her şeye ragmen seni özlüyorum

sonunda canımın yanacagını bile bile yeniden senin olmaya
yeniden karşına çıkmaya deger misin bilmem?
kafamda sayamadıgım o kadar cok soru var ki
pişmanlıklar,keşkelerle dolu bir hayat beni bekliyor seni secersem biliyorum
ama yinede degecegini bilsem hiç düşünmem
daha oncede düşünmedim biliyorsun.
kendimi bile bile ateşe de atarım senin için
ama hazır küllenmişken yeniden alevlendirmeye deger misin işte onu kestiremiyorum.
kendi ateşimde döne döne yanıcam sana gelirsem biliyorum
yanmalı mıyım?
yoksa küllerimden dogar mıyım bir sure sonra
senin için ölmeli mi?
bilmiyorum inan artık hiç birşeyi bilemiyorum.
mantıgımı devreye sokamıyorum
elimi kolumu neyle bagladın bilmiyorum
ama öyle bir ses var ki içimde
adını öyle çok sayıklıyor ki
susturamıyorum
duymazdan da gelemiyorum.
benimle inatlaşıyorsun biliyorum
sen yokken de anıların rahat vermiyor bana
seninle mutlu oldugum günleri hatırlatıp duruyor
sesinde huzur buldugum zamanlar gözümün önünden gitmiyor.
ne yaptın bana
ne yaptın böyle
bunca zaman nerede kaldın
neler yaptın?
ben yokken rahat mıydın?
hem nerden gelmiştin
oysa hiç tanımıyordum seni
o gün ne kadar da yabancıydın
o ilk merhaba dedigin gün
ne kadar saftı herşey
herşey temiz
hiç kirletilmemiş.
biz aşk denen şeyi beceremedik
çok çabuk kirlettik
sen de ben de tecrübesizdik
belki de kaderin bir oyunuydu bu
ve kaderle oyun olmaz bilirsin
herşeyin zamanını mekanını o belirler
sana sormadan sürükler seni ordan oraya
belli ki bu aşk da burda bitti
varsın bitsin
hem ben seni degil o duyguları özlüyorum
aynı şeyleri bir başkasında da yaşarım biliyorum
bir başkası da beni öpünce mutlu olurum.
inanma
sakın inanma
yalan söylüyorum
baksana kendimi bile kandırmayı beceremiyorum
belkide biz hiç biz olmadık ama yapamıyorum
senden baskasıyla kendimi düşünemiyorum
ben bu duruma alışmadan gel ne olur.
çok zorluyorum kendimi,çok mücadele ediyorum
içimden hep adını sayıklıyorum unutulma diye
hep seni düşünüyorum
çünkü çok korkuyorum
unutuldugun an bir başkasının oldugu zaman olacak biliyorum
bu yüzden seni unutmamak için hep seni düşünerek uyuyorum,hep öyle uyanıyorum.
ya da hoşçakal mı demeliyim
aslında olması gereken bu bilirim
ben degilmişim kaderin işte
sen degilmişsin ait oldugum görüyorum
biz degilmişiz onca yasananlara şahit olan
belki kader belki de bizdik bizi ayıran
ama olmadı
biz daha savaşmayı bile becerememişken birlikte
yeniden senin olmamalıyım biliyorum
ama yinede
sen benim gözlerinde aşkı,tutkuyu buldugum çocuk olacaksın hep
daima yanımdaki sen olcaksın
adı,sesi,dokunuşu farklı bile olsa
benim için ordaki hep sen olacaksın.

bırak gitsin arkadaşım yaa... inan çektiğin acılara değmez...
başkası olmadan onu unutabilirsin ; ona dair herşeyden arınabilirsin...

neden beceremiyorum peki 1 ay oldu hiç mi bir şey eksilmez insanda.daha oncede ayrılıklar yasadım ama bu çok farklı sanki.birde beni suçlamıyor mu,benim yuzumden yarım kaldık demiyor mu.bu dahada acıtıyor beni.ne yapacagımı bile bilmiyorum.bir de unutmak istemiyorum tabi.cunku onun o kadar cok ihtiyacı var ki bana biliyorum.işte bunları bırakıp gidemiyorum.unutmak istesem unuturm biliyorum.kendi içimde unutmamak için cabalıyorum.ne yapacagımı bilmiyorum..

bı an bırı benı anlatmış dedimm ..
canım zor bı dönem umarım en kısa zamanda en zararsz haliyle atlatırsın
aynı acıyı yaşamaktan kıl payı döndüm ama şuanda da ayrılıktan farksızım
sadece adı ayrılık değil ..
bazen mantıklı olmak gerekıyor , yarın keşke dememek için ..
ben hala duygularımı konuştururken bunu söylemem saçma ama inan mantık olmayınca duygularında bı süre sonra susmayı öğrenıyor ..
hele ki ayrılık gelip bı kez bıle çalmışsa kapınızı hiç bi şey eskisi gibi olmuyor
tek taraflı altından kalkılmıyor..

biliyorum inan bende hepsini biliyorum canım.mantıklı olan herşeyi biliyorum.ama yapmıyorum işte yapamıyorum

ne yazık ki bende yapamıyorum ...

abercrombie .!.:

neden beceremiyorum peki 1 ay oldu hiç mi bir şey eksilmez insanda.daha oncede ayrılıklar yasadım ama bu çok farklı sanki.birde beni suçlamıyor mu,benim yuzumden yarım kaldık demiyor mu.bu dahada acıtıyor beni.ne yapacagımı bile bilmiyorum.bir de unutmak istemiyorum tabi.cunku onun o kadar cok ihtiyacı var ki bana biliyorum.işte bunları bırakıp gidemiyorum.unutmak istesem unuturm biliyorum.kendi içimde unutmamak için cabalıyorum.ne yapacagımı bilmiyorum..

Genişletmek için tıkla...

oofff 1 ay nedir ki. 5 yıldır bu acıyı yaşayan arkadaşım var. Benim de 3 yıla girdi.
Diyaloğu keseli de 9 olacak. Bir an olsun aklımdan çıkmıyor hala. mafoldumben