- 19 Temmuz 2016
- 17
- 1
- 86
- 31
Merhabalar.. 22yaşındayım, Ünv okuyorum aynı zamanda kpss için hazırlanıyorum. Babam kaza geçirdi ve maddi durumumuz iyi degil. Annemde hasta oldugu icin çalışamıyor. 1sene once bana burs ayarlayacagını söyleyip benım güvenimı kazanıp benı dolandırıp yarı yolda bırakan birisiyle tanıştım. Belki maddi imkansızlıklardan belki babamın eksikliğinden belki de hayallerim ıcın güvenmiştim ve dolandırıldım. Bi senedır hem okuyup hem calıstım ama borcun ancak yarısını odeyebıldım ve isten cıkarıldım bıkac ay once. Kpss ye az kaldı işe girip borcumu kapatmak istiyorum ama sınava calısmam gerek.
4yıldır bı ilişkim var. İlk sevgılım ona cok deger veriyorum. Ama zamanla farkettim ki o bana verdiği değeri hıc göstermiyor benim karakterımı, zekamı vs hıc begenmıyor sürekli beni acımasızca eleştiriyor. Senın hayatın hep sıkıntılı, guzel gunun yok ki diyip dertlerime ortak olmuyor. 3tane kardesım var annem le babamın durumu malum oldugundan onlarla ben ilgileniyorum herseyle ben ilgilenıyorum mucadele etmeye calısıyorum. Ama erkek arkadaşım benı acımasızca eleştiriyor. Ozguvenımı yitirmek uzereyım. Tıpkı bı ezik gıbı hissediyorum kendimi. Çirkin , işe yaramaz... Peki diyorum bu adam benımle neden beraber oyleyse, dertlerime ortak degil benı beğenmiyor, embesil olarak gordugun bır kadınla, bır adam neden 4senesını verip evlenmek ister? Yakısıklı, maddi durumu iyi bir erkek imkanı varken neden başka kızların peşinde dolaşmaz. Bana sevgini bellı et diyorum, bu kadar diyor ben buyum bu kadar belli edebiliyorum, bana kadın oldugumu hissettir diyorum bana Şefkat li ol cok ihtiyacım var bana bagırma hakaret etme insanım ben insan gıbı davran diyorum ama ofkelenıyor sık sık ve benı kırıyor. Hayallerim vardı okul, resim, voleybol.. Hepsini yarıda bırakmak zorunda kaldım hayat bu bilemiyoruz yarin ne olacağını. Sabrediyorum, mucadele etmeye calısıyorum ama kendı hayatım bu kadar zorken bide erkek arkadaşımın soguk duruşu, sert tavırları.. Ailemde bulamadığım bi sevgi var tamam onun acısıyla sevmıstım onu belki en başta 18yasında. Ama simdi buyuyorum gelısıyorum fakat o bana hep hala 18 mişim gıbı davranıyor.
Allah aşkına değerli okurlar, biri bana sunu acıklayabılır mi? İnsan kadınnı neden dombıgım dıye sever (kılom:55,boyum:1,78) yada neden ona bir kere bile, hayatım bugun cok guzel olmuşsun demez. Benı çekici, guzel seksi vs bulmuyorsun dedım kavga ettik konuşmuyoruz. Anlayamıyorum çok şey mı bekliyoruz bır kadın olarak.. Duygusalız, karsimiza zorluklar cikiyor, hassaslaşıyoruz. Bır guzel içten cümle kurmak bu kadar zor mu..
4yıldır bı ilişkim var. İlk sevgılım ona cok deger veriyorum. Ama zamanla farkettim ki o bana verdiği değeri hıc göstermiyor benim karakterımı, zekamı vs hıc begenmıyor sürekli beni acımasızca eleştiriyor. Senın hayatın hep sıkıntılı, guzel gunun yok ki diyip dertlerime ortak olmuyor. 3tane kardesım var annem le babamın durumu malum oldugundan onlarla ben ilgileniyorum herseyle ben ilgilenıyorum mucadele etmeye calısıyorum. Ama erkek arkadaşım benı acımasızca eleştiriyor. Ozguvenımı yitirmek uzereyım. Tıpkı bı ezik gıbı hissediyorum kendimi. Çirkin , işe yaramaz... Peki diyorum bu adam benımle neden beraber oyleyse, dertlerime ortak degil benı beğenmiyor, embesil olarak gordugun bır kadınla, bır adam neden 4senesını verip evlenmek ister? Yakısıklı, maddi durumu iyi bir erkek imkanı varken neden başka kızların peşinde dolaşmaz. Bana sevgini bellı et diyorum, bu kadar diyor ben buyum bu kadar belli edebiliyorum, bana kadın oldugumu hissettir diyorum bana Şefkat li ol cok ihtiyacım var bana bagırma hakaret etme insanım ben insan gıbı davran diyorum ama ofkelenıyor sık sık ve benı kırıyor. Hayallerim vardı okul, resim, voleybol.. Hepsini yarıda bırakmak zorunda kaldım hayat bu bilemiyoruz yarin ne olacağını. Sabrediyorum, mucadele etmeye calısıyorum ama kendı hayatım bu kadar zorken bide erkek arkadaşımın soguk duruşu, sert tavırları.. Ailemde bulamadığım bi sevgi var tamam onun acısıyla sevmıstım onu belki en başta 18yasında. Ama simdi buyuyorum gelısıyorum fakat o bana hep hala 18 mişim gıbı davranıyor.
Allah aşkına değerli okurlar, biri bana sunu acıklayabılır mi? İnsan kadınnı neden dombıgım dıye sever (kılom:55,boyum:1,78) yada neden ona bir kere bile, hayatım bugun cok guzel olmuşsun demez. Benı çekici, guzel seksi vs bulmuyorsun dedım kavga ettik konuşmuyoruz. Anlayamıyorum çok şey mı bekliyoruz bır kadın olarak.. Duygusalız, karsimiza zorluklar cikiyor, hassaslaşıyoruz. Bır guzel içten cümle kurmak bu kadar zor mu..
