Depremde canımızı zor kurtardık , binamız çöktü maalesef ölen komşularım oldu.. ve bşr çok arkadaşım, onların çocukları va vs .. amacım içinizi karartmak değil . Çoğunlukla iyiydim ama üç gündür çöküş yaşıyorum psikolojik olarak. Neden bu başımıza geldi . Şu anda bi tanıdıgın evindeyim üç ay sonra ancak düzenim olabilecek.. Ölen arkadaşlarım için kader diyorlar , kaderleri o binalarda oturmak mıydı . Sabahlara kadar kafamda sorular var . Ya çıkartmasalardı bizi. Boşanma aşamasında olduğum eşim çıkartmasa ne yapardık bilmiyorum. Gücümüz nefesimiz yetmedi. Şimdi sabahlara kadar uyanık durumdayım sanki ölenlerin seslerini duyuyorum küçük bir kızım var üç gündür dışardan yemek yiyor içim parçalanıyor kolumu kaldıracak hali bulamıyorum . Üstüne titrediğim çocuğa bike annelik yapamaz hale geldim . Düştüm bir kuyuya çıkamıyorum . Tüm bunlar boşuna mı yaşandı . Bu dünya hep kötülerin dünyası mı neden onlara hiçbişey olmuyor neden hep masumlar acı çekiyor .. ölen insanların , sorumsuz bina denetimi yüzünden öldüğünü düşünüp söyleyince sanki suç işlemişim gibi davranıyorlar kader diyorlar .. her neyse içimi dökmek istedim..