- Konu Sahibi NazlxixHilal
- #1
öncelikler selamma.s..
gecen yaz hayatımın erkegi dedigim kişiyle tanıştım. sevdimm çok sevdim, çok sevildim.hayaller kurdum kurduk...hayatımı resmen ona endekslemiştim çünkü çok farklı yapısı karakteri yaşayış tarzı vardı.katıydı agırdı diktatördü kararları kaldıramıyacagım kadar agırdı ama başarmöaya çalışmıştım yaşayış tarzımla duruşumla herşeyimle.gözüm hiç birşey görmüyordu ondan ve onun düşüncelerinden başka.okadar çok sevdimki anlatılmaz birşey o duygular o mutluluk..diyorum gercek aşk gercek sevgi omuydu bumuydu??
ayırdılar beni sevdigim ömrümü paylaşmaya hazır hissettigim kişiden ayırdılar.sen yapamazsın kaldıramazsın üzülürsün aglarsın dediler.sen duygusalsın narinsin kibarsın öyle yetiştin dediler ve istemediler..boynumu büktümmm babamın kararına saygı duydum ve deli gibi sevdigim kişiden 1 gecede vaz geçtim.
günler ızdırap oldu,ölüm geldi öldüm öldüm dirildim özellikle geceleri...günlerim boş geçti hayata küstüm aileme küstüm cevremdeki herkeze küstüm en önemliside kendime küstüm..senağlama. kendimi saldım..gözüm kimseleri görmedi.
çooook uzun zaman geçmeden görücü usulü olarak biriyle tanıştırışlım akrabam tarafından..direndim düşündüm ama saglıklı düşünemiyordum birinden yardım almam gerekti.
dediler bi konuş evlenmen şart degil kafan dagılsın azda olsa oyalanırsın unutursun belki yaşadıklarını.isteyen çok gelen giden çok .sevdigimden önceleri sevdigim kişi varaken ve sonrasında isteyen çok oldu ne hikmetse ben olur tamam bakarız bile diyemedim..taaaki ibrahim karsıma çıkana kadar..
tanıştım görüştüm 2 ayı geçti.ailem araştırdı uygun gördü ve bana bıraktı.
Seviyormuyum?evet ibrahimi seviyorum.bana uygun biri herşeyiyle bana deger veriyor .beni kimseden alı koymuyor bana yasaklamalar yapmıyor bana hayatımı yaşattırıyor inanıyorum güveniyorumki bu böylede gider ama gelin görünki içimdeki ateşi içimdeki yangını içimdeki o fırtınayı:çok üzgünüm:alimi unutamıyorum hep aklımda geceleri aglıyorum istemeden gözyaşlarım akıyor.
onunla her kurdugum hayal karsıma çıkıyor.yaşamak istediklerim,sözlerde herşeyde sanki o var hep onu hatırlatıyor.Anlıyormusunuz beni?hep karsıma çıkıyor atamıyorum içimden.gündüz hayatın akışında gitsede yok olup gece sanki başıma dikiliyor.
ANLATICAK KİMSEM YOK HERZAMANKİ GİBİ SİZLERE İÇİMİ DÖKÜYORUM UMARIMKİ İLGİLENEN BENİMLE BU SIKINTIMI PAYLAŞICAK BİRİLERİ YAZAR OKUR VE YAZAR.
pazar günü harika 5 saat geçirdim onunla baş başa eglendim sevdim sevildim.ailemden ilk defa böyle yaklaşım gördüm .bana izin verdiler görüşmem için ailecek çabaladılar ve kuşadasına gittim.nasip olursa sözüm olucak birkaç aya.böyle işte ilk sevdigim kişiden hayaller kurdugum kişiden ayrıldım ve başkasınlayım,ilk oldugu içinmi unutamıyorum???
sabırla okuyanlar ve yazanlar sagolun şimdiden..
gecen yaz hayatımın erkegi dedigim kişiyle tanıştım. sevdimm çok sevdim, çok sevildim.hayaller kurdum kurduk...hayatımı resmen ona endekslemiştim çünkü çok farklı yapısı karakteri yaşayış tarzı vardı.katıydı agırdı diktatördü kararları kaldıramıyacagım kadar agırdı ama başarmöaya çalışmıştım yaşayış tarzımla duruşumla herşeyimle.gözüm hiç birşey görmüyordu ondan ve onun düşüncelerinden başka.okadar çok sevdimki anlatılmaz birşey o duygular o mutluluk..diyorum gercek aşk gercek sevgi omuydu bumuydu??
ayırdılar beni sevdigim ömrümü paylaşmaya hazır hissettigim kişiden ayırdılar.sen yapamazsın kaldıramazsın üzülürsün aglarsın dediler.sen duygusalsın narinsin kibarsın öyle yetiştin dediler ve istemediler..boynumu büktümmm babamın kararına saygı duydum ve deli gibi sevdigim kişiden 1 gecede vaz geçtim.
günler ızdırap oldu,ölüm geldi öldüm öldüm dirildim özellikle geceleri...günlerim boş geçti hayata küstüm aileme küstüm cevremdeki herkeze küstüm en önemliside kendime küstüm..senağlama. kendimi saldım..gözüm kimseleri görmedi.
çooook uzun zaman geçmeden görücü usulü olarak biriyle tanıştırışlım akrabam tarafından..direndim düşündüm ama saglıklı düşünemiyordum birinden yardım almam gerekti.
dediler bi konuş evlenmen şart degil kafan dagılsın azda olsa oyalanırsın unutursun belki yaşadıklarını.isteyen çok gelen giden çok .sevdigimden önceleri sevdigim kişi varaken ve sonrasında isteyen çok oldu ne hikmetse ben olur tamam bakarız bile diyemedim..taaaki ibrahim karsıma çıkana kadar..
tanıştım görüştüm 2 ayı geçti.ailem araştırdı uygun gördü ve bana bıraktı.
Seviyormuyum?evet ibrahimi seviyorum.bana uygun biri herşeyiyle bana deger veriyor .beni kimseden alı koymuyor bana yasaklamalar yapmıyor bana hayatımı yaşattırıyor inanıyorum güveniyorumki bu böylede gider ama gelin görünki içimdeki ateşi içimdeki yangını içimdeki o fırtınayı:çok üzgünüm:alimi unutamıyorum hep aklımda geceleri aglıyorum istemeden gözyaşlarım akıyor.
onunla her kurdugum hayal karsıma çıkıyor.yaşamak istediklerim,sözlerde herşeyde sanki o var hep onu hatırlatıyor.Anlıyormusunuz beni?hep karsıma çıkıyor atamıyorum içimden.gündüz hayatın akışında gitsede yok olup gece sanki başıma dikiliyor.
ANLATICAK KİMSEM YOK HERZAMANKİ GİBİ SİZLERE İÇİMİ DÖKÜYORUM UMARIMKİ İLGİLENEN BENİMLE BU SIKINTIMI PAYLAŞICAK BİRİLERİ YAZAR OKUR VE YAZAR.
pazar günü harika 5 saat geçirdim onunla baş başa eglendim sevdim sevildim.ailemden ilk defa böyle yaklaşım gördüm .bana izin verdiler görüşmem için ailecek çabaladılar ve kuşadasına gittim.nasip olursa sözüm olucak birkaç aya.böyle işte ilk sevdigim kişiden hayaller kurdugum kişiden ayrıldım ve başkasınlayım,ilk oldugu içinmi unutamıyorum???
sabırla okuyanlar ve yazanlar sagolun şimdiden..