- 22 Eylül 2013
- 643
- 913
- 303
Çok erken gitti annem çok erken... O hastalığını yenecekti, ben daha mezun olacaktım, beni görecekti, nişanlandığımı, evlendiğimi, çalıştığımı... Beraber hayalini kurduklarımızın yavaş yavaş gerçeğe dönüştüğünü...
Bu günün abartarak, sosyal medyada, her yerde göze sokularak kutlanmasını sevmiyorum...
Annem öldükten iki ay sonra annemsiz ilk anneler gününde, çocukken ona yazdıklarımı özenle nasıl sakladığını gördüm. Ona ait eşyalara bakmak, koklamak istemiştim. O kağıdı görünce çok ağladım. Hala da her anneler gününde aklıma bu gelir ağlarım.
Canımı çok yakıyor tüm çevremin bu günü böylesine kutlaması. Bizim ailemizde anneler-babalar günü fotoğrafları, hediyeleri ya da birlikteliği göz önüne koyularak kutlanmaz belki de o yüzden istemiyorum böyle oluşunu... En yakın çocukluk arkadaşım 6 yaşında hem annesini hem babasını kaybetmiş biri, ilk önce o gelir aklıma mesela... Ve arkadaşım gibi nice çocuklar... Yahut anne olmayı isteyen fakat henüz olamamış anneler...
Can yakmaktan öteye geçmiyor böyle günler. Ben çareyi tüm sosyal medya hesaplarımı kapatmakta buldum.
Keşke daha hassas davranılsa.
Bu günün abartarak, sosyal medyada, her yerde göze sokularak kutlanmasını sevmiyorum...
Annem öldükten iki ay sonra annemsiz ilk anneler gününde, çocukken ona yazdıklarımı özenle nasıl sakladığını gördüm. Ona ait eşyalara bakmak, koklamak istemiştim. O kağıdı görünce çok ağladım. Hala da her anneler gününde aklıma bu gelir ağlarım.
Canımı çok yakıyor tüm çevremin bu günü böylesine kutlaması. Bizim ailemizde anneler-babalar günü fotoğrafları, hediyeleri ya da birlikteliği göz önüne koyularak kutlanmaz belki de o yüzden istemiyorum böyle oluşunu... En yakın çocukluk arkadaşım 6 yaşında hem annesini hem babasını kaybetmiş biri, ilk önce o gelir aklıma mesela... Ve arkadaşım gibi nice çocuklar... Yahut anne olmayı isteyen fakat henüz olamamış anneler...
Can yakmaktan öteye geçmiyor böyle günler. Ben çareyi tüm sosyal medya hesaplarımı kapatmakta buldum.
Keşke daha hassas davranılsa.
Son düzenleme: