hiç enerjim kalmadı, her gün başarısızlık hissiyle uyanıyorum

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
B

bendekidurumlar

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
30 Ocak 2015
1.276
822
123
sabahları çok yorgun uyanıyorum. Her gün ne yapacağıma karar vermeye çalışıyorum. tükendiğimi hissediyorum. bazen eşime de yansıyor, o da beni çok yorgun görüyor.

şuan pandemiden dolayı evdeyim, doktora okuyorum (1.sınıf 2.dönem) ve hiç severek yapmıyorum. ders çalışamıyorum, çalışmadıkça da geriliyorum. kpss hazırlansam mı diyorum. o konuda da güvenim yok. yani en son ev hanımı olacakmışım gibi geliyor. evliyim 27 yaşındayım. belki bir iki seneye çocuk yapacağım. tüm bu fikirler beni korkutuyor. başarısız biri görüyorum kendimi. onca zaman okudum ama hiçbir şey olamadım.

diğer bir sorunum iletişim. mesela mülakatlarda sorulan sorulara birer cümle söylüyorum, sonra öylece kalıyorum. karşımda soruyu soran kişi evet diyip devamını bekliyor. ben sessiz kalıyorum. hiçbir şey söyleyemiyorum. bazıları cevabı bilmese bile bir şekilde konuşuyor. kendini sevdiriyor. ben bir türlü beceremiyorum. hatta ifade etmek istediğim şeyi yanlış anlatabiliyorum. hemen bittiği anda niye şöyle dedim, niye bunu söylemedim diye kendi kendimi günlerce yiyip bitiriyorum.
 
Ablacım PhD cidden isteyerek yapmıyorsan bırak gitsin, bu ciddi bir kariyer tavsiyesidir. Ben PhD terkim mesela, sürümektense kestim attım. Kariyer anlaminda gayet mutluyum su anda.

Şimdi sana gelirsek bence sen yaptığın işi sevmiyorsun o yüzden 0 motivasyondasın. Şu noktada kamuyu boşver. kamuya girersen iyice ölürsün. Zaten şu an motivasyonsuz ve yönsüz bir haldesin, 27lik bir insan değil babaanne modundasın. Kamuya gidersen 0 motivasyondan hayatta hiç amacım kalmadıya dönersin.

Genç bir insansın, çalış, çabala hayatta bir amacın olsun. Bence özel sektörde, daha dinamik ve sana bir şeyler katacak bir iş bak. kamuyu net boşver. Anlamlı, motive edici ve sabahları kalkıp işe gitmeni istemeni sağlayacak bir iş yap, zevk al yani çalışmaktan. Senin reçeten bu. kamu da, sürüdüğün PhDn de yalan.

Yok benim içim öldü Cherry, iş bulmakla uğraşamam zaten evde çocuk bakıcam diyorsan o zaman çalışmanın da PhDnin de koy gözüne gitsin. Eyyorlanmam bu kadar :halay:
 
frequencyadverb .!.:
sabahları çok yorgun uyanıyorum. Her gün ne yapacağıma karar vermeye çalışıyorum. tükendiğimi hissediyorum. bazen eşime de yansıyor, o da beni çok yorgun görüyor.

şuan pandemiden dolayı evdeyim, doktora okuyorum (1.sınıf 2.dönem) ve hiç severek yapmıyorum. ders çalışamıyorum, çalışmadıkça da geriliyorum. kpss hazırlansam mı diyorum. o konuda da güvenim yok. yani en son ev hanımı olacakmışım gibi geliyor. evliyim 27 yaşındayım. belki bir iki seneye çocuk yapacağım. tüm bu fikirler beni korkutuyor. başarısız biri görüyorum kendimi. onca zaman okudum ama hiçbir şey olamadım.

