Ne güzel anlatmissiniz.Burada ki bir çok kadın ayni durumdayiz bence.Insanlarin kötülükleri, bencillikleri, emek ve sevgi verdiklerimizin ihaneti..... ve daha bir sürü şey.
Ben kendi adıma içimde ki iyilik, vicdan, adalet vb tüm duyguları gömdüm.Artik birine yardım etmek yada destek olmak için iki kere düşünüp vazgeçiyorum.Insanlar kötüler, kimse değişmiyor ve ben iyi oldukça da değerim bilinmiyor.
Sadece evladim için yaşıyorum bu hayatı.Onun için katlanıyorum.Allah karşıma.ne çıkarırsa o diyorum