Hastalıklı empati yorgunluğu

Bende çok üzülüyordum hatta zombi kızın babasını ısırdı kaç gün düşündüm niye yedi mutlu olacaklardı diye. :) Ama şu cümleyi söyler telkin ederim kendimi acıma acınacak hale gelirsin . Saçma mi evet ama kural gibi geliyor bana artık. Allah birine bir dert vermişse en merhametli ve devâ sahibi de o değil mi? sen niye bu kadar üzülüyorsun deyip susturuyorum içimde ki sesi. Umarım sizde dinlediğiniz sıkıntıların etkisi altında kalmazsınız. La havle çekebilirsiniz bunun için rahatlatır diye biliyorum. 💚
Öneriler için teşekkürler, deneyeceğim ♥️
 
yeni bir kavram var; empath kisileri duydunuz mu daha once? tarif ettiginiz duruma uyuyor gibi, karsidakinin hislerini kendi hisleri gibi yasayan ve bunu somutlastiran fiziksel aci vs ceken insanlar var. Biraz arastirin istersiniz, empath olabilirsiniz
 
yeni bir kavram var; empath kisileri duydunuz mu daha once? tarif ettiginiz duruma uyuyor gibi, karsidakinin hislerini kendi hisleri gibi yasayan ve bunu somutlastiran fiziksel aci vs ceken insanlar var. Biraz arastirin istersiniz, empath olabilirsiniz
Evet duydum. Kalabalık ortamlarda da biraz fazla durunca enerjim tükenmiş oluyor. Acil yalnız kalacağım yerde bir müddet durmam gerekiyor böyle durumlarda. Bu kalabalığın enerjisini çektiğimiz için oluyormuş. Bu da empathlarda görülüyor. Kalabalık pazarlara gitmek benim için kabus gibi. Empatlara çok çok benziyorum.Ama insanların duygusunu bu kadar sünger gibi çekmek çok yorucu.
 
Olaylara biraz mesafeli durmaya çalışin. Şöyle düşünün siz güçlü olacaksınız ki karşıdakine moral veresiniz.

Dipnot: bende bu sorun vardi . Arkadaşım babasının kaybetti. Cenazede o beni sakinleştirmeye çalışırken buldum kendimi. Ve amcayi hayatımda hiç görmedim.sadece o neşeli kıpır kıpır kızın yıkılmış halı beni mahvetti . Hala tam kurtulamasam da bu boyutta değilim çok şükür.
Çocukluğumdan beri var. Aşırı yorucu. Aynı dediğiniz durumları bende yaşıyorum. Sorunu yaşayandan önce ben bayılıyorum
 
Arkadaşlar birisi sorundan bahsedince olayı sanki ben yaşamış gibi hissediyorum ve günlerce aklımdan çıkmıyor. Ailemden biri hastalanıyor hastalanandan fazla ben hastaymışım gibi ruh haline girip üzülüyorum. İnsanlarda benimle dertleşmeyi sever bende dinlemeyi seviyorum ama duygularını mıknatıs gibi çekiyorum. Olayı yaşayandan fazla ben üzülüyorum. Bu normal değil. Başkasının derdini sorununu neden bu kadar sahiplenip içinden çıkamıyorum. Bir tavsiyeniz var mı
En iyi tavsiyeyi doktorunuz verecek gibi görünüyor size.
 
Evet duydum. Kalabalık ortamlarda da biraz fazla durunca enerjim tükenmiş oluyor. Acil yalnız kalacağım yerde bir müddet durmam gerekiyor böyle durumlarda. Bu kalabalığın enerjisini çektiğimiz için oluyormuş. Bu da empathlarda görülüyor. Kalabalık pazarlara gitmek benim için kabus gibi. Empatlara çok çok benziyorum.Ama insanların duygusunu bu kadar sünger gibi çekmek çok yorucu.
Maruziyeti azaltmaniz lazim o zaman, ben de tam olarak sizin gibi gibiydim yavas yavas azaldi bu durum, haber izlemeyin dunya gundemi vs takip etmeyin, negatif bir sey anlatilan ortamda cok durmayin ve en onemlisi bizim kotu giden seyleri uzulerek duzeltebilecek gucumuz yok, duzeltemedigimiz bizden bagimsiz seyler oldugunu kabullenmemiz lazim. Kotu seylerin nedeni de degiliz. Ben tamamen normale donmemekle birlikte bu durumu kabullenerek bayagi astim
 
Back
X