- Konu Sahibi ilkeilkem11
- #21
bunu aynen bende düşündüm...bu saatten sonra olmayacak biliyorum bir araya gelsek daha büyük sorunlar yaşayacağız. geçen 1,5 yılı unutmayacağız unutturmayacağız birbirimize biliyorum.herşeyin farkındayım.ama yeni bir hayat kurmak için de çok korkuyorum.biliyorum asla kıyaslama yapmamam lazım ama karşımdaki insanlara tahammül etmiyorum onun yaptıklarını yapacaklar korkusundan.ilk yanlışlarında çekip gidiyorum arkama bakmadan pişmanlık bile duymadan:çok üzgünüm:
canım,bazı kötü şeyler yaşamak insana ağır gelir ama sonrasında o sana büyük bir deneyim olarak kalır...
kimse vazgeçilmez değildir hayatta ve kimseye duyulan aşkta tek değildir...
bende birini çok sevdim,nişan oldum evlenme arifesinde ayrıldım...onsuz yaşam imkansız gibi gelirdi bana,fakat gel görki,hayat onun etrafında değil benim çevremde dönüyormuş meğer...
bu bahsettiğim uzun zaman önceydi,sonrasında eşimi tanıdım ve tüm bakış açım değişti...
elde ettiğim acı sayesinde daha düzgün bir ilişkiye temel attım,daha dürüst ve daha olgun sevdik birbirimizi...
şuan sekiz yıllık bir beraberliğimiz altı yıllık da evliliğimiz var...bahsettiğim; unutamayacağımı sandığım kişi ancak misal vermem gereken zamanlarda hafızamda beliriyor,onun dışında o sevgi sandığım şeyden eser yok...
bunları samimiyetle anlatmakta sakınca görmememin nedeni,herşey senin elinde canım ister o kabuğu yırtar çıkarsın yada eskiler içinde gömülüp kendini heder etmeye devam edersin...
bu arada,hayat değmeyecek birini düşünmeye yetmeyecek kadar kısa...