o zaman her halukarda izi çıkması lazım çocuklara" dedi.
Sonra umursamamaya başladım. Hani doğruysa, benim çocuğun vücudunda boş yer kalmaması lazım