Biz hayvanseverlerin en büyük derdi, en büyük yorgunluğu bu.
Apartman bahçemizin kapısı yok. Serserisi, uğursuzu, berduşu geçiyor hep ve ben 1. katta oturuyorum yalvardım kapı yaptıralım diye, yok hiç kimse rahatsız olmuyormuş. Hatta yan komşum 15 yıldır kapı yaptıralım diyormuş.
3 tane dünya akıllısı köpek geliyor, mama veriyorum. En azından bahçeden geçen sayısı azaldı. Köpeklerde karınlarını doyurup sularını içince gidiyorlar.
Rahatsız oluyorlarmış köpekten, çocukları oynuyormuş bahçede! Açık kapıdan sapık gelme korkusunu hiç yaşamadılar ama köpeklerden rahatsız oluyorlar.
Ben sevmemeyi anlarım da, yaşama alanlarına saygı duymamayı vahşice buluyorum. Ne var yani bir kap mama koysak.
Bu arada kapı yaptıracaklar beddualar değil de, köpekler girmesin diye…