Hayata geç kalmak

arwenladri

şükürle her şey çok güzel olacak ❤
Kayıtlı Üye
26 Mayıs 2016
7
5
1
36
Merabalar,
27 yasindayim, ilk universitemi ikinci yilinda birakip hukuk fakültesini kazandim. Hep sayilsalciydim ama istedigim yerler olmadi alan farki da kalkinca puanim kotu degildi ama vakif universitesinde hukuk oldu.hep sorumluluk sahibi bi cocuktum.ablayim.kardesime hep yoldaslik etmeye cabaladim.onunla ayni zamanlarda bitirdik okullarimizi o evlendi ise de yerlesti.ben hala sinavlara hazirlaniyorum.bi ilişkim oldu kendimi cok adadim ve baskıcı bu insandan sonra iliski de isteyemiyorum.kardesim icin cok muyluyum ama gec kalmis, basarisiz, biriyle olsam bile yine harcanirim gibi hissediyorum.kendimi kesfetmek icin ne yapmalıyım. Hayata yeniden nasil guzel bakabilirim
 
Yaşın geç değil.
Şimdi hepimiz bu yaşlarda iş sahibi olmak için çabalıyoruz.
Ama evlilik nasip kısmet işi kesinlikle.
Ben asla evlenmem derken evlendim bir de üzerine çocuk yaptım hem de çok kısa sürede.
Yani ilişki olayı kesinlikle nasip işi ve sürekli dua et hayatına girecek kişinin en hayırlısı olması için.
İş için de elinden geleni yapmaya çalış.
Dediğim gibi çevremde 27 yaşında bir çok arkadaşım iş için uğraşıyor.
Herkesin hayatı farklıdır kardeşin başka bir birey sen başkasın onun gibi olmak zorunda değilsin.
 
S SheZofren
Guzel yorumun icin tesekkurler, ama iliski icin uygun olmama fikrinden nasi kurtulur insan.ben evliligi gec bi iliski icin bile yorgun hissediyorum ve neredeyse uzerinden 4 yil gecmis olmasina ragmen.hep ayni hatalari yapiyorum o baskin tipten sonra silik ama iyi bi insanla resmen benim zorumla bi birliktelik, sevgililik donemimiz oldu.baskindan kurtulup pasifi buluyorum.ve adaniyorum suursuzca.onunla da olmadi.senin hemen evlilik mi oldu onceki iliskilerin olduysa onlardan ogrendigini dusunuyor musun yoksa onyargi oldu mu.olduysa nasi yiktin.evlilik ve cocuk sorumluluklarindan once kendini buldun mu yoksa o sureclerle birlikte ilerliyor mu kendi kesfin de?? Tesekkurler :))
 
Denemekten başka çaren yok. Risk alacaksın. İnsanoğlu kavun değil ki... Evlensen bile boşanma opsiyonun var. Bilmiyorum bu sana teselli olur mu? Bana oluyor. Çünkü bazı evlilikler gerçekten kabus gibi oluyor ben de özgürlüğüme çok düşkünüm.
 
Y YenidenBaslasin ozel avukatlik sektoru daha isin basindayken o kadar yipratti ki.cunku duygusal ve sorumluluk sahibi yapidayim.kurnazlik yapmayi beceremiyorum.ailem de cesaretlendiremedi pek açıkçası, memurlar cunku.kurum avukatligina resmen ben talim oldum simdi de.ama yapi olarak ozgur ruhluyum ozel sektorde bisiler yapmak ufkuma genisletir, cesaretimi artirirdi.ama hem ailemin yaninda okudum hem simdi onlarin yaninda calisicam.birey olmak cesaretle dimdik yurumek icin ne aile cok ustune dusucek ne de asiri ilgisiz olucak.ailemle bu koordineyi sagliyamiyoriz galiba.siz avukat misiniz??
 
Canetti aslinda kesinlikle rahatlatici bi emniyet sibobu :))) bizde bosanmak yok kulturu yok cok sukur ailemde ve artik ulkemiz de asiyor sonunda o durumu.ama bi yola giriyorsun sonrasinda aci cekmekten korkuyorsun, yenildim basaramadim demekten korkuyosun, hem toplum gelisse de yavas gelisiyor; onlarin onyargili tavirlarindan korkuyosun.korkarak yasanmiyor diyeceksin ama ben ancak 4 yilda bitirebilmisim bu kadar aci verici bi iliskiyi bile kafamda diye kendime kizip evliligi hele cocuk yetistirmeyi basarmak uzak geliyor
 
Ben eşimle tanıştığımda uzun süreli ve çok kötü bir ilişkim bitmişti.
Aşırı güveniyorum deli gibi seviyor dersin onun için ama psikopatın tekiydi.
Bir gün ölümle tehdit eder bir gün seni çok mutlu yapar elinden geleni yapar.
Ama artık bıkmıştım cehennem gibi yaşattığı günleri mutlu günler silemiyordu.
Ayrılmak istedim çok kötü tehdit etti hakaret etti neler neler...
Ayrılmamam için tehdit ediyordu çok seviyorum diyordu falan.
Artık evlilikmiş ilişkiymiş nefret ediyordum erkeklerden.
Sonra işyerimde eşimle tanıştım. Eşime anlattım bir arkadaş olarak.
Eşim benden hoşlandığını söyledi ben bu psikopat herşeyi yapar ikimize dedim.
Eşimi öğrenince onu aradı tehdit etmiş benden ayrılması için hakkımda bin türlü yalan söylemiş eşim ağzının payını vermiş detaylarını anlatmadı daha da.
O psikopat herif geri çekti kendini. Eşim hemen evlenmek istiyorum dedi 6 ayda evlendik hemen hamile kaldım çocuğum oldu. O ara evlenmeden önce işten çıkmıştım. Evlilik düşünmezken evlendim ve bir anda çocuk sahibi olacaktım ilk öğrendiğimde ağladım önce ama eşim hep destek oldu. O psikopattan sonra böyle bir eşim olduğu için çok şanslıyım.
Şuan çocuğum olduğu için çalışamıyorum aynı yaşta sayılırız seninle.
Ama imzamda yazanı oku ben o sözü okur dururdum o zamanlar. Kendini en kötü ve umutsuz hissettiğin anda oluveriyor herşey bi anda rüya gibi...
İnşallah senin de öyle olur.
 
Ya deneyeceksin ya yalnız kalacaksın. İnsanlarla ne kadar konuşsan da tanıyomıyorsun bazen. Şart koyuyorsun mesela, bazı ları herşeye ok diyor. Nikahtan sonra vazgeçiyor.
 
Her sey mukemmel olsun istemek elbette vefasizlik sukursuzluk olur ama umarim dengeli ve guzel bakabildigim gunler gelir, cok tesekkurler. Profilini gezdim ama dua goremedim :)
 
Canetti .!.:
Ya deneyeceksin ya yalnız kalacaksın. İnsanlarla ne kadar konuşsan da tanıyomıyorsun bazen. Şart koyuyorsun mesela, bazı ları herşeye ok diyor. Nikahtan sonra vazgeçiyor.
Genişletmek için tıkla...
Iste ben de tam bu noktada kendimle catisiyorum ben insanlarin sozlerine inaniyorum o yüzden de kandirilmaya acigim bence.ama yalnizlik buna cozum mu.kendimle ve yapimla didismek yerine sans verip korkmamayi ogrenmem gerek sanirim
 

Henuz degilim,okuyorum.

Yazinizi okurken boyle hissetmenizde acaba ailenizin etkisi var mi diye dusunuyodum ki evet ailenizin etkisi varmis.

Cok gencsiniz,bence hicbi sey icin gec kalmadiniz once bu fikri silin beyninizden cunku gec kalmislik hissi uzerine insaa ettiginiz hic bi olumlu dusunce ayakta kalamaz.

Cevrenizde sizi surekli elestiren,kendinizi sorgulamaniza neden olan insanlar varsa biraz uzaklasin onlardan.
 
Meslaktas olacagiz, cok sevindim :) okulu sindire sindire severek ve bilgileri sistematik ve disiplinli bir şekilde beyninizde raflayarak bitirin fakultenizi lutfen.ben o baskici insana katlandigim senelerde cok bos bitirmisim okulu.aile cevremde de ilk okuyanlardan sayilirim.rol modelim olmadi.ailem destek olmaya calisiyor ama kendi tercihlerimi ve hayatimi yasamam acisindan biraz ters tepiyor ustume bu kadar dusmeleri bence.iyilik dusunurken kotulu yapiyorlar
( mesela zarar veren bi insana bu kadar takili kalmami bile zihinsel duygusal ve psikolojik gelisim surecimdeki kendi kararlarimda cesaretlendirmemelerine ve bagimli bi yapimin olusmasina bagliyorum.umarim cok guzel sekilde biter okulun :)
 

Iyi dilekleriniz icin cok tesekkurler.

Bakmayin hala ogrenci olduguma ablaniz sayilirim,yasim sizden buyuk bu ucuncu universitem ama birini yarida biraktim :) Bizim ailede de cogu insan iki universite mezunu,onlarin etkisi var midir benim uzerimde bilmiyorum ama ben egitime cok onem veriyorum.Sizin rol modeliniz yokken yapmis oldugunuz bu tercih takdir edilesi,cogu insan sevmedigi bolumleri bitirmek zorunda hissediyo kendini.Bu bile kendinizle gurur duymaniz icin yeterli bi sebep :)
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…