ablamın doğumuna 2 ay kaldı,aile içi sarsıntılar bitmek bilmiyor.herşeyi baştan yazmıyorum arkadaşlar konularımı biliyorsunuz.şimdi ise yeni kararlar alındı.ablamın ayrı yaşadığı ev ve abimle benim yaşadığım evlerimiz birleşiyor.haftaya taşınacağız ama tüm bu yaşananların ardından hep bir arada olmamız ne kadar doğru onu gerçekten bilemiyorum..herşey o kadar değiştiki,2 ay snra herşeyden habersiz,masum bir melek katılacak aramıza..ablamla aylardır aram kötüydü okuyan arakadaşlar çok iyi bilirler aten.gerçekten et tırnaktan ayrılmıyor ve duygusal bir buluşmayla barıştık,ağlaştık,konuştuk..belkide şu an hamileliğinden dolayı böyle ama ben doğumdan sonra yine eskisi gibi asi ve ters olucak diye korkmuyor da değilim.şu an daha büyük eve taşınma hazırlığındayız,ama ben haala yaşadıklarmıza ve herşeyin böyle şekil almasına değişmesine inanamıyorum.içinde bulunduğum bunalımı atlamadım.nişanlımdan ayrılmaya alışamadım.sadece mutsuzluğa alıştım.ve bıraktım herşeyi..beni en çok üzen şey ise,annemin her olayda bei suçlaması ve günlerce yine aramaması..