- 26 Ekim 2015
- 373
- 381
- 23
- Konu Sahibi Giovannetta
-
- #1
Bu da benim hikayem. Anlatilacak cok sey var ama kisaca paylasmak istedim. Okuyan herkese tesekkurler.
Bu yazdigim satirlarda her bir cumlenin icerigini detaylariyla yazsam romanlar cikar ortaya.
Sanki sonsuz bir boslugun icindeyim son zamalarda sanki hizla asagi dogru dusuyorum, o boslukta kayboldukca kayboluyorum..
Annem tarafindan mutsuz bir evliligin icine atildim, 21 yil cilesini cektim, cekiyorum. Hic sevmedim sevemedim. Her gece gizli gizli agladim. Hakaret, asagilanma, gorgusuz ailesinin saldirmalari, ne kardes ne anne baba destegi gormeden tek basima, cocuklarima karsi mutluluk rolu oynayarak bu gunlere geldim.
Kendimi emniyetsiz, sarp ve yuksek bir kayanin doruguna her turlu hava sartlarinda ac ve susuz, dur duraksiz tirmanmis gibi hissediyorum. Cok yoruldum, cok yiprandim ama cocuklarim icin yilmadim. Hayatimi herseyden vaz gecerek sadece onlara adadim, onlar icin ayakta kalmayi basardim.
Cektigim sayisiz cileden sonra artik mutluluk rolu yapamaz oldum.
Son iki yildir, yillardir beni bir obje gibi kullanan esimle yatagimi ayirdim artik yanina bile yaklasasim gelmiyor. Bu durum cocuklarimida etkiledi dogal olarak. Her ne kadar beni anliyormus gibi gorunseler de ayrilmamdan yana degiller.
Artik herseyi akisina biraktim. Yeni seyler icin savasacak gucu su an kendimde bulamiyorum.
KK'nin guzel kizlari sizi huzursuz mutsuz eden hic bir seyi hic kimseyi asla sineye cekip oturmayin. Aradan yillar gecince ayni seyleri tekrar tekrar boyun egerek yasamak icinizdeki yasama sevincini oldurur. Yasama sevinci cok onemli bir seydir. Onu kimsenin yok etmesine asla izin vermeyin. Once kendinizi siz sevin siz deger verin...
Bu yazdigim satirlarda her bir cumlenin icerigini detaylariyla yazsam romanlar cikar ortaya.
Sanki sonsuz bir boslugun icindeyim son zamalarda sanki hizla asagi dogru dusuyorum, o boslukta kayboldukca kayboluyorum..
Annem tarafindan mutsuz bir evliligin icine atildim, 21 yil cilesini cektim, cekiyorum. Hic sevmedim sevemedim. Her gece gizli gizli agladim. Hakaret, asagilanma, gorgusuz ailesinin saldirmalari, ne kardes ne anne baba destegi gormeden tek basima, cocuklarima karsi mutluluk rolu oynayarak bu gunlere geldim.
Kendimi emniyetsiz, sarp ve yuksek bir kayanin doruguna her turlu hava sartlarinda ac ve susuz, dur duraksiz tirmanmis gibi hissediyorum. Cok yoruldum, cok yiprandim ama cocuklarim icin yilmadim. Hayatimi herseyden vaz gecerek sadece onlara adadim, onlar icin ayakta kalmayi basardim.
Cektigim sayisiz cileden sonra artik mutluluk rolu yapamaz oldum.
Son iki yildir, yillardir beni bir obje gibi kullanan esimle yatagimi ayirdim artik yanina bile yaklasasim gelmiyor. Bu durum cocuklarimida etkiledi dogal olarak. Her ne kadar beni anliyormus gibi gorunseler de ayrilmamdan yana degiller.
Artik herseyi akisina biraktim. Yeni seyler icin savasacak gucu su an kendimde bulamiyorum.
KK'nin guzel kizlari sizi huzursuz mutsuz eden hic bir seyi hic kimseyi asla sineye cekip oturmayin. Aradan yillar gecince ayni seyleri tekrar tekrar boyun egerek yasamak icinizdeki yasama sevincini oldurur. Yasama sevinci cok onemli bir seydir. Onu kimsenin yok etmesine asla izin vermeyin. Once kendinizi siz sevin siz deger verin...