- Konu Sahibi angulduruva
- #1
böyle bir yere ilk defa girdim. benim derdim ne hastalık kadar büyük ne de mutlu olabileceğim kadar küçük.. çözüm yok aslıına bakılırsa belki de benimle aynı şeyleri yaşayan yüzlerce insan var. bir sürü emeklerle geçen yıl istediğim bölümü kazandım. ve 1 yıldır hoşlandığım hatta ilk kez hoşlandığım insanla bir ilişkiye başladım... ama farklı illerde başladık okullara.. geçen yılın tamamı ağlamakla ve hayata isyan etmekle geçti, ne çare bu yıl da buradayım, onsuz... ve çok yıllar var önümüzde evlenmek için. hayat neden bu kadar zor demek boş hadi bırak okulu hayata atıl demek kadar boş... şimdiden 10 yaş yaşlı hissediyorum. bi köye yerleşip onunla yaşamak yaşlanmak istiorum ama bu da bi hayal. insanları birbirine benzeten istedikleri şeylerden uzaklaştıran bu düzenin içinde bir kuklayım bende...