33 yaşındayım. Bu zamana kadar sevildiğimi hissetmedim, zaten bana ilgisini belli eden pek fazla kişi olmadı. Bu bir sorun ama ben kendimi sevemiyorum. Kendimle bir türlü barışıp kendime destek olamıyorum. İş yaşamında başarılı sayılırım, kendimi kanıtladığım pek çok alan var aslında. Ya da bir arkadaş ortamında herkes tarafından olmasa da genel olarak sevilen aranılan birisiyim. Tüm bunlara karşın ben bir türlü ne aynadaki kendimi ne ruh halimi ne yansıttığım enerjiyi sevebiliyorum. Ne yapmalıyım, bana bir yardım edin kızlar
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Hiç sevildiğimi hissetmedim, kendimi kendim de sevemiyorum.
- Konu Sahibi galafa
- Başlangıç Tarihi
- 17 Nisan 2025
- 118
- 129
- 18
- 31
- 26 Haziran 2020
- 827
- 1.834
- 113
Aslında siz kendinizi sevmediğiniz için sizi sevemeyecek insanlarla karşılaşıyorsunuz. Her şeyin başı kendinizi sevmek. Kendinizi sevdiğinizde ve tüm güzelliklere kendinizi açtığınızda sizi sevecek insanlarla karşılaşacaksınız. Evrenin sistemi bu. Yaydığınız enerji size geri döner.
İşte o kendimi sevme kısmı nasıl olacak onu bilemiyorum. Seviyorum diye düşündüğüm anda kusurlarım geliyor aklıma
- 3 Ağustos 2024
- 980
- 2.768
- 33
- 32
Etrafta kusursuz tek bir kişi var mı? Kendinize bunu sorun.
Aslında kendimi başkaları ile kıyaslamıyorum, o kıyasa çoğunlukla girmem. Hep kendimle yarış halindeyim
öyle büyütüldüm ve aşamıyorum- 3 Ağustos 2024
- 980
- 2.768
- 33
- 32
Kıyas gibi düşünmeyin. Herkes kusurlarıyla sevilir. Diğer insanlar bunu hakederken siz neden etmeyesiniz.Aslında kendimi başkaları ile kıyaslamıyorum, o kıyasa çoğunlukla girmem. Hep kendimle yarış halindeyim
- 22 Mayıs 2024
- 276
- 304
- 23
Kendini sev yazmak istemiyorum ya kendini sevmek öyle lafla sözle olmuyor. Bence öncelikle kendine bak ama her anlamda fiziksel ve ruhsal, bakımlarını aksatma en ufacık şeyleri bile atlama manikür pedikür cilt bakımı vs. Bol bol seyahat et bol bol sosyalleş çok sosyal bir insan değilsen sevdiğin dostlarınla daha önce gitmediğin kaliteli vakit geçirebileceğin yerlere git, bunları neden yazıyorum çünkü aslında kendini sevmek bunlarla alakalı, kendinle alakalı en ufacık detaylara bile saygı duymalısın, çok sevdiğin bir insan sana ben kendimi sevmiyorum dese ne derdin bence sevmeye değer bir insan olduğunu söylerdin, sen de öylesin sevmeye sevilmeye değersin şekerim kendi kıymetini bil ayağına taş değmesin 
- 26 Haziran 2020
- 827
- 1.834
- 113
Şu şekilde olacak öncelikle bu bir çalışma gerektiriyor. Kendinizi sevdiğinizi düşünmezsiniz bunu hissedersiniz eğer gerçekten severseniz. Birinci olarak kağıt kalem alıp yalnız kalabileceğiniz bir odaya geçin. Sizin kusur diye düşündüğünüz her şey başkalarının kusur diye kodladıkları şeyler. 7 yaşa kadar her çocuk alıcı konumdadır. Beyin sürekli dış dünyayı kaydeder. Aslında hepimiz eğer değiştirmezsek başkalarının kabullerini kendi hissiyatımız ya da düşüncemiz olarak algılıyoruz. Kendinizi sevmenizi engelleyen her şeyi alt alta yazın. Hemen bir başka kağıda kendinizde sevdiğiniz şeyleri yazın. Ve üzerinde düşünün neden bu özelliğimi sevmiyorum, ya da bunu neden seviyorum.Tek tek gidin, yavaş yavaş. Sebebi bulmadan onu değiştiremezsiniz. Mesela hangi davranışlarda sevilmediğinizi hissediyorsunuz? Hangi hareketler, sözler siz de sevgisizlik duygusunu tetikliyor? Eğer bir kişinin hareketi, sözü, davranışı siz de duygu uyandırıyorsa o sizdeki bir inanıştan geliyor. Eğer gerçekten kendinizi sevmek istiyorsanız bunları uygulayın. Sonra buraya yazarsanız devamını da anlatırım. Kendim birebir uyguladım zamanında çünkü.
- 10 Kasım 2024
- 2.815
- 8.811
- 73
- 26
Hayat kusurlarımızı önemseyecek kadar uzun değil, bunu kabullenebilmek çok önemli. Hatalarımızla, kusurlarımızla varız. Elbet kendimizi geliştirmeliyiz makul olmayan yönlerimiz üzerinde çalışmalıyız ama kendimizi fiziksel, yapı olarak yani her anlamda sevip kabul etmeliyiz. Gelişmeye de açık olmalıyız. Bedenimiz her gün bizim için çalışıyor, sağlıklı olmak bile bize verilen başlı başına bir hazine. Eskiden çoğu şeye takılıp mutsuz olan ben artık çoğu özelliğimle barıştım. Elbet kendimle tamamen bir barışıklık halinde değilim umarım zamanla o olgunluğa da ulaşırım. Ama hayat gerçekten böyle şeyleri kafaya takarak geçmiyor.
Benzer Konular
