Herşeyi ben bitirdim herşeyi ben kaybettim

Iyi geceleriniz olsun hanimlar uzun zamandir depresyondayim yemekten tat alamiyorum giydiklerimi yakistiramiyorum esimle cocugumla geçirdiğim anlarin tadını alamiyorum. Esimi cok yiprattim cok memnuniyetsizliklerim sorgulamalarim ani yasamaktan cok her halti elime yuzume bulastirmalarim. Esim cok ilgili alakali romantik maddi sinirlarini zorlayan anlayisli cok bonkör biriydi ama ben onu yordum pes ettirdim belkidr illallah ettirdim bilmiyorum tek bildigim 1 sene icinde neye dönüştüğüm canavar belki cadi belki cemkiren bir kadin henuz 22 yasindayim ve esimi kendimden soguttum helal olsun bana yasadigim zor şeyler oldu ve ben hep esimden cikardim hirsimi hep nedeni oymus gibi davrandim iste sonuc iyi ve gecimli bir ev arkadasi mukkemmel bir baba ama ötesi yok çünkü ben hepsini aldim hepsini batirdim ben boyle biriyim iste kizlar a sosyal bencil nankör 3 senelik evliyim 2 senede mazimiz var ama ben hepsini 1 yilda mahvettim. Simdi aldatilsam yada artik sevilmesem sorgulamayacak durumdayım çünkü ben herseyi mahvettim mukkemmele yakin bir anneyim ama asla iyi bir hayat arkadasi değilim iste kizlar ben mahvettim kendimi evliligimi o aşkla bana bakan adamı .

Psikiyatriste gitseniz bir? Belki faydası olur

Farkindaysaniz yaptiklarinizin duzelmemek için sebep nedir ?

Çaresizseniz, çare Sizsiniz!
Sanki cuk oldu buraya

Ben hic kinci biri degilim herkesi alttan alabilen biriyim ama eşime bu hıncımın nedenini cözemiyorum ve ondaki yerimi kaybettigime eminim piskologa en kisa zamanda gidecegim ama sadece eşime boyleyim baska insanlarin tonlarca hatasini gormemezlikten gelebilirken esimin en ufak seyine takilip kalmam çok acimasizca

Konunuzu okurken bir an sanki benim geçen seneki halim yazılmış gibi gördüm. geçen sene bir buçuk yıllık evliyken aynı sizin durumuzda üstelik hamileydim. ben hatamı düzeltmek için çok çabaladım bunu kendi mutluluğum en çok da doğacak bebeğim için istedim ve başardım. her şey eskisinden bile güzel hale geldi. değeceğini düşünüyorsanız değişmelisiniz. kocanız gerçekten bahsettiğiniz iyilikteyse yine öyle olacaktır.

ilk kez kendini kötüleyen biri . Mahvettiğin gibi topla zararın neresinden dönersen kardır . Eşine süprizler filan yap.bütün o kötü anıları unutmasına sağla . Capcanlı yep yeni bir kadın ol . onu küçük şeylerle mutlu et oda senin küçük şeylerle mutlu olduğunu düşünsün . yap bir şeyler böyle pişman olup . Kendini suçlayıp durmakla hiçbirşey kazanamazsın ki şuan +1 öndesin kendinin farkında olarak . Ek olarak ta bir psikolog bir çok şeye iyi gelir . saygılar

Asla geç değil. Bak hatanın farkindasın. Psikolojik yardim al bence en kısa sürede. Sonrada eşine sarıl, onu ne kadar kirdiginin hareketlerinin farkında olduğunu söyle. Oda senden bunu bekliyordur belki.. inşallah kısa zamanda atlatirsınız bu süreçleri..

Kendinizi bu kadar suçlamayın. Herkes depresyona girebilir çağımızın hastalığı bu. Ayrıca sizin çok geçerli sebepleriniz var. Bi kere çok çok erken evlenmişsiniz. Yaşıtlarınız okul derdi dışında bi şeye kafa yormadan yaşadığı çağlarda siz eş anne rollerini üstlenmişsiniz ki çok daha olgun insanlar bile bu rollerin altında eziliyor. Çalışmıyorsanız çalışmaya başlayın yaşınız çok genç kendinize bi şekilde kariyer iş hayatı hayalleri bulun. Olmadı açık öğretime girin. Kendinize eş ve anne olmak dışında tamamen size dair hedefler bulur kafanızı onlara da yorarsanız eşinizin en küçük hareketlerine takmayı burakırsınız. Depresyona da iyi gelir çalışmak. Siz mutlu olursanız ancak eşinizi mutlu edersiniz

ezraaaa .!.:

Ben hic kinci biri degilim herkesi alttan alabilen biriyim ama eşime bu hıncımın nedenini cözemiyorum ve ondaki yerimi kaybettigime eminim piskologa en kisa zamanda gidecegim ama sadece eşime boyleyim baska insanlarin tonlarca hatasini gormemezlikten gelebilirken esimin en ufak seyine takilip kalmam çok acimasizca

Genişletmek için tıkla...

Baskalarindan cikaramadigin siniri esinden cikariyorsun bnce .. Yapma

Psikolojinde bisey yok. Esine nazın fazla geciyor sende disarda millete yapamadigin seyleri ona yapiyorsun. Adam seni sevmekten vazgecemez sanıyordun ama baktın ki o iş oyle degil. Tutuştun. ^^ Bende fevri bir insanım, cok anlayisli degilim herzaman, genelde de eşim beni daha cok idare eder ama bu idare etmeler, fevrilik evliligimin buyuk kismini olusturmuyor. Ben herkesin bir sınırı olduğunun farkındayım. Adam beni idare ediyor diyede disarda yapamadigim artistligi adama yapmaya kalkcak kadar şımarmadim sukur.