Arkadaşlar merhaba.2,5 yildir bir ilişkim var.Erkek arkadaşimla aynı şehirdeydik.Daha sonra ben memlekete atandim, ailemle kaliyorum şu an.Normalde geçtiğimiz yaz söz tanişma yapalim istiyorduk.Maalesef erkek arkadaşim kanser teşhisi konuldu geçtiğimiz nisan mayıs ayında.Allaha şükür tedavisi bitmek üzere.Umarım ilelebet gider, ve bir daha bizi bulmaz.
Ben de ciddi bir şeyler düşünmeye başladiğimizdan beri, aile yanında pek masraf olmamasindan dolayı da kendimi sıka sıka borç harç her şeyi bitirdim, ortalama meblağ birikim de yaptim evlilik düğün bunlar kolay değil diye.Yapıyorum da.Ailelerden de beklentimiz olmasın çalişiyoruz, iyi de kazaniyoruz diye.Bu yaz artık evleniriz inşallah, senin de maaşının çoğu tedavi masraflarina gitti biliyorum ama en azından tedavi bitiminden sonra biraz sık kendini kenara koy aşkim elimizde ne kadar nakit o kadar iyi dedim.Ben zaten hasta oldum olali alişveriş yapmıyorum, kendime bir şey almiyorum, mutsuzum falan dedi.Ben de, ben de sıkıyorum kendimi para biriktireyim diye, lükslerimden fedakarlik ediyorum artık, eskisi gibi değilim? Neden sırf çeyizdi eşyaydı diye.Sen de yapabilirsin dedim. Şakayla karışık o zaman ben bir sene para biriktireyim seneye evleniriz aşkim dedi.Sanki evlenmek istemiyormuş, erteliyormuş gibi geldi.Bir bozuldum bilmiyorum.Kendimi tamamen tedavi bitince nişan yaza da nikah kıyarız dedim, hani düğün bile istemediğimi söyledim.Yeter ki evlenelim iyisiyle kötüsüyle istiyorum.Hani tedavi başladiğindan beri ailesinin yanına geldi, kira vb masrafı da yok.İllaki ailesine de harcıyordur harcıyacak da tabi.
Ama ben o kadar iyileşsin diye beklerken, ailemi ikna etmeye çabalarken böyle bir tepki bana değişik geldi.Sizler ne düşünüyorsunuz?Sıkmak boğmak da istemiyorum.Stres yapsin asla istemiyorum.Belki bu psikolojiden cikip yemek içmek giymek harcamak istiyordur ama.Planlarimiz da belliydi.Bir sene geç evlensek de bir şey kaybetmeyiz belki uzağız sık birlikte olamiyoruz.Bu da isteğimi hizlandiriyor tabi.
Ben de ciddi bir şeyler düşünmeye başladiğimizdan beri, aile yanında pek masraf olmamasindan dolayı da kendimi sıka sıka borç harç her şeyi bitirdim, ortalama meblağ birikim de yaptim evlilik düğün bunlar kolay değil diye.Yapıyorum da.Ailelerden de beklentimiz olmasın çalişiyoruz, iyi de kazaniyoruz diye.Bu yaz artık evleniriz inşallah, senin de maaşının çoğu tedavi masraflarina gitti biliyorum ama en azından tedavi bitiminden sonra biraz sık kendini kenara koy aşkim elimizde ne kadar nakit o kadar iyi dedim.Ben zaten hasta oldum olali alişveriş yapmıyorum, kendime bir şey almiyorum, mutsuzum falan dedi.Ben de, ben de sıkıyorum kendimi para biriktireyim diye, lükslerimden fedakarlik ediyorum artık, eskisi gibi değilim? Neden sırf çeyizdi eşyaydı diye.Sen de yapabilirsin dedim. Şakayla karışık o zaman ben bir sene para biriktireyim seneye evleniriz aşkim dedi.Sanki evlenmek istemiyormuş, erteliyormuş gibi geldi.Bir bozuldum bilmiyorum.Kendimi tamamen tedavi bitince nişan yaza da nikah kıyarız dedim, hani düğün bile istemediğimi söyledim.Yeter ki evlenelim iyisiyle kötüsüyle istiyorum.Hani tedavi başladiğindan beri ailesinin yanına geldi, kira vb masrafı da yok.İllaki ailesine de harcıyordur harcıyacak da tabi.
Ama ben o kadar iyileşsin diye beklerken, ailemi ikna etmeye çabalarken böyle bir tepki bana değişik geldi.Sizler ne düşünüyorsunuz?Sıkmak boğmak da istemiyorum.Stres yapsin asla istemiyorum.Belki bu psikolojiden cikip yemek içmek giymek harcamak istiyordur ama.Planlarimiz da belliydi.Bir sene geç evlensek de bir şey kaybetmeyiz belki uzağız sık birlikte olamiyoruz.Bu da isteğimi hizlandiriyor tabi.