• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

her şey üstüste mi gelir :(

J

jasmine9999

Üye
Kayıtlı Üye
13 Aralık 2013
3
0
6
35
Ankara
nerden başlasam bilemiyorum.biz bu sene annemle birlikte üniversite kazandıgım için başka bir şehire taşındık arkadaşlar bütün arkadaslarımızı cevremizi annem de işini bıraktı benim için.burda yeni bir hayata başlamaya çalışıyoruz.annem önceleri iş bulamadı ve bu bizi baya bir ekonomik sıkıntıya soktu.annemle babam ayrı ve babamın bize herhangi bir ekonomik katkısı yok.başlarda alışamadığım için depresyona girdim annemle çok kavga ettik.ama onu cok seviyorum benim için cok büyük fedakarlıklar yapıyor.burda yeni sınıfımı sevemedim benim eski arkadaslarım gibi değillerdi düşünce yapılarımız değerlerimiz pek benzemiyor o yüzden sınıftan 1 tane arkadasım oldu.önceden burayı kazanıp gelen arkadaslarım var ama maddi durumumuz iyi olmadıgı için evden dısarı cıkmıyorum para biriktirebilmek için.arkadaslarımı eve de cagıramıyorum cünkü önceki evimiz cok güzeldi ama bu ev cok eski ve tadilata ihtiyacı var.hala kolileri acamadık ki bayadır da burdayız.üstüne sınavlarım geldi ve notlarım sınıfa göre düşük.artık gülmüyorum suratım asık sürekli.tam bunların üstüne annem iş buldu diye sevinirken sürekli kendinden bahsetmeye başladı.eve girer girmez kendinden bahsediyo ve şikayet ediyor.onun için de kolay değil ama hastayım desem ben de hasta oldum diyor mesela.kendimi cok yalnız hissediyorum.ne istediklerimi yapabiliyorum ne de ilerisi için ideallerimi gerceklestirebilceğimi düşünüyorum.yine de şükrediyorum evimiz var karnımız tok diye ama mutlu olamıyorum bir türlü.işte benim derdim de böyle :/
 
jasmine9999 .!.:
nerden başlasam bilemiyorum.biz bu sene annemle birlikte üniversite kazandıgım için başka bir şehire taşındık arkadaşlar bütün arkadaslarımızı cevremizi annem de işini bıraktı benim için.burda yeni bir hayata başlamaya çalışıyoruz.annem önceleri iş bulamadı ve bu bizi baya bir ekonomik sıkıntıya soktu.annemle babam ayrı ve babamın bize herhangi bir ekonomik katkısı yok.başlarda alışamadığım için depresyona girdim annemle çok kavga ettik.ama onu cok seviyorum benim için cok büyük fedakarlıklar yapıyor.burda yeni sınıfımı sevemedim benim eski arkadaslarım gibi değillerdi düşünce yapılarımız değerlerimiz pek benzemiyor o yüzden sınıftan 1 tane arkadasım oldu.önceden burayı kazanıp gelen arkadaslarım var ama maddi durumumuz iyi olmadıgı için evden dısarı cıkmıyorum para biriktirebilmek için.arkadaslarımı eve de cagıramıyorum cünkü önceki evimiz cok güzeldi ama bu ev cok eski ve tadilata ihtiyacı var.hala kolileri acamadık ki bayadır da burdayız.üstüne sınavlarım geldi ve notlarım sınıfa göre düşük.artık gülmüyorum suratım asık sürekli.tam bunların üstüne annem iş buldu diye sevinirken sürekli kendinden bahsetmeye başladı.eve girer girmez kendinden bahsediyo ve şikayet ediyor.onun için de kolay değil ama hastayım desem ben de hasta oldum diyor mesela.kendimi cok yalnız hissediyorum.ne istediklerimi yapabiliyorum ne de ilerisi için ideallerimi gerceklestirebilceğimi düşünüyorum.yine de şükrediyorum evimiz var karnımız tok diye ama mutlu olamıyorum bir türlü.işte benim derdim de böyle :/
Genişletmek için tıkla...


Bence senin sabretmen gerekiyor canım para biriktirdiğinz zaman evi tadilata sokarsnz kirada isenizde bunun karşılığında bikaç ay kira vermezsinz anlaşırsnz o bikaç ay da da yine gelen paranın bi kısmı kiraya gitmiş olmaz ve rahat geçinirsinz . Derslerinide bence üzülmemelisin daha çok zaman var yani sınıfa değilde kendine bakarak ilerlemeye çalışmalsn bence sınıfa göre değil kendine göre bi sınır bi puan belirlemeli kendinle yarış içine girmelisin böylelikle zaten notlarında yükselecektir . Önceki arkadaşlarını tanıdğın için tabiki onların yanında olmasını istemen daha kolayına geliyor .. Şimdi yeni insanlara alışmak yeni ortam yeni ev yeni hayat falan alışması zordur bilyorum . Ben alışamadım okulu bırakıp geldim o yüzden ve şimdi açıktan okuyorum o derece . Ama annen yanında alışman daha kolay olur . Arkadaşlarını eve çağıramıyorsan en azından bi cafeye gidip bişeyler içip sohbet edeblrsin maddi anlamda pek bi harcama yapmış olmazsn 3-5 liradan bişey olmaz :) diğer arkadaşlarınlada zamnla geçinirsin alışırsn bence koskoca okul hem illa sınıftan bi arkadaşın olmak zorunda değil yani .. Bence kendine dert edinmemelsn fazladan ..
 
Karşılıklı olarak zor bir dönemden geçiyorsunuz
Fakat annenin yükü daha fazla omuzlarında.Sorumluluğu var her şeyden önce o eve ekmek getirmek,geçimini sağlamak zorunda
Hem anne hem baba olmak zordur.O da haklı olarak kendi sıkıntısını sana yanıyor.Belki bu aralar seni anlamıyor ama onuda anlamak lazım
Biraz sabredersen bu dönemler geçicidir.Her zoruluğun ardı kolaylık.Sabret,derslerine odaklan başarını arttır ki bunca sıkıntıya deysin
 
sinifini sevmemen, herseyin farklilasmasi ne kadar normal,
gidikce zaten hic bir sey eskisi gibi olmazki, sen buyudukce hic bir sey eskisi gibi olmayacak.

ayrica beklentilerin ne kadar kucuk olursa, okadar huzurlu ve mutlu olursunuz.
anliyorum, gezmek istiyor, arkadaslarini eve cagirmak istiyorsun seninde hakin ama, herzaman herseyde istedigimiz gibi hemen olmaz.
zamanla bu istediklerin olur. ama suan yapman gereken annenin cabalarini bosa cikarmamak, yani okulda yine iyi olmaya calis. Ve kafani kendinle cok ugrastirmamak.
Beklentilerini biraz bastirip, durumunuzu kabul etmeye calis. Boylece huzurlu olursun, anneciginede yardimci olmus olursun.
 
evet teşekkür ediyorum önce söyledikleriniz için :)
gerçekten sabır ve zaman biraz da alttan alma ile hayat daha kolay olabiliyor tekrar teşekkür ediyorum
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X