kızlar içimi dökmeye çok ihtiyacım var. kafam o kadar dolu ki.. şöyle anlatayım. geçen hafta iş görüşmesi yaptım ve bu pazartesiye işbaşı verdiler. öğrenciyim ve çalışmaya ihtiyacım var. fakat istanbulda kalacak yerim olmadığı için yaz döneminde bi arkadaşımda kalacağım. buraya kadar her şey normal arkadaşım pazar gecesi istanbulda değil ve ben pazartesi bulunduğum şehirden istanbula gelip işe yetişemeyeceğim. yani şuan pazar günü kalacak yerim yok. ben bunun stresini yaşarken erkek arkadaşım her zamanki ilgisizliğine devam edip beni üzdü. ve ben de bu sefer sessiz kalmayıp kavga çıkardım. dünden beri mecbur kalmadıkça hiç konuşmadık. bi de bunun yanında bu sabah babamla tartıştık hiç olmayacak bi sebepten dolayı.babamın sinirli bi bakışına dünyam yıkılır ama bu sabah babam bana avazı çıktığı kadar bağırdı ve çok üzüldüm. ve söylediği şeylere çok kırıldım. 3 yıldır evden uzağım ve ben gün geçtikçe babamın benden uzaklaştığını hissediyorum.. ben de mi problem demeye başladım artık. yani herkes her şey bana düşman olmuş gibi. ben bu krizden nasıl çıkacağım. şuan kendimi o kadar yalnız hissediyorum ki.ben de sizlerle dertleşmek istedim 
