- 23 Şubat 2010
- 4.437
- 25
- 118
- Konu Sahibi efsun_zeren
- #1
Herşeye rağmen üniversteyi kazanıp gittim ne hayallerle ne ümitlerle ne zorluklarla gittim herşey yolundaydı ama çok korkuyordum ve o çıktı karşıma kırıkkaleliydi çok iyi arkadaş olmuştuk zamanla beni etkilemeyi başarmıştı ama ben çok korkuyordum onun gözlerine bakarken herşeyi unutuyordum hayatımın aşkıydı 4 yıl su gibi akıp geçti netten bütün ödevlerini ben araştırdım yardım ettim o benden önce okulu bitirdi sonrada ben bitirdim döndüm memleketime ama içimden bişeyleri burakarak döndüm o kadar canım acıyorduki herşeyin önüne geçmişti kararlıydım aileme bu konuyu açacaktım tepki alacağımı biliyordum babama açtım seviyorum dedim olmaz dedi ağladım yalvardım olmaz dedi eğer onunla evlenirsen beni unut dedi geri dönme dedi silerim seni dedi ikna edemedim en sonunda sevgime yenik düştüm babamla uzun yıllar kopuk olmamızda sanırım vesile oldu zor güç nişanlandık herşey çok güzeldi taki evlerine kardeşinin internet bağlatmasıyla mululuğumuza gölge düştü bazı paylaşım sitelerinde bayanlarla chat yapıyormuş bazılarıyla buluşuyormuş bilgisayar kullanmayı bilmeyen yıllarca ödevlerini yaptığım sevdiğim adam ailemi karşıma aldığım adam yakın arkadaşım uyardı dinlemedim gözüm görmez olmuştu.birgün nette gördüğümde kalbimi söküp almışlardı yerinden bitmiştim ben tükenmiştim ayrıldık sevdiğim adamı başkalıyla yıllarca paylaşmışım ayrılma aşamasında bir frmada çalııyorum nişanlımla yaşadığım bütün problemlemlerimi anlattığım insan herzaman beni dinler teselli verir di işten ayrılmış olmaa rağmen aradı hep sonra 6 ay gibi bir süre geçti korkuyordum herşeyden herkesten erkeklerden sadece ondan korkmuoyrdum birgün buluştuk o an bişeyler oldu ellerim titriyordu içim çok garipti aklımla kalbim arasında kalmıştım önümüzde çok büyük engeller vardı ben nişanlımdan ayrılmıştım oysa sadece bir kızla çıkmıştı ailesi beni kbul etmeyecekti mezhep farkı vardı ama kalbim onu istiyordu yorgun kalbim güvenmek istiyordu ve ailesine söyledi ailesi güzelliğine aldanıyosun dediler olmaz dediler biz almayız dediler yılmadık aylarca mücadele ettik o ailesini karşısına aldı istiyorum dedi seviyorum engel olmayın dedi beni aşağılamalarına rağmen sevgime yenik düştüm sustum evlendik çook mutluyumm ve şimdi ailesi utanıyor o kadar iyi davranıyorum ki yaptıklarından ettiklerindenutanıyor lar insanlık bizde kalsın hayatta hiçbirşey için hiç kimse için fedakarlık yapmaya değmiyor ona fedakarlık yaparken burnunuzun dibindeki mutluluğu göremeyebiliyosunuz bütün zorluklara rağmen çok mutluyum hayat banada gülen yüzünü gösterdi aileler lütfen ön yargılı olmayın lüüüttfeeennnnnn