Hazır mıyım,değil miyim??

bence insan kendi durumunu ve huylarını bilerek çocuk için hazırlanmalı.
ve evet hazırlıklarını yaptığından ya da planını yaptığından emin olmalı.

ama her sorunun bir çözümü vardır.
üşengecim demişsiniz, bunu planlayın mesela, eşiniz yardımcı olur mu, olmazsa bakıcı fikrine sıcak bakar mısınız? ev işlerini vs başka birine yıkma imkanınız var mı?

zora gelemem? kastınızı tam anlamadım. çocuktan önce çocuk psikolojisine çalışabilirisiniz. kendinizi ne ile karşılaşacağınıza hazırlarsınız.

rahatına düşkünüm? e illa biraz rahatı arka plana atacaksınız ama artık eskiler gibi değil. her yerde bebek bakım odaları, restoranlarda çocuk oyun odaları var. eskiler mecburen eve tıkanıp kalıyorlarmış, yeni nesil gezerek çocuk büyütebiliyor.
Eşim yardımcı olur, zaten o olmasa benim halim haraptı evin hicbiseyine yetisemezdim. Çocuktan sonra maddi imkanlar el verdigi sürece yardımcı kesinlikle istiyorum ama işte evdeki hesap çarşıya uymuyo kimi zaman.. Çocuk psikolojisiyle ilgili bir sorun yasayacagimi sanmiyorum çünkü öğretmenim ve çocukların içindeyim ve üniversitedeki ders kitaplarim haricinde çocuklara dair okudugum kitaplarin haddi hesabi yok:KK45:. Benim sorunum sanırım kısıtlanmak:KK23:
 
Eşim yardımcı olur zaten o olmasa benim halim haraptı evin hicbiseyine yetisemezdim. Çocuktan sonra maddi imkanlar el verdigi sürece yardımcı kesinlikle istiyorum ama işte evdeki gesap çarşıya uymuyo kimi zaman.. Çocuk psikolojisiyle ilgili bir sorun yasayacagimi sanmiyorum çünkü öğretmenim ve çocukların içindeyim ve üniversitedeki ders kitaplarim haricinde çocuklara dair okudugum kitaplarin haddi hesabi yok:KK45:. Benim sorunum sanırım kısıtlanmak:KK23:

valla aynı derecede olmasa da kısıtlanmak kaygısını ben de yaşamıştım bebekten evvel.

ama çevremde bir kaç tane minimum kısıtlama ile çocuklarını büyüten ve çocuklarıyla iletişimleri çok iyi olan kadınla tanıştım. geziyor eğleniyor, kendi arkadaşlarıyla vakit geçiriyor, eşiyle ilişkisinde sorun yok.
sanırım bu kişiler bendeki kaygının azalmasına yardımcı oldular.
 
annelik duyguların dize getirir
ileride çocukda problem olma riski var (Allah korusun)
düşün düşün biryere varamazsın her düşünmede başka bir bahanen çıkar:KK66:
 
Sevgili kk üyeleri ben 31 yaşında 2,5 yıllık evli bir kadınım. Bebek düşünüyorum ama buna hazır mıyım,değil miyim henüz kestiremedim.Acaba yaşımın getirdiği toplumsal rolden ötürü mü istiyorum ya da artık annelik duygusu mu ağır basıyo bir türlü işin içinden çıkamıyorum. İkilemde kalmamin nedeni ise; ben oldukça rahatına düşkün,üşengeç biriyim ve zora pek gelemem.. Biliyorum bunlar hiç de iyi şeyler değil ama degisemiyorum. Çocuk, ömür boyu büyük bir sorumluluk bunu taşıyabilmek için illaki hazır mı olmak gerekiyor?
Mecbur uykundan fedakarlık yapacaksın yada hiç çocuk yapmıycakskn :) bende çocukları pek sevmem o yüzden çocuk fikri bana uzaktı yaşımda 25 bi deli cesareti geldi olsun bi tane dedim :) kızım olduktan sonra ona aşık oldum resmen dünyanın en tatlı bebeği benim için ve 2 yıldır gece uykum düzensiz rahatıma düşkün bi insandım ama mecbur artık öncelik kızımın rahatı ....yaşında ilerlemeden düşün bence
 
Back
X