birçok kez yazdım buraya.birçok defa ben yazdım sizler elinizden geldiği kadar yanımda olmaya çalıştınız.6 aydır savaşıyorum.hem kendimle hem yaşadığım olduğum sıkıntılar,olumsuzluklarla.aile içinde yaşadığım sıkıntılardan bahsetmiştim.2 yıl önce abimi kaybettim.sonrasında bana tek teselli olan insan,nedensiz hayatımdan çıkıp gitti.depresyon tedavisi görmeye başladım ve 6 ay önce yine birini tanıdığıdımıda yazmıştım tüm bu olumsuzlukların üzerine..belki sevgi yoktu ama hayatımdaki boşluğu yalnızlığı dolduruyordu.her fırsatta beni çok sevdiğini dile getiren,beni hergün deli gibi arayan insan da değişmeye başladı.arıyorum bakmıyorve geri dönüş yapmıyor.belkide kendince sitem bu.çünkü her fırsatta onu aramadığımı söylüyordu..tabiki asıl benim mutsuzluğum bu değil..sadece tüm yaşadıklarım ağır geliyor artık.bana yine sitem edeceksiniz bazılarınız bekle,zamana bırak diye ama,annem başka şehirde evli,babam zaten hayatta değil,ben ablalarımla yaşamaya çalışıyorum derken,tüm bu olumsuzlukların üzerine,şimdide ablam evden uzaklaştı.20 gündür yüzünü göremiyoruz.ailem dağılıyor.ve ablamın bizdende evdende soğuuduğunu uzaklaştığını görüyorum.söyleyin arkadaşlar nasıl dayanayım ben tüm bunlara.tek tesellim olan insanda sebepsiz aramaz oldu..gücüm yok..şu koskoca şehirde,yalnız mücadele ediyorum kendimle,olumsuzluklarla savaşıyorum.ama ben artık pes etmek üzereyim.herşey kötü.herşey....gücüm yok