Merhaba herkese,
Ben üniversite 5. Sınıf öğrencisiyim, tıp okuyorum. Derdim şu hayatta zevk aldığım hiçbir şey kalmadı hemen hemen. Okulda hiç ilgimi çekmeyen konuları çok ağır ve yoğun şekilde görmek beni tüketti. Seçmeseydin o zaman diyebilirsiniz ama olmak istediğim herhangi bir şey, okumak istediğim herhangi bir bölüm yoktu. Eskiden hırslıydım çalışırdım artık kendimi tanıyamıyorum; sorumsuz, vurdumduymaz bi insan oldum. Aslında vurdumduymaz görüntümün altında hiçbişeyle başedemememin verdiği bi özgüvensizlik oluştu. Başka bir bölüm okuyayım diye çok düşündüm ama en baştan kendimden kaç yaş küçük insanlarla okumak (hazırlık da okuduğum ve bir sene geç gittiğim için 2 sene gerideyim zaten) fikri gözümü korkutuyor ayrıca tıp zaten en azından iş garantisi olan, belli bir saygınlığı olan bir bölüm. Belki gideceğim bölümü de sevmeyeceğim bilemiyorum. Bunlara ek olarak aşk hayatımda kötü durumda daha doğrusu öyle bi hayatım kalmadı. En son sevgilim ile çok kötü bir şekilde ayrıldık ve o zamandan beri hayatıma kimse girmedi. Kendimi yalnız başarısız görmekten çok sıkıldım ama içimde ne derslerime asılacak enerji var ne de bişeyler başarabileceğime dair umut. Kendimi iyice bıraktım gittikçe kilo alıyorum, aldığımı veremiyorum; hiçbişeyden zevk alamıyorum. Psikiyatriste de gittim ancak pek bir faydası olmadı. Öneriniz var mı? Hiç böyle bi dönemden geçen oldu mu?
Ben üniversite 5. Sınıf öğrencisiyim, tıp okuyorum. Derdim şu hayatta zevk aldığım hiçbir şey kalmadı hemen hemen. Okulda hiç ilgimi çekmeyen konuları çok ağır ve yoğun şekilde görmek beni tüketti. Seçmeseydin o zaman diyebilirsiniz ama olmak istediğim herhangi bir şey, okumak istediğim herhangi bir bölüm yoktu. Eskiden hırslıydım çalışırdım artık kendimi tanıyamıyorum; sorumsuz, vurdumduymaz bi insan oldum. Aslında vurdumduymaz görüntümün altında hiçbişeyle başedemememin verdiği bi özgüvensizlik oluştu. Başka bir bölüm okuyayım diye çok düşündüm ama en baştan kendimden kaç yaş küçük insanlarla okumak (hazırlık da okuduğum ve bir sene geç gittiğim için 2 sene gerideyim zaten) fikri gözümü korkutuyor ayrıca tıp zaten en azından iş garantisi olan, belli bir saygınlığı olan bir bölüm. Belki gideceğim bölümü de sevmeyeceğim bilemiyorum. Bunlara ek olarak aşk hayatımda kötü durumda daha doğrusu öyle bi hayatım kalmadı. En son sevgilim ile çok kötü bir şekilde ayrıldık ve o zamandan beri hayatıma kimse girmedi. Kendimi yalnız başarısız görmekten çok sıkıldım ama içimde ne derslerime asılacak enerji var ne de bişeyler başarabileceğime dair umut. Kendimi iyice bıraktım gittikçe kilo alıyorum, aldığımı veremiyorum; hiçbişeyden zevk alamıyorum. Psikiyatriste de gittim ancak pek bir faydası olmadı. Öneriniz var mı? Hiç böyle bi dönemden geçen oldu mu?