- 28 Ocak 2016
- 4.066
- 2.780
- 83
bulundugum sehirde 17 yasındaki kuzenim bir tarikat yurdunda kalıyor daha önce farklı sehirdeydi 1 yııldır burada .orada hafta içi tamamen dini okul gibi kalıyorlar. kaldıgı yer bize 30-40 km .
annem dayıma bir ihtiyacı olursa sıkılırsa benden için arabayla gider alır gelir gezdirir demiş daha önce uyramıstım anne esim var cocugum var herzaman mümkün degil diye.
bide yurda gidince bana soguk davrandılar sonrada herzaman görüsemez demişler .iki ayda bir felan demişler
daha önce dayım arayııp terminalden alıver yerine bırak diye aradı o arası dahada uzak işte yer bilmiyor diye tamam dedim.bir kac defada aradı yine gittim ama zor gittim çünkü işlerimde aksıyor.
bugun aradı servis olmayacakmıs yaz tatili için eve gelecek alda terminale bırak su tarih için dedi.yer bilmiyor dedi .arkadasları ile gidsin dayı dedim herkesi ailesi alacak diyor
oysa sehir dısından birsürü insan var gelen.ve gecen yıl nasıl evine gidip geldi baska sehirden .kaldıgı yurtta emanet ettiği insanlar neden götürmüyor düsüneyim dedim .esimi aradım araba lazım olabilir dedi.
dayımla daha önceden babama yaptıgı saygızılık yüzünden konusmama kararı almıstım vede kötü günlşerde yanımda olmadıları için .ama arayıp durdu su iş için bu iş için.
annemi aradım basladı yine vicdana oynamaya Allah rızası için elinemi yapısır kızın esyası vardır diyor halbuki bir valiz. okadar duygu sömürüsü yaptıki .rahatsız oluyorum .halbuki kendi yapmaz baskası için kendini zorlamaz .akrabası için yeri gelir cocugu için
annem babam benimn için bile üniversitede kayda gelmediler ben arkadaslarla ve tanıdıklarıyla gittim içim burkulmustu.hala kimseden birsey isterken isteyemem cünkü annnemin bende bıraktıgı hisler yüzünden.ama hep bir fikri vardır zamanında cok ezdirdi baska insanlra
zaten esim araba bana lazm olabilir dedi dayımada söyledima ama annem hala duygu sömürüsü yapıyor bu duyguyu nasıl yenebilirim
annem dayıma bir ihtiyacı olursa sıkılırsa benden için arabayla gider alır gelir gezdirir demiş daha önce uyramıstım anne esim var cocugum var herzaman mümkün degil diye.
bide yurda gidince bana soguk davrandılar sonrada herzaman görüsemez demişler .iki ayda bir felan demişler
daha önce dayım arayııp terminalden alıver yerine bırak diye aradı o arası dahada uzak işte yer bilmiyor diye tamam dedim.bir kac defada aradı yine gittim ama zor gittim çünkü işlerimde aksıyor.
bugun aradı servis olmayacakmıs yaz tatili için eve gelecek alda terminale bırak su tarih için dedi.yer bilmiyor dedi .arkadasları ile gidsin dayı dedim herkesi ailesi alacak diyor
oysa sehir dısından birsürü insan var gelen.ve gecen yıl nasıl evine gidip geldi baska sehirden .kaldıgı yurtta emanet ettiği insanlar neden götürmüyor düsüneyim dedim .esimi aradım araba lazım olabilir dedi.
dayımla daha önceden babama yaptıgı saygızılık yüzünden konusmama kararı almıstım vede kötü günlşerde yanımda olmadıları için .ama arayıp durdu su iş için bu iş için.
annemi aradım basladı yine vicdana oynamaya Allah rızası için elinemi yapısır kızın esyası vardır diyor halbuki bir valiz. okadar duygu sömürüsü yaptıki .rahatsız oluyorum .halbuki kendi yapmaz baskası için kendini zorlamaz .akrabası için yeri gelir cocugu için
annem babam benimn için bile üniversitede kayda gelmediler ben arkadaslarla ve tanıdıklarıyla gittim içim burkulmustu.hala kimseden birsey isterken isteyemem cünkü annnemin bende bıraktıgı hisler yüzünden.ama hep bir fikri vardır zamanında cok ezdirdi baska insanlra
zaten esim araba bana lazm olabilir dedi dayımada söyledima ama annem hala duygu sömürüsü yapıyor bu duyguyu nasıl yenebilirim