- 25 Kasım 2016
- 64
- 32
- 3
- 27
- Konu Sahibi darlingsoap
-
- #1
Aslında başlıkta derdimi açıkça belli ediyorum ama belki örneklendirirsem daha net anlaşılır.
Bu dediğim olay okul değiştirmem sebebiyle meydana geldi.İlk liseye gittiğim zaman da böyleydi ama o zaman herkes yeni olduğu için daha rahattım.Şuan gittiğim lisede herkes yakınken ben yeni geldim.İyi bir arkadaşım var ama yinede bazı problemlerim çıkıyor arada.
Şöyle söyleyeyim;en yakın arkadaşımla farklı yerlerde oturuyoruz.Bugün yanımda oturan kız gelmedi,bende arkadaşımı çağırdım gel yanıma oturalım dedim.Oda kabul etti.Onun yanında oturan bir kız var,bu bahsettiğim kız bizim ne kadar yakın olduğumuzu biliyor yani onun için bir problem yok olsa zaten ben çağırmazdım arkadaşımı.
Neyse biz öyle otururken arkamızda oturan kız bize dönüp "Ama siz onu yalnız bıraktınız,bu resmen terbiyesizlik bence bunu yapmayın" dedi.Ne diyeceğimi şaşırdım,o bahsettiğim arkadaşımın normalde yanında oturan kız da bunu duydu ve sanırım biraz alındı."İşte ne yapayım" gibisinden bir bakış attı,sanki biz kasıtlı olarak onu yalnız bıraktık gibi oldu olay.Arkamızda oturan kızın arkadaşı Allah'a şükür bizi haklı buldu ama yinede bende çok kırıldım ya.Amacım asla birilerini kırmak değil.Okulun başında ben hep yalnız oturan biriydim yani bu duyguyu bilirim,neden başkasına yaşatayım ki ?
Bu ve bunun gibi olaylar sonrası,içimde birşeyler oluyor.Geçen günde sınıftan bir erkek yere düşen tokamı alıp klozete (?) atmış.Tuvalette o tokanın ne işi var bilmek bile istemiyorum.Birde utanmadan "tokanı klozete attım,sınıfta yerdeydi de,o senindi değil mi?" diyor.Tabikide kızdım ve biraz kavga ettik.Sözlü bir kavgaydı.Eve gittim oturdum keşke bunu deseydim,ben haklıydım diye böyle kendimi yedim yedim bitirdim.
Ha mesela serviste bir kız var,onunla biz ortaokuldan arkadaşız ve biraz dalgacı bir tip.Gelip geçen gün saçımla dalga geçti,baya kırıcı bir şekilde.Bende kendisine aynen karşılık verdim,o günden beri servisteki arkadaşıyla beraber bana bakarak gülüşüp eğleniyorlar.Umursamıyor gibi yapıyorum,ama takıyorum işte.
Annemgile dedim bu durumu,her gençte olan şeyler diyorlar ama eğer bu sağlıksız bir boyuta gelirse ben kendi hayatımı yaşayamayacağım.Psikoloğa gitmek istiyorum ama izin alamadım.Ne yapabilirim?Sizce geçer mi bu durum?
Bu dediğim olay okul değiştirmem sebebiyle meydana geldi.İlk liseye gittiğim zaman da böyleydi ama o zaman herkes yeni olduğu için daha rahattım.Şuan gittiğim lisede herkes yakınken ben yeni geldim.İyi bir arkadaşım var ama yinede bazı problemlerim çıkıyor arada.
Şöyle söyleyeyim;en yakın arkadaşımla farklı yerlerde oturuyoruz.Bugün yanımda oturan kız gelmedi,bende arkadaşımı çağırdım gel yanıma oturalım dedim.Oda kabul etti.Onun yanında oturan bir kız var,bu bahsettiğim kız bizim ne kadar yakın olduğumuzu biliyor yani onun için bir problem yok olsa zaten ben çağırmazdım arkadaşımı.
Neyse biz öyle otururken arkamızda oturan kız bize dönüp "Ama siz onu yalnız bıraktınız,bu resmen terbiyesizlik bence bunu yapmayın" dedi.Ne diyeceğimi şaşırdım,o bahsettiğim arkadaşımın normalde yanında oturan kız da bunu duydu ve sanırım biraz alındı."İşte ne yapayım" gibisinden bir bakış attı,sanki biz kasıtlı olarak onu yalnız bıraktık gibi oldu olay.Arkamızda oturan kızın arkadaşı Allah'a şükür bizi haklı buldu ama yinede bende çok kırıldım ya.Amacım asla birilerini kırmak değil.Okulun başında ben hep yalnız oturan biriydim yani bu duyguyu bilirim,neden başkasına yaşatayım ki ?
Bu ve bunun gibi olaylar sonrası,içimde birşeyler oluyor.Geçen günde sınıftan bir erkek yere düşen tokamı alıp klozete (?) atmış.Tuvalette o tokanın ne işi var bilmek bile istemiyorum.Birde utanmadan "tokanı klozete attım,sınıfta yerdeydi de,o senindi değil mi?" diyor.Tabikide kızdım ve biraz kavga ettik.Sözlü bir kavgaydı.Eve gittim oturdum keşke bunu deseydim,ben haklıydım diye böyle kendimi yedim yedim bitirdim.
Ha mesela serviste bir kız var,onunla biz ortaokuldan arkadaşız ve biraz dalgacı bir tip.Gelip geçen gün saçımla dalga geçti,baya kırıcı bir şekilde.Bende kendisine aynen karşılık verdim,o günden beri servisteki arkadaşıyla beraber bana bakarak gülüşüp eğleniyorlar.Umursamıyor gibi yapıyorum,ama takıyorum işte.
Annemgile dedim bu durumu,her gençte olan şeyler diyorlar ama eğer bu sağlıksız bir boyuta gelirse ben kendi hayatımı yaşayamayacağım.Psikoloğa gitmek istiyorum ama izin alamadım.Ne yapabilirim?Sizce geçer mi bu durum?