Hayatı dolu dolu yaşamak, yaşayamamak..

Gecenin bir yarısı 4.ayına giren oğlumun açılma sesine uyandım . onu emzirdim güzelce gazını çıkarttım tekrar uyuttum . yatagimin diğer tarafı boş eşim nöbette . diger odada 800 km yol katedip yanıma gelen kardeşim var . burada surekli takip ettiğim konu için girmiştim oysa siteye . bdv ye girmek için tiklamamistim . sonra sizin konunuzu gordum . hic tanımıyorum sizi eski Konularınıza da bakmadim aslında ama kendime çok yakın hissettim . bende sırf eşimin işi içi hiç bilmediğim bir şehre geldim . üni . mezunuyum . okurken en büyük hayalim hem iş kadını hem iyi bir anne olmaktı şuan iş hayatım yok . hep esimle bu konuda dertlestigim olur . sadece tüketici olmak bana yakışmaz derim . siz ne güzel uretici kismindasiniz. Benimde burada edindiğim bir kac kisi var . ama nedense onlarla tatmin olamıyorum . catkapi değiller çünkü . birbirimizle gorusmrk için günler öncesinden haberlesiyoruz pasta börek vs şeyler yapıp sadece bunların ana konu olduğu şeyleri konuşuyoruz oysa ben bunlardan hoslanmiyorum . cunku bu sadece arkadaşlık benim için . ben dost istiyorum kendime . dediginiz gibi dost edinmek bir yaştan sonra çok zor. Bu aralar bende sorgulamadayim. Herşeyi sorguluyorum . yoruluyorum . gucum kalmıyor . zatrn çokta güçlü biri sayılmam. Ayri anne bbaa çocuğuyum. Bencil bir babam var konu ozetiyle . hayatla mücadele edip yorulan ve artık dayanamayan ve mecbur evlenmek zorunda kalan bir annem . ikisi de beni çok yıprattı . bazen söylerim anne ve babama çok düşkün degilimdir. İnsanlar bunu duyunca tuhaf tuhaf bakar ama içimdeki firtaniyi ben bilirim . evlilig gelince bir anda gelişti herşey. Hastalikli bir ilişkiden cikmistim çünkü evliliğe hazır olduğumu eşimin gözlerinde gordum . Esim . evet yetiştiriliş tarzma çok uzak biri . onunla birlikte olmak için çok fedakarlık yaptım . bazen bunu da sorguluyorum aslında degiyor mu diye . ama hep destek sağolsun .kendisi gozlerimden anlar sıkıntim olduğunu . ilgilidir ama bazı şeyler yine tatmin etmedi beni sanırım bu kilometrelerce her seferinde yüzüne tokat gibi çarpıyor insanın . nr kadar aileme kizsamda huzursuz bir ortamları olsada doğup büyüdüğü yerden ayrılması çok kolay değil insanın . icimi döktüm çok tesekkur ederim . bebegim uyandı onu doyurayim tekrar . cumlelerimi toparlayabilmisimdir umarım.
 
hep öyle değilm mi zaten seninle aynı duyguları paylaşıyorum yapamadığım o kadar cok şey var ki ve ben böyle ölüp gitmekten korkuyorum :)
 
ama maalesef biz Türkler kitaptaki gibi Avrupai bir yasam tarzı sürmüyoruz hayat şartlarımız biraz daha evciman yani türk kadını örneklerini hepimiz biliriz.
 
Hayata karşı ben buradayım diyemiyorsan yaşadığın seyi fırsata cevıremıyorsan evet bos yasıyorsun . Bir amacın olmalı
 
O

Onceki konunuza denk gelmiştim. Evet gerçekten de zor donemleriniz olmuş. Suna inanın ki rabbim bize tasiyamiyacak kadar yük vermez. Sürekli olumlu düşünmeye bakın. Ben 26 yaşındayım emin olun ki öyle ağır yüklerin altında kalktım ki bunu ailem ve rabbim bilir. Bazen çoğu konu okuduğumda a ben demişim. Kendi kendime bazen düşünüyorum bu yüklerin bu dertlerin bu sorunların altından nasil çıktım. Çok şükür az da olsa biraz sıkıntılarım geride kalmış. Demek ki hayat bir sınav her b irimize ağır bir soru düşüyor. Inşallah hepimiz o sınavlardan geçeriz.

