- 18 Ağustos 2020
- 2.202
- 2.077
- 83
- 34
- Konu Sahibi LarkeTanner
- #1
Merhaba arkadaşlar. Son yaşadığım ayrılığın ardından murat kekilinin çılgın klibindeki hali gibiyim resmen 
. Üstüne bu kapanmaların falan da denk gelmesi tuz biber oldu.
O kadar çok hatalar yapan ve bu hatalarını asla düzeltemeyen bir insanım ki ben ... Ne zaman bir işe bir ilişkiye vs herhangi bir şeye yani başlasam emek versem çabalasam gerekse yıllar yılı beklesem bir şekilde kendi ellerimle mahvediyorum onu. Ve bu sonsuz kısır döngü halinden aşırı sıkıldım. Meditasyon yapmaya çalışıyorum olmuyor , ne bilim bi sürü yöntem en azından denemeye çalışıyorum. Bir ara tam yapıyor gibiydim tam hayallerimi gerçekleştiriyor gibiydim ki yine silsile aptallıklarla elimden kayıp gidişlerini izledim.
Ya ben mi akıllanmıyorum, yoksa üzerimde anlayamadığım bi sıkıntı mı var nedir ? Çevremdeki kimse de bunla ilgilenmiyor kaldı ki zaten herkes arap atı gibi giderken ben şaban gibi atla geri geri gidiyorum Halbuki bir zamanlar erkenden bazı fırsatları elde eden de bendim. Ama noldu hiç birini nihayetlendiremedim . Ya da devam ettiremedim. İçimde bişi var bi potansiyel var ama asla çıkaramıyorum dışarı . Çevremdeki insanlar da öyle söylüyor. Asla olmam gereken yerde olmadığımı . Şanssız falan olduğumu söyleyen de çok oldu. Bunu bende hissediyorum sanki ruhumu hapishaneye atmışlar çıkamıyor bir türlü. Arkadaşlar yalvarırım bu hale bu duruma aşina olan ya da ne bilim bilen duyan tavsiye veren biri olursa çok mutlu olurum. Yoksa ömrüm geçip gidiyor ben öyle seyrediyorum napıcam ben ?
. Üstüne bu kapanmaların falan da denk gelmesi tuz biber oldu.O kadar çok hatalar yapan ve bu hatalarını asla düzeltemeyen bir insanım ki ben ... Ne zaman bir işe bir ilişkiye vs herhangi bir şeye yani başlasam emek versem çabalasam gerekse yıllar yılı beklesem bir şekilde kendi ellerimle mahvediyorum onu. Ve bu sonsuz kısır döngü halinden aşırı sıkıldım. Meditasyon yapmaya çalışıyorum olmuyor , ne bilim bi sürü yöntem en azından denemeye çalışıyorum. Bir ara tam yapıyor gibiydim tam hayallerimi gerçekleştiriyor gibiydim ki yine silsile aptallıklarla elimden kayıp gidişlerini izledim.
Ya ben mi akıllanmıyorum, yoksa üzerimde anlayamadığım bi sıkıntı mı var nedir ? Çevremdeki kimse de bunla ilgilenmiyor kaldı ki zaten herkes arap atı gibi giderken ben şaban gibi atla geri geri gidiyorum
Halbuki bir zamanlar erkenden bazı fırsatları elde eden de bendim. Ama noldu hiç birini nihayetlendiremedim . Ya da devam ettiremedim. İçimde bişi var bi potansiyel var ama asla çıkaramıyorum dışarı . Çevremdeki insanlar da öyle söylüyor. Asla olmam gereken yerde olmadığımı . Şanssız falan olduğumu söyleyen de çok oldu. Bunu bende hissediyorum sanki ruhumu hapishaneye atmışlar çıkamıyor bir türlü. Arkadaşlar yalvarırım bu hale bu duruma aşina olan ya da ne bilim bilen duyan tavsiye veren biri olursa çok mutlu olurum. Yoksa ömrüm geçip gidiyor ben öyle seyrediyorum napıcam ben ?
birkaç sene önce aynı hislere sahiptim ve bi kitap okumaya başladım tesadüfî bu konuyla alakalı konulara değinilmişti. Kısaca şöyle anlataym ben kendimi kısır döngüde ve sürekli başarısız olan hep başa saran biri olarak görüyordum, kitapta da kısaca demek ki her sefernde aynı hatayı yapıyorsun diyordu 
