- Konu Sahibi mutlusonnn
-
- #1
Herkese merhaba, öncelikle sevgili ablalarim kardeşlerim benim bi derdim var allah düşmanımın başına vermesin. Ben 17 yaşındayım ve liseye gidiyorum. Kendimden bir yas buyuk bir abim var fen lisesine gidiyo. 21 yaşında bir de ablam var universtede hukuk okuyo. Ve ikiside çok zekiler ve çalışkanlar bense hiç õyle değilim derslerim çok iyi değil ve zeki değilim buyüzden herkes bana aptal muamelesi yapîyo kendi annem bile geçenlerde lise bitsin evlenir zaten diyodu yengeme yani benden hiçbisey beklemiyolar. Nezaman aile içinde konuşmalar geçse ben dış planda kalıyorum. Nezaman yeni biseyler oğrensemve aileme söyliycek olsam zaten benden çok biliyolar ve beni aşağlıyolar. Mesela geçenlerde ablam bana kızdı ve "çok aptalsın kendini hiç ifade edemiyosun ve annem babam olmadan hiçbişey yapacak cesaretin yok" dedi ağlamaktan gözlerim çıktı. Cevap veremedim ama çok üzüldüm. Ben herkese iyi davranıyorum ve kimseye hayır demiyorum ama arkadaşlarım bile beni kullanıyo. Annem sürekli "sen çok safsın seni çok kullanan olur" diyo. Kendi annem bile sürekli ablamın ve abimin nekadar zeki ve çalışkan olduğuyla övünüyo kendi babam bana geçenlerde "insanların yanında çok konuşmada aptallığın ortaya çıkmasın"dedi ve güldü. herkes beni eziyo ve aşağlıyo ve ben cevap veremiyorum. Sürekli ablamla karşılaştırılılorum ben zaten biliyorum ablamın benden daha güzel daha akıllî ve daha çalışkan olduğunu ama insanlar sürekli yüzüme bunları vurup duruyo bıktım artık. Ben aptal değilim sadece onlar kadar zeki değilim.
Noolur bana yardım edin gecenin bi yarısı ağlamaktan gõzlerim çikti çünkü ablam biz birlikte zeka testi çözerken bilemedigim için benimle alay etti. Napıcağımı bilmiyorum. ;(
Noolur bana yardım edin gecenin bi yarısı ağlamaktan gõzlerim çikti çünkü ablam biz birlikte zeka testi çözerken bilemedigim için benimle alay etti. Napıcağımı bilmiyorum. ;(