İnşallah çok teşekkür ederim..Bir sınavı verip diğerine girmekten yoruldum sanırım.
Ondan bu hallerim..:KK14:

Gecenin bir yarısı 4.ayına giren oğlumun açılma sesine uyandım . onu emzirdim güzelce gazını çıkarttım tekrar uyuttum . yatagimin diğer tarafı boş eşim nöbette . diger odada 800 km yol katedip yanıma gelen kardeşim var . burada surekli takip ettiğim konu için girmiştim oysa siteye . bdv ye girmek için tiklamamistim . sonra sizin konunuzu gordum . hic tanımıyorum sizi eski Konularınıza da bakmadim aslında ama kendime çok yakın hissettim . bende sırf eşimin işi içi hiç bilmediğim bir şehre geldim . üni . mezunuyum . okurken en büyük hayalim hem iş kadını hem iyi bir anne olmaktı şuan iş hayatım yok . hep esimle bu konuda dertlestigim olur . sadece tüketici olmak bana yakışmaz derim . siz ne güzel uretici kismindasiniz. Benimde burada edindiğim bir kac kisi var . ama nedense onlarla tatmin olamıyorum . catkapi değiller çünkü . birbirimizle gorusmrk için günler öncesinden haberlesiyoruz pasta börek vs şeyler yapıp sadece bunların ana konu olduğu şeyleri konuşuyoruz oysa ben bunlardan hoslanmiyorum . cunku bu sadece arkadaşlık benim için . ben dost istiyorum kendime . dediginiz gibi dost edinmek bir yaştan sonra çok zor. Bu aralar bende sorgulamadayim. Herşeyi sorguluyorum . yoruluyorum . gucum kalmıyor . zatrn çokta güçlü biri sayılmam. Ayri anne bbaa çocuğuyum. Bencil bir babam var konu ozetiyle . hayatla mücadele edip yorulan ve artık dayanamayan ve mecbur evlenmek zorunda kalan bir annem . ikisi de beni çok yıprattı . bazen söylerim anne ve babama çok düşkün degilimdir. İnsanlar bunu duyunca tuhaf tuhaf bakar ama içimdeki firtaniyi ben bilirim . evlilig gelince bir anda gelişti herşey. Hastalikli bir ilişkiden cikmistim çünkü evliliğe hazır olduğumu eşimin gözlerinde gordum . Esim . evet yetiştiriliş tarzma çok uzak biri . onunla birlikte olmak için çok fedakarlık yaptım . bazen bunu da sorguluyorum aslında degiyor mu diye . ama hep destek sağolsun .kendisi gozlerimden anlar sıkıntim olduğunu . ilgilidir ama bazı şeyler yine tatmin etmedi beni sanırım bu kilometrelerce her seferinde yüzüne tokat gibi çarpıyor insanın . nr kadar aileme kizsamda huzursuz bir ortamları olsada doğup büyüdüğü yerden ayrılması çok kolay değil insanın . icimi döktüm çok tesekkur ederim . bebegim uyandı onu doyurayim tekrar . cumlelerimi toparlayabilmisimdir umarım.

Gayet güzel toparladınız. :)
Teşekkür ederim samimi yorumunuz için.
Allah size de kolaylıklar versin.

hep öyle değilm mi zaten seninle aynı duyguları paylaşıyorum yapamadığım o kadar cok şey var ki ve ben böyle ölüp gitmekten korkuyorum :)

ama maalesef biz Türkler kitaptaki gibi Avrupai bir yasam tarzı sürmüyoruz hayat şartlarımız biraz daha evciman yani türk kadını örneklerini hepimiz biliriz.

Aslında hiç bir zaman evi seven bir yapım yoktu.
Ev oturmaları hep son tercihimdir, çocuklu arkadaşlarımın rahatı için kabul ederim.
Bunun dışında hiç tercih etmem, bunalırım.
Ama şimdi çocuk yokken evde geçen bir yaşamım var, dışarıya çıkma çabalarım tatsız tuzsuz bir hava alma olarak kaldı hep.
Devamlılık sağlayamadım.
Şöyle deli dolu çılgın çiftler var ya hani bir günlük izinlerini bile yatmak değil de gezmek, bir yerleri
keşfetmekle geçirirler. Onlara hayranım resmen. Ne güzel..o_O

Hayata karşı ben buradayım diyemiyorsan yaşadığın seyi fırsata cevıremıyorsan evet bos yasıyorsun . Bir amacın olmalı

Bir amaç belirleyip çabalamak için de moral olmalı ama işte o yok bende:)

Bütün enerjim bitti şuanda.

Üzgünüm:)
Keşke bana pozitif enerjinizden saçsaydınız, böyle bitmesini istemezdim.. :KK14:
 
Back
X