diğer bir sorunum iletişim. mesela mülakatlarda sorulan sorulara birer cümle söylüyorum, sonra öylece kalıyorum. karşımda soruyu soran kişi evet diyip devamını bekliyor. ben sessiz kalıyorum. hiçbir şey söyleyemiyorum. bazıları cevabı bilmese bile bir şekilde konuşuyor. kendini sevdiriyor. ben bir türlü beceremiyorum. hatta ifade etmek istediğim şeyi yanlış anlatabiliyorum. hemen bittiği anda niye şöyle dedim, niye bunu söylemedim diye kendi kendimi günlerce yiyip bitiriyorum.
Genişletmek için tıkla...
Normal bir şey. Ben de çalışmaktan nefret ediyorum. Bırakacağım.Okuduysan okudun. Hoşuna gidecek bir iş bulursan ne ala bulamazsan boşver.
Sevmediğin hiçbir şeyi yapmak zorunda değilsin. Pandemi nedeniyle işime ara verildi. Çok mutluyum. Çalışmak bana göre değilmiş
 
frequencyadverb .!.:
sabahları çok yorgun uyanıyorum. Her gün ne yapacağıma karar vermeye çalışıyorum. tükendiğimi hissediyorum. bazen eşime de yansıyor, o da beni çok yorgun görüyor.

şuan pandemiden dolayı evdeyim, doktora okuyorum (1.sınıf 2.dönem) ve hiç severek yapmıyorum. ders çalışamıyorum, çalışmadıkça da geriliyorum. kpss hazırlansam mı diyorum. o konuda da güvenim yok. yani en son ev hanımı olacakmışım gibi geliyor. evliyim 27 yaşındayım. belki bir iki seneye çocuk yapacağım. tüm bu fikirler beni korkutuyor. başarısız biri görüyorum kendimi. onca zaman okudum ama hiçbir şey olamadım.

diğer bir sorunum iletişim. mesela mülakatlarda sorulan sorulara birer cümle söylüyorum, sonra öylece kalıyorum. karşımda soruyu soran kişi evet diyip devamını bekliyor. ben sessiz kalıyorum. hiçbir şey söyleyemiyorum. bazıları cevabı bilmese bile bir şekilde konuşuyor. kendini sevdiriyor. ben bir türlü beceremiyorum. hatta ifade etmek istediğim şeyi yanlış anlatabiliyorum. hemen bittiği anda niye şöyle dedim, niye bunu söylemedim diye kendi kendimi günlerce yiyip bitiriyorum.
Genişletmek için tıkla...
resmen evlilik harici kendimi gördüm. ben de doktora yapıyorum. başlarken çok istekli ve umutluydum ama tükendiğimi hissediyorum. mutsuz ve umutsuzum geleceğe dair hiç bir beklentim yok gibi sanki. geçen sene kendimi ev hanımı gibi hissederken bile daha mutluydum. çünkü kişisel ihtiyaçlarımı karşılayabileceğim bir alanım ve zamanım vardı. artık ekrana bakmaktan ve bir şeyler okuyup yazmaktan gözlerim acıyor. karşılığında hiç bir şey almadan bu kadar yıpranmak cidden sıkıntılı bir süreç. aynı sizin gibi kendimi hiç bir şey olamadın sen diye daha da üzüyorum. ailem ve erkek arkadaşım da üzülüyor bu duruma. ciddi ciddi bırakmayı düşünüyorum ruh sağlığım kötü etkilendi bu süreçten. hislerime tercüman olmuşsunuz.
kendinizi bir şey olamamış gibi görmenizin verdiği endişeyi anlıyorum ama hayat insana zaman içinde bir şeyler getirebiliyor. bir sene öncesine göre hayatım nerdeyse tamamen değişmiş durumda. bir sene sonra da değişebilir diye avutuyorum açıkçası kendimi
 
bölümünü sevmiyorsun ya da istekli değilsin o yüzden hevesin yok
Bence öncelikle ne istediğine karar vermelisin
Eğer bölümünün ataması varsa kamu düşünebilirsin.
Mülakatta konuşamama konusuna gelince biraz sosyal ilişkileri sıkıntılı biri olabilirsiniz
 
Siz zaten daha önce bütün gün yatıyorum hiç enerjim yok diye konu açmamış mıydınız... bence sizinki dersle falan ilgili değil. yoga ,egzersiz, yürüyüş tarzı hem zihni hem bedeni çalıştıracak çakraları açacak oksijen alımını artıracak şeylere ihtiyacınız var. Hepsi birden olmaz elbette. Günde yarım saat yürüyüşle başlamanızı öneririm. İki günde mucize yaratmaz ama Enerjiniz artar en azından
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X